Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) oraz art. 18 ust.1 pkt 1 i art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1113) Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu

stwierdza nieważność

postanowień pkt VII w załączniku do uchwały Nr XXXV/196/13 Rady Miejskiej w Kobylinie z dnia 30 października 2013 roku w sprawie określenia wysokości rocznych stawek podatku od środków transportowych jako sprzecznych z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 ze zm.).

Uzasadnienie

Przedmiotową uchwałą doręczoną tut. Izbie w dniu 6 listopada 2013 r. Rada Miejska w Kobylinie powołując się na przepisy art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym oraz art. 10 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych określiła wysokość stawek podatku od środków transportowych.

Regionalna Izba Obrachunkowa na podstawie przepisów art. 61 § 1 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 Kodeks postępowania (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) w związku z art. 91 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym zawiadomiła przedstawiciela Gminy o wszczętym postępowaniu nadzorczym w odniesieniu do przedłożonej uchwały, wyznaczając jednocześnie termin badania na dzień 18 listopada 2013 r.

Rozpatrując sprawę na posiedzeniu w dniu 18 listopada 2013 roku Kolegium Izby ustaliło i zważyło, co następuje.

Samorząd terytorialny i jego organy działają na podstawie i w granicach prawa. Przepis art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym stanowi, że do właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach. Właściwość organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego odnośnie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych wynika z przepisów art. 10 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Przepisy te przewidują dla rady gminy uprawnienie do określenia wysokości stawek podatku od autobusu, w zależności od liczby miejsc do siedzenia: mniejszej niż 30 miejsc oraz równej lub wyższej niż 30 miejsc (art. 10 ust. 1 pkt 7).

W załączniku do uchwały w pkt VII Rada Miejska określiła stawki podatku od autobusu o liczbie miejsc do siedzenia:

- do 30 miejsc w wysokości 708,00 zł - autobusy do 10 lat i w wysokości 780,00 zł - autobusy starsze niż 10 lat;

- równej lub wyższej niż 30 miejsc w wysokości 1.128,00 zł - autobusy do 10 lat i w wysokości 1.404,00 zł - autobusy starsze niż 10 lat.

Oznacza to, że od autobusu o liczbie miejsc do siedzenia 30 Rada Miejska ustaliła w pkt VII załącznika do uchwały dwie różne stawki podatku od środków transportowych, co pozostaje w sprzeczności z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Kolegium wskazuje, że stosownie do art. 20a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w przypadku nie uchwalenia stawek podatku od środków transportowych stosuje się stawki obowiązujące w roku poprzedzającym rok podatkowy, z tym że jeśli stawki minimalne dla poszczególnych rodzajów pojazdów są wyższe od stawek uchwalonych na rok poprzedzający rok podatkowy - stosuje się odpowiednie stawki wynikające z załączników nr 1-3 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium Izby postanowiło jak w sentencji uchwały.

Pouczenie: Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, w terminie 30 dni od daty jego doręczenia, za pośrednictwem Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu.