Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2004 r., sygn. II SA/Wr 63/01

Sygn. akt 3 II SA/Wr 63/2001 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 10 lutego 2004r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA del. do WSA - Barbara Adamiak (sprawozdawca), Sędzia NSA del. do WSA - Henryka Łysikowska, Sędzia WSA - Jerzy Strzebińczyk, Protokolant - Krzysztof Caliński, po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi J. S. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej I. Uchyla zaskarżoną decyzje oraz poprzedzającą ja decyzję organu I instancji II. Odstępuje od orzeczenia o wykonaniu zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

Kolejowy Inspektor Sanitarny we W. decyzją z [...] Nr [...], wydaną na podstawie § 10 ust. 1 i § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 294 ze zm.), orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u J. S. choroby zawodowej - zawodowego uszkodzenia słuchu (pozycja 15 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia). W uzasadnieniu wskazał, że w związku ze zgłoszeniem braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej - zawodowego uszkodzenia słuchu u J.S. przez Kolejowy Zakład Medycyny Pracy we W. zostało wszczęte w sprawie postępowanie. W toku badania środowiska pracy ustalono, że J. S. podczas swojej pracy w charakterze maszynisty nie był narażony na ponadnormatywny hałas. Poziom dźwięku na lokomotywach spalinowych nie przekracza wartości dopuszczalnych (Dz. U. Nr 79, poz. 513 z dnia 27.06.1998r.).