Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2004 r., sygn. II SA/Gd 2244/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Jędrkowiak Sędziowie NSA Andrzej Przybielski (spr.) WSA Janina Guść Protokolant: Barbara Kroczak po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi P. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 29 maja 2001 r. Nr [...] w przedmiocie uprawnień kombatanckich uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych dnia 31 stycznia 2001 r., Nr [...] i zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego P. K. 10 zł. (dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania. Sygn. akt IISA/Gd 820/04 U z a s a d n i e n i e Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku decyzją z dnia 30 września 2004r. uchyliło decyzję Burmistrza Miasta Rumi z dnia 12 grudnia 2003 r. ustalającą dla Kazimierza Sierzputowskiego warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że organ I instancji ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z infrastrukturą techniczną na działce nr 79/4 obręb 19, położonej w Rumi przy ul. Sobieskiego. Odwołanie od niniejszej decyzji złożyło Przedsiębiorstwo Usługowe "International Success" Spółka z o.o. w Rumi, wnosząc o uchylenie decyzji w całości lub stwierdzenie jej nieważności. Następnie organ II instancji wskazał, że rozpatrując sprawę w dniu 22 lipca 2004 r. uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Rozpatrując sprawę Kolegium pominęło fakt, iż z dniem 11 lipca 2003 r. utraciła moc ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym i weszła w życie ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i organ odwoławczy winien rozpatrzyć sprawę na podstawie nowej ustawy. Z uwagi na konieczność weryfikacji decyzji SKO z dnia 22 lipca 2004 r. w dniu 13 września 2004 r. organ ten wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności niniejszej decyzji. W konsekwencji decyzją z dnia 30 września 2004 r. stwierdzono nieważność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 22 lipca 2004 r. Wobec powyższego koniecznym stało się ponowne rozpatrzenie odwołania Spółki "International Success" od decyzji Burmistrza Miasta Rumi z dnia 12 grudnia 2003 r. Rozpatrując ponownie niniejsze odwołanie organ II instancji wskazał, że zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenia w drodze decyzji warunków zabudowy wymaga zmiana sposobu zagospodarowania terenu polegająca między innymi na budowie obiektu budowlanego lub jego części, jeżeli na terenie tym obowiązuje plan uchwalony przed dniem 1 stycznia 1995 r. W dniu wydania zaskarżonej decyzji na terenie planowanej inwestycji obowiązywał miejscowy plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miasta Rumi, zatwierdzony uchwałą Miejskiej Rady Narodowej w Rumi z dnia 29 marca 1990 r., w związku z czym jego przepisy stanowiły podstawę rozstrzygnięcia sprawy. Następnie organ odwoławczy podał, że z dniem 1 stycznia 2004 r. powołany wyżej plan utracił moc w związku z treścią art. 67 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, a więc w chwili obecnej plan ten już nie obowiązuje, co Kolegium obowiązane jest uwzględnić w postępowaniu odwoławczym (organ załatwia sprawę w zasadzie na podstawie aktualnego stanu prawnego). Organ II instancji stwierdził, że w takim przypadku następuje zmiana trybu ustalania warunków zabudowy. Zastosowanie znajduje tryb określony w art. 59 - 61 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Koniecznym jest dokonanie szeregu uzgodnień z właściwymi organami administracji publicznej, zweryfikowanie planowanej inwestycji w świetle warunków określonych przez art. 61 ust. 1 cytowanej ustawy. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Przedsiębiorstwo Usługowe "International Success" Spółka z o.o. w Rumi zarzuciła naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie oraz naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy. Powołując się na powyższe zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości. W uzasadnieniu skargi skarżąca podała, że przedmiotowa decyzja została wydana jednocześnie z decyzją z dnia 30 września 2004 r. o stwierdzeniu nieważności decyzji SKO w Gdańsku z dnia 22 lipca 2004 r. Zdaniem skarżącej wydaje się to nieprawidłowe, gdyż należało poczekać na ewentualny jej wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy o stwierdzeniu nieważności. Nadto skarżąca zarzuciła, że SKO nie rozpoznało złożonego odwołania. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że powodem uchylenia decyzji Burmistrza Miasta Rumi były nie okoliczności wskazane przez skarżącą w odwołaniu, lecz wyłącznie wcześniejsze błędy popełnione przez samo Kolegium. Decyzja winna zawierać ustosunkowanie się do zarzutów podniesionych w odwołaniu i tylko ocena w tym zakresie może powodować przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. Jednocześnie organ odwoławczy podał, że z uwagi na zmianę trybu ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu i związaną z tym konieczność przeprowadzenia całego postępowania powtórnie, bezprzedmiotowym było rozpatrywanie zarzutów skarżącej. Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Skarga jest niezasadna, gdyż zaskarżona decyzja nie narusza prawa w sposób, który mógłby mieć wpływ na wynik sprawy. Zgodnie z art. 138 § 2 k.p.a. organ odwoławczy może uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części. W przedmiotowej sprawie organ odwoławczy prawidłowo uznał, że wobec utraty mocy obowiązującej miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Rumi zastosowanie w sprawie winien mieć tryb określony przepisami art. 59 - 61 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie bowiem z art. 87 ust. 3 cytowanej ustawy, obowiązujące w dniu jej wejścia w życie miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego uchwalone przed dniem 1 stycznia 1995 r. zachowują moc do czasu uchwalenia nowych planów, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 r. Oznacza to, iż zachodzi konieczność przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości, co stanowi przesłankę uzasadniającą uchylenie decyzji organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Organ II instancji może bowiem przeprowadzić jedynie uzupełniające postępowanie dowodowe (art. 136 k.p.a.). Postępowania dowodowego, które należało przeprowadzić w niniejszej sprawie nie można uznać za postępowanie uzupełniające. Dlatego brak ustosunkowania się do zarzutów odwołania nie ma wpływu na wynik sprawy. Zgodnie z art. 157 § 1 k.p.a. w przypadku, gdy decyzja została wydana przez samorządowe kolegium odwoławcze ten organ jest właściwy do stwierdzenia nieważności wydanej przez siebie decyzji. Jednocześnie jak wynika z art. 127 § 3 k.p.a. od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez samorządowe kolegium odwoławcze nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. W myśl zaś art. 16 § 1 k.p.a. decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji są ostateczne. Jak wynika z przedstawionych wyżej przepisów decyzja stwierdzająca nieważność decyzji samorządowego kolegium odwoławczego jest decyzją ostateczną, gdyż nie przysługuje od niej odwołanie. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy nie jest odwołaniem, lecz innego rodzaju środkiem zaskarżenia. Wobec tego skoro decyzja wydana przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku w dniu 30 września 2004 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji tego organu z dnia 22 lipca 2004 r. była decyzją ostateczną, to organ ten mógł tego samego dnia wydać decyzję, stanowiącą przedmiot zaskarżenia w niniejszej sprawie. Mając powyższe na względzie Sąd na mocy art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.