Wyrok WSA w Opolu z dnia 19 lutego 2004 r., sygn. II SA/Wr 14/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr.) Sędzia WSA Daria Sachanbińska Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant: sekretarz sądowy Dorota Idczak Po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2004 r. na rozprawie przy udziale - sprawy ze skargi S. B. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej I. Uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...], nr [...] II. Nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji III. Zasądza od strony przeciwnej - Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. na rzecz skarżącego S. B. kwotę 10,- (dziesięć) złotych, tytułem kosztów postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez S. B. jest decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...], nr [...], utrzymująca w mocy decyzję własną z dnia [...], nr [...], odmawiającą przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego ustawą z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. nr 87, poz. 395). Decyzję tę podjęto na podstawie art. 127 § 3 i 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 wspomnianej ustawy, podnosząc w uzasadnieniu, że ubiegający się o świadczenie został wywieziony do Niemiec wraz z matką jako nieletnie dziecko i nie przedstawił dowodów potwierdzających wykonywania pracy przymusowej na terenie Niemiec. Przeprowadzone postępowanie dowodowe potwierdziło jedynie fakt osadzenia strony w obozie koncentracyjnym dla dzieci, co nie mieści się definicji represji uprawniającej do świadczenia.