Na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1113) w związku z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu:

stwierdza nieważność

uchwały Nr XIX/141/2012 Rady Gminy Włoszakowice z dnia 25 października 2012 roku w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości, w części dotyczącej postanowień § 1 pkt 1 lit. "c" i "d" z powodu sprzeczności z przepisami prawa wskazanymi w uzasadnieniu.

Uzasadnienie

Uchwałą Nr XIX/141/2012 z dnia 25 października 2012 roku, doręczoną tut. Izbie w dniu 8 listopada 2012 roku, Rada Gminy Włoszakowice, powołując się na przepisy art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) określiła stawki podatku od nieruchomości na 2013 rok.

Regionalna Izba Obrachunkowa na podstawie przepisów art. 61 § 1 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 91 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym zawiadomiła Przedstawiciela Gminy o wszczętym postępowaniu nadzorczym w odniesieniu do przedmiotowej uchwały, wyznaczając jednocześnie termin badania na dzień 28 listopada 2012 r.

Rozpoznając sprawę przedmiotowej uchwały Kolegium Izby ustaliło i zważyło, co następuje.

Samorząd terytorialny i jego organy działają na podstawie i w granicach prawa. Zgodnie z postanowieniem art. 217 Konstytucji RP nakładanie podatków, innych danin publicznych, określenie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Jednocześnie art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym przyznaje gminie prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy wyłącznie na podstawie upoważnień ustawowych. Stosownie do treści art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym w wyłącznej kompetencji rady gminy pozostaje podejmowanie uchwał w sprawie podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach, przy czym wskazać należy, iż do właściwości organów w sferze zobowiązań publiczno - prawnych (np. podatków) nie stosuje się zasady "co nie jest zakazane jest dozwolone" lecz zasadę "dozwolone jest tylko to, co prawo wyraźnie przewiduje". Właściwość rady gminy odnośnie stanowienia w sprawach podatków i opłat lokalnych została uregulowana w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w art. 5 ust. 1 jednoznacznie wskazuje, że rada gminy określa w drodze uchwały, wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym, że roczna stawka podatku od poszczególnych przedmiotów opodatkowania nie może przekroczyć stawki maksymalnej wynikającej z ustawy. Rada może różnicować wysokość stawek podatku dla poszczególnych rodzajów podmiotów opodatkowania uwzględniając elementy wymienione w art. 5 ust. 2, 3 i 4 ustawy.

Postanowieniem § 1 pkt 1 przedmiotowej uchwały Rada Gminy Włoszakowice określiła stawki podatku od nieruchomości od gruntów. W § 1 pkt 1 lit. "c" i "d" ustalając wysokość stawek rocznych podatku od nieruchomości od gruntów pozostałych, Rada uzależniła wysokość stawek od rodzaju ich użytkowania. W tej grupie ("pozostałe") Rada rozróżniła dwie kategorie i ustaliła dla nich następującą wysokość rocznych stawek podatku od nieruchomości od 1 m2 powierzchni użytkowej:

1. "pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego - od 1 m2 powierzchni - 0,20 zł,

2. pozostałych, w tym zajętych pod drogi wewnętrzne oznaczonych w ewidencji gruntów jako drogi, a niezaliczanych do żadnej kategorii dróg publicznych - od 1 m2 powierzchni - 0,02 zł."

W ocenie Kolegium, Rada Gminy Włoszakowice, dokonując zróżnicowania stawek podatku w powyższy sposób, ustaliła dwie stawki podatku od nieruchomości dla gruntów w grupie "pozostałe", co powoduje, że nie jest możliwe prawidłowe zastosowanie przez podatnika właściwej stawki do poszczególnych przedmiotów opodatkowania.

Kolegium Izby wskazuje, że stanowienie w zakresie podatków, nie może się odbywać w sposób powodujący wątpliwości interpretacyjne. Uchwała, jako akt prawa miejscowego powinna być zredagowana w taki sposób, aby dla przeciętnego adresata była zrozumiała. Adresat danego przepisu na jego podstawie powinien wiedzieć, w jaki sposób ma się zachować, a z kolei organ stosujący ten przepis powinien wiedzieć, w jaki sposób go zinterpretować. Przepisy prawa miejscowego muszą zawierać sformułowania jasne, wyczerpujące, uniemożliwiające stosowanie niedopuszczalnego, sprzecznego z prawem luzu interpretacyjnego. Uchwała rady podjęta na podstawie upoważnienia ustawowego, będąca aktem prawnym powszechnie obowiązującym na obszarze gminy, powinna odpowiadać wymogom, jakie stawiane są przepisom powszechnie obowiązującym.

Mając powyższe na uwadze stwierdzono jak w sentencji uchwały.

Pouczenie: Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w terminie 30 dni od daty jego doręczenia, za pośrednictwem Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu.