Na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1113) oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu:

stwierdza nieważność

uchwały Nr XXI/125/2012 Rady Miejskiej w Wągrowcu z dnia 30 października 2012 r. w sprawie opłaty od posiadania psów w części dotyczącej w § 5 w ust. 2 wyrażenia: "PESEL 58112207448", jako podjętej z naruszeniem nw. przepisów prawa.

Uzasadnienie

Przedmiotową uchwałą, doręczoną tutejszej Izbie w dniu 6 listopada 2012 r. Rada Miejska w Wągrowcu, powołując się na przepisy art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 18a ust. 1, art. 19 pkt 1 lit. f, pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.), ustaliła roczną stawkę opłaty od posiadania psów oraz zarządziła jej pobór w drodze inkasa, wyznaczyła inkasenta i ustaliła wynagrodzenie za inkaso. Rada w § 5 ust. 2 postanowiła, że "Inkasentem opłaty od posiadania psów jest Barbara Garbatowska PESEL 58112207448".

Regionalna Izba Obrachunkowa na podstawie przepisów art. 61 § 1 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.) w związku z art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym zawiadomiła organy Gminy o wszczętym postępowaniu nadzorczym w odniesieniu do przedmiotowej uchwały i wyznaczyła termin rozpatrywania sprawy na 28 listopada 2012 roku.

Rozpatrując sprawę na posiedzeniu Kolegium Izby ustaliło i zważyło, co następuje.

Na posiedzenie Kolegium przybył przedstawiciel Miasta Wągrowca pan Tomasz Pachowicz Skarbnik Miasta, który składał wyjaśnienia w przedmiotowej sprawie oraz przedłożył do protokołu uwierzytelnioną kserokopię oświadczenia z 10.10.2012 r. osoby wyznaczonej przedmiotową uchwałą na inkasenta opłaty od posiadania psów o następującej treści: "Wyrażam zgodę na pełnienie funkcji inkasenta opłaty od posiadania psów oraz publikację moich danych osobowych w stosownej uchwale Rady Miejskiej w Wągrowcu.".

Stosownie do treści art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym do wyłącznej kompetencji rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawie podatków i opłat lokalnych w granicach określonych w odrębnych ustawach.

Przepisami rangi ustawowej zawierającymi upoważnienia dla rady gminy do uchwalenia aktu prawa miejscowego w sprawie stawek opłaty od posiadania psów, zarządzenia jej poboru w drodze inkasa, wyznaczenia inkasentów i ustalenia wysokości wynagrodzenia za inkaso oraz wprowadzenia innych niż w ustawie zwolnień przedmiotowych są przepisy art. 18a i art. 19 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.

Art. 31a ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006, Nr 139, poz. 993 ze zm.) określa, że Numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, zwany w ustawie "numerem PESEL", jest to 11-cyfrowy, stały symbol numeryczny, jednoznacznie identyfikujący osobę fizyczną, w którym sześć pierwszych cyfr oznacza datę urodzenia (rok, miesiąc, dzień), kolejne cztery - liczbę porządkową i płeć osoby, a ostatnia jest cyfrą kontrolną służącą do komputerowej kontroli poprawności nadanego numeru ewidencyjnego. Numer PESEL nadaje minister właściwy do spraw wewnętrznych w formie czynności materialno-technicznej obywatelom polskim zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące, a także osobom ubiegającym się o wydanie dowodu osobistego oraz innym osobom wymienionym w przywołanym przepisie.

Rozdział 8b ustawy zawiera normy dotyczące udostępniania danych osobowych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych. Art. 44i w tym rozdziale stanowi m.in., że dane ze zbioru PESEL udostępnia minister właściwy do spraw wewnętrznych. Organ rozpatrujący wniosek odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, udostępnienia danych osobowych, jeżeli udostępnienie danych spowodowałoby naruszenie dóbr osobistych osoby, której dane dotyczą, lub innych osób. Z art. 44h wynika, że dane ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych udostępnia się organom i służbom wymienionym w tym przepisie, o ile są one niezbędne do realizacji ich ustawowych zadań oraz

1) osobom i jednostkom organizacyjnym - jeżeli wykażą w tym interes prawny;
2) jednostkom organizacyjnym - jeżeli po ich wykorzystaniu w celach badawczych, statystycznych lub badania opinii publicznej dane te zostaną poddane takiej modyfikacji, która nie pozwoli na ustalenie tożsamości osób, których dane dotyczą;
3) innym osobom i podmiotom - jeżeli uwiarygodnią one interes faktyczny w otrzymaniu danych i za zgodą osób, których dane dotyczą.

Art. 51 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. stanowi w ust. 1, że nikt nie może być obowiązany inaczej niż na podstawie ustawy do ujawniania informacji dotyczących jego osoby, a w ust. 5 - zasady i tryb gromadzenia oraz udostępniania informacji określa ustawa.

Z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 Nr 101, poz. 926 ze zm.), wynika że każdy ma prawo do ochrony dotyczących go danych osobowych (art. 1 ust.1). Przetwarzanie danych osobowych może mieć miejsce ze względu na dobro publiczne, dobro osoby, której dane dotyczą, lub dobro osób trzecich w zakresie i trybie określonym ustawą (art. 1 ust. 2). Ustawę stosuje się do przetwarzania danych osobowych w kartotekach, skorowidzach, księgach, wykazach i w innych zbiorach ewidencyjnych, w systemach informatycznych, także w przypadku przetwarzania danych poza zbiorem danych (art. 2 ust. 2). Ustawę stosuje się do organów państwowych, organów samorządu terytorialnego oraz do państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych (art. 3 ust. 1).

W art. 6 ustawy zdefiniowane zostało pojęcie dane osobowe, za które uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. Osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na numer identyfikacyjny albo jeden lub kilka specyficznych czynników określających jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne, kulturowe lub społeczne. A w art. 7 pkt 5 wyjaśniono, że pod pojęciem zgody osoby, której dane dotyczą rozumie się oświadczenie woli, którego treścią jest zgoda na przetwarzanie danych osobowych tego, kto składa oświadczenie; zgoda nie może być domniemana lub dorozumiana z oświadczenia woli o innej treści; zgoda może być odwołana w każdym czasie.

W art. 23 ust. ustawodawca określił tylko pięć przypadków, w których dopuszczalne jest przetwarzanie danych, w tym w pkt 1, gdy osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę, chyba że chodzi o usunięcie dotyczących jej danych.

Kolegium Izby wskazuje, że numer PESEL winien być chroniony przez daną osobę i podawany przez nią wyłącznie w sprawach indywidualnych. Tymczasem podanie w przedmiotowej uchwale numeru PESEL inkasenta jest pełną personalizacją osoby fizycznej i skutkuje tym, że każdy (poprzez publikację - elektroniczną tej uchwały) może dowiedzieć się o istotnych danych wynikających z nadania numeru PESEL (wiek, płeć inkasenta), co narusza proporcjonalność między interesem publicznym a interesem prywatnym. Również umożliwia nieograniczonemu kręgowi osób dostęp do tych danych osobowych i to bez zgody osoby, której dane dotyczą. Stwarza to także zagrożenie dla tej osoby, że jej dane osobowe mogą być wykorzystywane w innych (niewiadomych dla niej) celach.

Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium Izby postanowiło jak w sentencji uchwały.

Pouczenie: Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Poznaniu w terminie 30 dni od daty jego doręczenia za pośrednictwem Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu.