Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 lutego 2004 r., sygn. I SA/Ka 3023/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski (spr.), Protokolant Anna Florek, po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi K.B. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. Nr [...] [...] w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Izba Skarbowa w K. decyzją z dnia [...] r. ( nr [...], [...]) uchyliła w części decyzję Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] r., zmienioną decyzją z dnia [...] r. i obniżającą wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych a 1996 r. z kwoty [...] złotych na kwotę [...] złotych, wysokość zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r. z kwoty [...] złotych na kwotę [...] złotych, oraz wysokość odsetek za zwłokę naliczonych na dzień [...] 2002 r., z kwoty [...] złotych na kwotę [...] złotych.

Wymieniona decyzja Izby Skarbowej stanowiła zamknięcie postępowania instancyjnego prowadzonego przez organy podatkowe, a zainicjowanego kontrolą podatkową podjętą w stosunku do spółki cywilnej "A" ( obecnie spółki jawnej), której wspólnikami byli I. G., C. F. oraz K. B..

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej oraz postępowania uzupełniającego organ pierwszej instancji uznał, iż wymieniona wyżej spółka "A" zawyżyła koszty uzyskania przychodów za 1996 r., na co - zdaniem Urzędu Skarbowego - złożyło się:

- zaksięgowanie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów łącznej kwoty [...] złotych. W skład kwoty tej weszły należności pobrane przez notariusza: opłata skarbowa (dotycząca gruntu), taksa notarialna, wpłata za wypisy aktu i były one związane ze sporządzeniem w dniu [...] 1996 r. aktu notarialnego, na podstawie którego nabyto własność budynków oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu. Organ podatkowy stwierdził, iż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a, b, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz nabycie środków trwałych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie ich nabycia w drodze kupna, stanowi cena ich nabycia, za którą uważa się zgodnie z § 4 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. nr 7, poz. 34 z późn. zm.), kwotę należną sprzedającemu, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenie w drodze, montażu, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek , prowizji i różnic kursowych.