Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 stycznia 2004 r., sygn. I SA/Gd 2365/00

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA: Bogusław Szumacher Sędziowie Joanna Zdzienicka - Wiśniewska Małgorzata Gorzeń (spr.) Protokolant: Agnieszka Januszewska po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi R. i M. W. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 26 września 2000 r. Nr [...] w przedmiocie wymiaru cła oddala skargę

Uzasadnienie

3 ISA/Gd2365/00

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego z dnia 21.06.2000 r. w przedmiocie stwierdzenia powstania długu celnego u R. W.

W uzasadnieniu skargi Prezes Głównego Urzędu Ceł wskazał, że w dniu 02.10.1998 r. R. W. zgłosił do procedury dopuszczania do obrotu na polskim obszarze celnym samochód osobowy marki Seat Cordoba.

Ze zgłoszenia celnego wynika, że przedmiotowy pojazd został objęty wnioskowaną przez R. W. procedurą i zwolniony od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 6a Kodeksu celnego, z zastrzeżeniem nieodstępowania przez okres 2 lat licząc od dnia dopuszczenia do obrotu.

W dniu 07.12.1998 r. została sporządzona pomiędzy R. W. a K. W. umowa darowizny przedmiotowego samochodu osobowego marki Seat Cordoba.

W dniu 10.04.2000 r. Dyrektor Urzędu Celnego postanowieniem wszczął z urzędu postępowanie celne w sprawie naruszenia zastrzeżenia nieodstępowania samochodu marki "Seat", a następnie decyzją z dnia 21.06.2000 r. stwierdził, że w stosunku do tego samochodu powstał dług celny.

Decyzję Dyrektora Urzędu Celnego zaskarżył R. W. podnosząc, że umowa darowizny od samego momentu jej sporządzenia nie wywoływała skutków prawnych, albowiem była to umowa pozorna.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie Prezes Głównego Urzędu Ceł podniósł, że art. 190 § 1 pkt 6a Kodeksu celnego stanowi, iż przywóz towarów z zagranicy w ramach ustanowionych norm zwolniony jest od cła, jeżeli przedmiotem przywozu są rzeczy stanowiące mienie osoby fizycznej, będącej w rozumieniu przepisów prawa dewizowego osobą krajową przebywającą czasowo za granicą za zgodą władz kraju pobytu przez co najmniej 1 rok, które służyły tej osobie do użytku osobistego lub domowego, z zastrzeżeniem nieodstępowania przez okres 2 lat, licząc od dnia dopuszczenia do obrotu.