Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 stycznia 2004 r., sygn. I SA/Wr 2904/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Moskała (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk Asesor WSA Bogumiła Kalinowska Protokolant: Krzysztof Caliński po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2004 r. przy udziale sprawy ze skargi A spółki z o.o. w Ś. Z. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe i określenia kwoty długu celnego I. Uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzająca ją decyzję Dyrektora Urzędu Celnego we W. z dnia [...] nr [...]; II. nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego we W. z dnia [...] Nr [...], skierowaną do A spółki z o.o. w Ś., którą uznano dokonane przez spółkę zgłoszenie celne za nieprawidłowe i określono kwotę wynikającą z długu celnego.

W uzasadnieniu decyzji Prezes Głównego Urzędu Ceł wskazał, że [...] spółka zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu na podstawie JDA SAD [...] sprowadzony z Niemiec samochód Opel Corsa A-CC (o niespornym roku produkcji, numerze nadwozia i pojemności). Do zgłoszenia strona załączyła m.in. rachunek z dnia [...] na kwotę [...] oraz deklarację wartości celnej, zaświadczenie o badaniu technicznym i dokument identyfikacyjny pojazdu. Wyjaśniono, że organ celny I instancji przyjął zgłoszenie jako odpowiadające wymogom formalnym określonym w art. 64 § 1 i 2 Kodeksu celnego i przystąpił do jego weryfikacji, przewidzianej w art.70 powołanej ustawy, po czym zakwestionował wiarygodność rachunku w części dotyczącej ceny sprowadzonego towaru. Dyrektor Urzędu Celnego we W. uznając zgłoszenie celne spółki za nieprawidłowe określił wartość celną towaru w oparciu o przepis art. 29 § 1 w związku z art. 23 § 7 Kodeksu celnego.

Prezes Głównego Urzędu Ceł rozpoznając odwołanie A spółki z o.o. od ww. decyzji organu celnego I instancji, w którym strona zarzuciła brak podstaw do zakwestionowania wiarygodności przedstawionego rachunku i ceny w nim podanej, wskazał, że zgodnie z przepisem art. 85 § 1 Kodeksu celnego należności celne przywozowe są wymagane według stanu towaru i jego wartości celnej w dniu przyjęcia zgłoszenia celnego i według stawek w tym dniu obowiązujących. Podzielając stanowisko organu I instancji organ odwoławczy wyjaśnił, że zgodnie z art. 23 Kodeksu celnego wartością celną towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towar sprzedany w celu przywozu na polski obszar celny, ustalona, o ile jest to konieczne, z uwzględnieniem art. 30 i 31 ustawy. Prezes GUC wywodził, że przepisy Kodeksu celnego przewidują możliwość ochrony interesów państwa przed posługiwaniem się przez podmioty dokonujące obrotu towarowego z zagranicą niewiarygodnymi dokumentami, upoważniając organy celne do odmowy przyjęcia w takim przypadku wartości transakcyjnej jako wartości celnej. Przepis art. 23 § 7 ustawy stanowi bowiem, że wartość transakcyjna nie może być przyjęta za wartość celną w wypadku, gdy organ celny z uzasadnionych przyczyn zakwestionował wiarygodność i dokładność informacji lub dokumentów służących do określenia wartości celnej, które należy dołączyć do zgłoszenia celnego, albo gdy nie zostaną one przedstawione przez zgłaszającego. W uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego