Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 stycznia 2004 r., sygn. I SA 1070/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA (del) Joanna Runge - Lissowska Sędziowie WSA Daniela Kozłowska NSA (del) Anna Lech (spr.) Protokolant Anna Jurak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2004r. sprawy ze skargi M.M. i A.M. na decyzje Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miasta z dnia [...] kwietnia 2002r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego o odmowie przyznania własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miasta z dnia [...] października 2001r. Nr [...], 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu 3) zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz M.M. i A.M. po 30 (trzydzieści) złotych dla każdego z nich tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I SA 1070/02

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] kwietnia 2002r. Nr [...] utrzymał w mocy decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast znak [...] z dnia [...] października 2001r. odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej W. Nr [...] z dnia [...] czerwca 1950r. o odmowie przyznania dotychczasowej właścicielce A. z T. prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], oznaczonej nr hip. [...], w części stanowiącej obecnie własność Skarbu Państwa to jest działki ewidencyjnej nr [...] w obrębie [...].

W uzasadnieniu decyzji Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast przedstawił następujący stan sprawy:

zabudowana nieruchomość [...] położona przy ulicy [...], oznaczona nr hip. [...], stanowiąca według zaświadczenia Sądu Rejonowego dla W. Nr L.dz. [...] z dnia 13.08.2001 r. własność A. z T., została objęta działaniami dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279). Z materiałów inwentaryzacyjnych Biura Odbudowy [...] z lat 1945-1946 (nadesłanych przez Archiwum Państwowe W. przy piśmie Nr [...] z dnia 7.2.1999 r.) wynika, że na przedmiotowej nieruchomości znajdowały się w tym czasie budynki o drewnianych stropach, stare, murowane, mieszkalne. Budynek [...] liczył 2 kondygnacje, a budynek [...] - 5 kondygnacji. Były one doszczętnie wypalone, z wyjątkiem jednego skrzydła budynku [...] i nie nadawały się do odbudowy. Podczas lustracji w dniu 20.09.1946 r. zapisano, że zagrożenia są niebezpieczne.