Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2013r. poz. 594)

stwierdzam nieważność

uchwały Nr XXVII/193/13 Rady Gminy Kobiór z dnia 29 października 2013r. w sprawie zmiany uchwały nr XXIII/170/13 Rady Gminy Kobiór z dnia 18 kwietnia 2013r. w sprawie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin oraz tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć pedagogów, psychologów, logopedy i doradcy zawodowego zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez Gminę Kobiór - jako niezgodnej z art. 42 ust. 7 pkt 3 w związku z art. 91d pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz.U. z 2006r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.).

Uzasadnienie

Przedmiotową uchwałą Rada Gminy Kobiór dokonała zmiany uchwały własnej Nr XXIII/170/13 z dnia 18 kwietnia 2013r. w sprawie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin oraz tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć pedagogów, psychologów, logopedy i doradcy zawodowego zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez Gminę Kobiór. W treści § 1 tej uchwały wprowadzono zapisy, na podstawie których ma ona zastosowanie także względem oligofrenopedagogów, tyflopedagogów, surdopedagogów.

Z przywołanego w podstawie prawnej kwestionowanej uchwały przepisu art. 42 ust. 7 pkt 3 (w związku z art. 91d pkt 1) ustawy Karta Nauczyciela wynika, że organ stanowiący gminy uprawniony jest do określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć wyłącznie nauczycieli wymienionych w tymże przepisie. Wskazana norma prawna stanowi m.in., iż "organ prowadzący szkołę lub placówkę określa: (...) tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczycieli szkół niewymienionych w ust. 3, nauczycieli szkół, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1a , nauczycieli prowadzących kształcenie w formie zaocznej, nauczycieli kolegiów pracowników służb społecznych, nauczycieli kształcenia na odległość, nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin, pedagogów, psychologów, logopedów, doradców zawodowych prowadzących zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu w celu wspomagania uczniów w podejmowaniu decyzji edukacyjnych i zawodowych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 11 ustawy o systemie oświaty, bibliotekarzy bibliotek pedagogicznych (...)".

Cytowany przepis upoważnia do uregulowania w trybie aktu prawa miejscowego sposobu organizacji pracy w szkole na stanowiskach i w sytuacjach organizacyjnych nieuregulowanych w Karcie Nauczyciela. Podkreślić przy tym trzeba, iż przepis ten zawiera regulację wyczerpującą. Organ stanowiący gminy nie jest uprawniony do modyfikowania regulacji ustawowej - poprzez poszerzenie jej stosowania o dodatkową grupę osób. Skoro zatem omawiana norma nie wymienia oligofrenopedagogów, tyflopedagogów, surdopedagogów, to zaliczając wskazanych nauczycieli do grona podmiotów objętych działaniem uchwały Nr XXIII/170/13 z dnia 18 kwietnia 2013r., Rada Gminy Kobiór wykroczyła poza granice upoważnienia ustawowego.

Wymaga podkreślenia, iż samodzielność jednostki samorządu terytorialnego nie wyklucza jej podporządkowania prawu. Zgodnie z art. 7 Konstytucji RP organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Konsekwencją powyższego jest stwierdzenie, że organy, o których mowa, mogą działać tylko tam i o tyle, o ile prawo je do tego upoważnia (por. W. Skrzydło - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej - komentarz Zakamycze 1999 r., str. 15). Innymi słowy, jeżeli organ administracji publicznej podejmuje działanie w sprawie, co do której przepis prawa wyraźnie lub pośrednio nie wskazuje jego właściwości, działanie takie stanowi naruszenie konstytucyjnej zasady legalizmu. Zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie wskazuje się przy tym, że organ władzy publicznej nie może podejmować rozstrzygnięć bez podstawy prawnej powołując się jedynie na względy natury ekonomicznej, politycznej czy nawet moralnej.

Organ nadzoru podziela stanowisko NSA zawarte w wyroku z dnia 11 lutego 1998r.,
w którym wyrażono pogląd, że opierając się na konstrukcji wad powodujących nieważność oraz wzruszalność decyzji administracyjnych, można wskazać rodzaje naruszeń przepisów, które trzeba zaliczyć do istotnych, skutkujących nieważność uchwały organu jednostki samorządu terytorialnego. Do nich należy naruszenie: przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego - poprzez ich wykładnię - oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał (II SA/Wr 1459/97, OSS 1998/79). Dlatego też uznać należy, że przedmiotowa uchwała podjęta została z rażącym naruszeniem obowiązujących przepisów prawa.

Należy zatem uznać, iż w szkołach ogólnodostępnych zajęcia z oligofrenopedagogiki, tyflopedagogogiki oraz surdopedagogiki realizują nauczyciele wymienieni w art. 42 ust. 3 ww. ustawy w ramach tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, prowadzonych bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz. Nie są to nauczyciele, o których mowa w art. 42 ust. 7 pkt 3 ustawy Karta Nauczyciela.

Wobec powyższego stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały jest uzasadnione i konieczne.

Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Wojewody Śląskiego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Otrzymują:

1) Rada Gminy Kobiór

- za zwrotnym potwierdzeniem odbioru,

2) A/a.