Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.),

stwierdzam nieważność

uchwały Rady Gminy Porąbka Nr XX/193/2012 z dnia 30 października 2012 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentów sołectw Porąbka, Czaniec, Bujaków.

U z a s a d n i e n i e

Rada Gminy Porąbka w dniu 30 października 2012 r. podjęła uchwałę Nr XX/193/2012
w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentów sołectw Porąbka, Czaniec, Bujaków. Stosownie do przepisu art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 zwanej dalej: ustawą) Wójt Porąbki, pismem nr OR-III.150.151.2012 w dniu 27 listopada 2012 r. przekazał organowi nadzoru wymienioną na wstępie uchwałę wraz z załącznikami oraz dokumentacją prac planistycznych w celu zbadania ich zgodności z przepisami prawa. Pismem z dnia 18 grudnia 2012 r. organ nadzoru wszczął postępowanie nadzorcze oraz poinformował gminę o możliwości złożenia wyjaśnień.

W toku badania legalności przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził, że została ona podjęta z istotnym naruszeniem art.15 ust. 2 pkt 6 oraz art.15 ust. 2 pkt 10 ustawy w następującym zakresie:

1) Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy oraz § 4 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (zwanego dalej rozporządzeniem) w planie miejscowym obowiązkowo określa się parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu do których należą linie zabudowy, maksymalna i minimalna intensywność zabudowy, wielkość powierzchni zabudowy, minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej, maksymalna wysokość projektowanej zabudowy oraz geometria dachów. W przedmiotowej uchwale dla wszystkich terenów przeznaczonych pod zabudowę nie określono wymaganego parametru jakim jest wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki. Należy zauważyć, że wymóg uwzględnienia powyższego parametru wynika z § 4 pkt. 6 rozporządzenia. Nie jest on tożsamy z parametrem intensywności zabudowy wymienionym w art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy, który należy określić jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej. Ponadto w przedmiotowej uchwale ustalono dla poszczególnych terenów wysokość budynków. Nie została natomiast zdefiniowana ani ustalona obligatoryjna wysokość zabudowy, która określałaby wysokość również pozostałych obiektów budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz.U. Nr 243, poz. 1623 - tekst jednolity z dnia 12 lipca 2010 r. ). Wobec tego pomimo, iż takie obiekty mogą być realizowane w granicach objętych planem i będą stanowiły zabudowę w rozumieniu § 4 pkt 6 rozporządzenia, nie wyznaczono dla nich maksymalnej wysokości. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 7 października 2010 r. o sygn. akt II SA/Gl 164/10 orzekł, że: " Brak definicji wysokości zabudowy w odniesieniu do innych obiektów budowlanych skutkuje przyjęcie, że nie będzie możliwe określenie w oparciu o obowiązujący plan ich wysokości. To zaś musi prowadzić do wniosku, że w tym zakresie kontrolowany plan nie zawiera jednego z obligatoryjnych elementów wymienionego w § 4 pkt 6 rozporządzenia w zw. z art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy. Uchybienie to stanowi niewątpliwie naruszenie zasad sporządzania planu o jakim mowa w art. 28 ust. 1 ustawy." Należy więc stwierdzić że przedmiotowy plan nie określa wysokości zabudowy dla całego obszaru objętego granicami opracowania. Plan miejscowy jako akt prawa miejscowego, powinien zawierać obowiązujące przepisy w zakresie przeznaczenia terenu, jego zagospodarowania i warunków zabudowy, jak również w zakresie innych ustaleń. Pominięcie obowiązkowych parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu - według organu nadzoru - jest istotnym naruszeniem prawa.

2) Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy oraz §4 pkt 9 przywoływanego wyżej rozporządzenia, w planie należy określić zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej. Ustalenia te powinny zawierać określenie układu komunikacyjnego i sieci infrastruktury technicznej wraz z ich parametrami i wskaźnikami. W przedmiotowym planie błędnie zostały uchwalone tereny będące fragmentami dróg, skutkiem czego nie został dopełniony wymóg ustalenia parametrów systemów komunikacji. Brak takowych parametrów, w szczególności szerokości dróg, istotnie narusza ww. akty prawne.

3) W §4 pkt 9 lit. b uchwały Rady Gminy Porąbka dla terenów położonych w obszarze strefy ochronnej pośredniej ujęcia wody pitnej z rzeki Soły w Czańcu ustalono ochronę " zgodnie z decyzją Wojewody Śląskiego z dnia 21.11.2000 roku nr ŚR-IX-6814/2/2000." Należy wskazać, że plan miejscowy stanowi akt prawa miejscowego, będący źródłem prawa i jego przepisy nie mogą być uzależniane od decyzji administracyjnych, będących niżej w hierarchii prawa. Na marginesie należy wskazać że zgodnie z art. 21 ust.1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 32, poz. 159) "strefy ochronne ujęć wody ustanowione przed dniem 1 stycznia 2002 r. wygasają z dniem 31 grudnia 2012 r." .

Wobec powyższego stwierdzenie nieważności w całości uchwały Rady Gminy Porąbka nr XX/193/2012 z dnia 30 października 2012 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentów sołectw Porąbka, Czaniec, Bujaków jest uzasadnione i konieczne.

Od niniejszego rozstrzygnięcia przysługuje prawo złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem organu nadzoru - Wojewody Śląskiego, w terminie 30 dni od jego doręczenia.

Otrzymują:

1) Rada Gminy Porąbka, ul. Krakowska 3, 43-353 Porąbka

- za zwrotnym potwierdzeniem odbioru,

2) A/a AL