Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 20 stycznia 2004 r., sygn. SA/Bd 2721/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Asesor sądowy Urszula Wiśniewska Protokolant Magdalena Buczek po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi "D." Sp. z o.o. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uznania nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia, określenia zobowiązania podatkowego oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za miesiąc maj 2002r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącej kwotę 752 zł 30 gr (siedemset pięćdziesiąt dwa złote trzydzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

"D." Spółka z o.o. z siedzibą w B. przy ulicy [...] złożyła deklarację dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc maj 2002r., w której wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w kwocie [...] zł do przeniesienia na następny miesiąc.

W dniach od 25 września 2002r. do 21 listopada 2002r. Drugi Urząd Skarbowy w B. przeprowadził kontrolę podatkową w zakresie prawidłowości rozliczenia Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc maj, czerwiec i lipiec 2002r. Następnie postanowieniem z dnia [...] Urząd Skarbowy wszczął postępowanie podatkowe w sprawie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja do sierpnia 2002r. Materiał z kontroli podatkowej stał się dowodem w postępowaniu podatkowym.

Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego organ podatkowy wydał decyzję z dnia [...] Nr [...], którą odmówił uznania nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiąc maj 2002r. w kwocie [...] zł zadeklarowanej do przeniesienia na następny miesiąc i określił zobowiązanie podatkowe w kwocie [...] zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie [...] zł. W decyzji stwierdzono, że w dniu 30 kwietnia 2002r. została zawarta umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego, na mocy której Spółka "A." sprzedała Spółce "D." zabudowaną nieruchomość. Strony ustaliły, że cena budynków, budowli i urządzeń stanowiących własność użytkownika wieczystego wynosi [...] zł, z czego [...] zł stanowi podatek od towarów i usług. Cena sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu została określona na kwotę [...] zł. Powyższa umowa stanowiła podstawę do wystawienia przez sprzedającego dwóch faktur VAT tj. z dnia [...] Nr [...] dokumentującej sprzedaż placów i dróg na kwotę netto [...] zł i podatek należny w kwocie [...] zł oraz z dnia [...] Nr [...] dokumentującej zakup budynków i budowli na kwotę netto [...] zł i podatek należny w kwocie [...] zł. Podatek wynikający z powyższych faktur Skarżąca Spółka zaliczyła do podatku naliczonego. W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na kontrolę przeprowadzoną w PUP "A." Sp. z o.o. stwierdzając ponad wszelką wątpliwość, że budynki i budowle będące przedmiotem transakcji były towarami używanymi w rozumieniu art. 4 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz.50 ze zm.). Sprzedaż tych towarów była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 wymienionej ustawy. Wystawione faktury należy zatem zaliczyć do faktur, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy. W konsekwencji zgodnie z par. 48 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) w przypadku, gdy wystawiono fakturę, o której mowa w art. 33 ust. 1 ustawy, faktura ta nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Organ pierwszej instancji stwierdził również, że budynek wymieniony w akcie notarialnym jako "hala produkcyjna nr 2" nie istnieje, gdyż jest to inwestycja. Zdaniem organu w tym zakresie zarówno akt notarialny, jak również wystawiona faktura nr [...] z dnia [...] stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. W tej części ma zastosowanie par. 48 ust. 4 pkt 5a cytowanego rozporządzenia, na podstawie którego faktura ta nie stanowi podstawy do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego, gdyż potwierdza czynność, która nie została dokonana. Sprzedano bowiem inwestycję, natomiast w fakturze stwierdza się sprzedaż hali produkcyjnej. Organ powołał się w tym miejscu na przepis art. 32 ustawy .