Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 lutego 2004 r., sygn. I SA/Ka 3045/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo Sędziowie WSA Małgorzata Jużków NSA Henryk Wach (spr.) Protokolant Mariola Grąziowska po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2004 r. przy udziale- sprawy ze skargi "A" Spółka z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w C. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia [...] r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w C. z dnia [...] r. nr [...] powołując się na art. 251 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), art. 261, art.13 § 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117 ze zm.). W uzasadnieniu orzeczenia przypomniał, że decyzją organu celnego uznano zgłoszenie celne strony z [...] października 1999 r. za nieprawidłowe nakazując cofnięcie towaru w postaci skażonego alkoholu etylowego za granicę. We wniosku z [...] 2002 r. strona wskazała jako podstawę stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej art. 247 § 1 pkt. 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z tym przepisem, organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji, która została wydana z rażącym naruszeniem prawa. We wniosku podniesiono również zarzuty dotyczące błędnej wykładni uwagi do działu 3 Taryfy celnej oraz uwagi 2 do sekcji VI.

Dyrektor Izby Celnej powołując się na słownikowe znaczenie pojęcia rażące wyjaśnił dalej, że tylko oczywiste i ciężkie naruszenie prawa skutkuje stwierdzeniem nieważności decyzji. W omawianej kwestii istnieje bogate orzecznictwo sądowe, zgodnie z którym chodzi w tym wypadku o przekroczenie prawa w sposób jasny i niedwuznaczny (wyrok NSA z 29 czerwca 1986 r., sygn. akt II SA 2145/86). Ostateczna decyzja Prezesa GUC nie narusza prawa i tym samym, brak jest podstaw do jej wyeliminowania z obrotu prawnego. Organ I instancji w dalszej części uzasadnienia zaprezentował argumentację dotyczącą klasyfikacji taryfowej towaru importowanego przez stronę, który był skażonym alkoholem etylowym klasyfikowanym do kodu PCN 2207 20 00 0.