Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 24 lutego 2004 r., sygn. SA/Bk 1109/03

Każdy, nawet właściciel, jest obowiązany do podejmowania tylko takich działań, które respektują istniejący porządek prawny, a ten wyznaczają nie tylko powszechnie obowiązujące przepisy prawa, ale i funkcjonujące w obrocie prawnym indywidualne decyzje administracyjne, kształtując sytuację prawną poszczególnych podmiotów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko, Sędziowie NSA Grażyna Gryglaszewska, Elżbieta Trykoszko (spr.), Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2004 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Białymstoku - A.R.-K. sprawy ze skargi Burmistrza Miasta W. na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] lipca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki budowli - oddala skargę,-

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na tle następujących zdarzeń faktycznych i prawnych:

Na działce o numerze geodezyjnym [...]/1, położonej w W. przy ul. B., stanowiącej obecnie własność M.M. i U.B.P., jest usytuowana stacja paliw. Wzniesiona ona została w oparciu o ostateczną decyzję Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w B. z [...] czerwca 1960 r. o pozwoleniu na budowę stacji benzynowej. Zatwierdzony pozwoleniem na budowę projekt zagospodarowania terenu stacji przewidział wymianę ulicznego chodnika na długości

21 metrów na nawierzchnię z trylinki dla umożliwienia bezpośredniego dostępu pojazdów

do dystrybutorów z paliwem. Takie zagospodarowanie terenu istniało do wiosny 2002 r.,

przy czym stacja paliw eksploatowana była od 1961 r. do 1999 r. Po nabyciu w grudniu

2001 r. od PKN O. S.A. w P., nieczynnej stacji paliw przez małżonków P., podjęli oni kroki zmierzające do ponownego uruchomienia stacji paliw. W dniu [...] kwietnia 2002 r. Burmistrz Miasta W. - jako zarządca drogi gminnej - ulicy B. w W. - dokonał w Starostwie Powiatowym w B. zgłoszenia remontu spornego odcinka ulicy B. polegającego na naprawie brukowcowej nawierzchni ulicy oraz odtworzeniu w okolicy stacji paliw stanu pierwotnego jezdni poprzez likwidację miejsc postojowych. Zgłoszenie zostało przyjęte bez sprzeciwu organu architektoniczno-budowlanego, a w następstwie zgłoszonych robót remontowych w miejscu spornej zatoki postojowej został wykonany chodnik dla pieszych o szerokości ok. 1,80 metra. Wówczas właściciel stacji zainicjował przed organem nadzoru budowlanego postępowanie w sprawie samowoli budowlanej zarządcy drogi, które ostatecznie zakończyło się umorzeniem postępowania przy przyjęciu, iż doszło do odtworzenia stanu pierwotnego chodnika sprzed [...] czerwca 1960 roku i przy uwzględnieniu faktu, że zarządca pasa drogowego ulicy B. nie wyraża zgody na wykorzystanie części pasa drogi pod zatokę postojową dla tankowanych pojazdów. Na skutek wywiedzionych do NSA Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku przez właściciela stacji M.M.P. i dzierżawcę stacji G.D. skarg na powyższą decyzję, Sąd ten wyrokami z dnia 13 lutego 2003 r. (sygn. SA/Bk 1397/02 i 1398/02) orzekł o uchyleniu zarówno decyzji P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] września 2002 r. jak i poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z [...] sierpnia 2002 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego. Sąd stwierdził, iż wykonania chodnika dla pieszych, w miejsce dotychczasowej zatoki postojowej - nie można uznać za odtworzenie stanu pierwotnego, albowiem nie można przeprowadzić remontu chodnika, który nie istniał w chwili rozpoczęcia robót budowlanych. W sprawie niniejszej - zdaniem Sądu - doszło do odbudowy chodnika, który istniał do 1960 r., a następnie został przebudowany na zatokę postojową. Na odbudowę obiektu wymagane było i jest pozwolenie na budowę stosownie do art. 28 prawa budowlanego, czym inwestor tj. Gmina W. nie dysponowała. Z uwagi jednak na to, że roboty budowlane, nazwane remontowymi, inwestor wykonał po ich zgłoszeniu wobec którego nie wyrażano sprzeciwu, organ nadzoru budowlanego winien był dokonać merytorycznej oceny sprawy przy zastosowaniu art. 50 i 51 prawa budowlanego.