Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.) oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1113) uchwala się, co następuje:

§ 1. Stwierdza się nieważność § 3 uchwały Nr XIV/164/12 Rady Gminy Kozie-lice z dnia 25 października 2012 r. w sprawie opłaty od posiadania psów.

§ 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Rada Gminy Kozielice, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 19 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.), w dniu 25 października 2012 r. podjęła uchwałę Nr XIV/164/12 w sprawie opłaty od posiadania psów. Uchwała, przekazana Izbie w dniu 16 listopada 2012 r. została wstępnie zbadana przez Kolegium Izby w dniu 21 listopada 2012 r. Oceniając zgodność postanowień uchwały z przepisami prawa, Kolegium powzięło wątpliwość co do zgodności z prawem zapisu § 3 uchwały z uwagi na to, że treść wymienionego paragrafu jest powtórzeniem zapisu ustawowego zawartego w art. 18a ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. W ocenie Kolegium, poprzez uchwalenie unormowań zawartych w § 3 uchwały Rada Gminy przekroczyła swoją kompetencję uchwałodawczą, zawartą w upoważnieniu ustawowym, bowiem obowiązana jest działać ściśle w granicach tego upoważnienia. Nie jest też upoważniona ani do regulowania tego, co zostało już ustawowo uregulowane, ani też do wychodzenia poza zakres upoważnienia ustawowego. Postanowienia ww. paragrafu badanej uchwały w istotny sposób naruszają również przepis § 137 "Zasady techniki prawodawczej" ujęty w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz. 908) stanowiący, iż zgodnie z którym w uchwale nie powtarza się przepisów ustaw. W związku z powyższym, Kolegium Izby wszczęło postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności § 3 uchwały Nr XIV/164/12 Rady Gminy Kozielice z dnia 25 października 2012 r. w sprawie opłaty od posiadania psów, a o wszczętym postępowaniu powiadomiło Przewodniczącego Rady Gminy Kozielice pismem z dnia 22 listopada 2012 r. (znak pisma: K-0010/351/SA/12). W treści pisma wskazano, że do czasu zakończenia wszczętego postępowania nadzorczego przysługuje prawo wnoszenia wyjaśnień, a w posiedzeniu Kolegium Izby w dniu 30 listopada 2012 r. ma prawo uczestniczyć przedstawiciel podmiotu, którego sprawa jest rozpatrywana. W posiedzeniu Kolegium Izby w dniu 30 listopada 2012 r. nie uczestniczył przedstawiciel Gminy Kozielice. Kolegium Izby, w wyznaczonym terminie ostatecznie zbadało przedmiotową uchwałę i podtrzymało swoje stanowisko z dnia 21 listopada 2012 r. stwierdzające, iż uchwała Nr XIV/164/12 Rady Gminy Kozielice z dnia 25 października 2012 r. w sprawie opłaty od posiadania psów, w części dotyczącej zapisów § 3 została podjęta z naruszeniem przepisów prawnych. Postanowienia § 3 uchwały mają swoje unormowania prawne w aktach wyższego rzędu tj. ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. W ocenie Kolegium Rada Gminy przekroczyła kompetencję prawodawczą zawartą w upoważnieniu ustawowym i tym samym naruszyła podstawową zasadę wynikającą z przepisów art. 7 Konstytucji RP, zgodnie z którym organy władzy publicznej działają w granicach i na podstawie prawa. Oznacza to, że każde działanie organu władzy, w tym także rady gminy musi mieć oparcie w obowiązującym prawie. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest zasada domniemania kompetencji. Ponadto należy podkreślić, iż normy kompetencyjne powinny być interpretowane w sposób ścisły i literalny. Jednocześnie zakazuje się dokonywania wykładni rozszerzającej przepisów kompetencyjnych oraz wyprowadzania kompetencji w drodze analogii. W utrwalonym orzecznic-twie sądowo administracyjnym uznaje się, że powtarzanie regulacji ustawowych bądź ich modyfikowanie i uzupełnianie przez przepisy gminne jest niezgodne z zasadami legislacji (wyrok T K z dnia 28 czerwca 2000 r., sygn. akt K25/99, OTK 2000/4/141; wyrok NSA z dnia 20 sierpnia 1996 r. sygn. akt SA/Wr 2761/95; wyrok NSA z dnia 28 lutego 2003 r. sygn. akt I/Sa/Lu 882/02). Jeżeli organ stanowiący wychodzi poza wytyczne zawarte w upoważnieniach, mamy do czynienia z przekroczeniem kompetencji, co musi skutkować zastosowaniem środków nadzorczych, bowiem rada gminy unormowała stany, których unormować nie może. Ponadto powtarzanie ustawowych terminów jest zbędne i sprzeczne z zasadami techniki prawodawczej, określonymi w przepisie § 137 "Zasady techniki prawodawczej" ujętym w załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej", stanowiący iż w uchwale nie powtarza się przepisów ustaw. W świetle powyższego zapisy § 3 uchwały pozostają w sprzeczności z regulacjami prawa materialnego i stanowią istotne naruszenie prawa skutkujące, w myśl art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, stwierdzeniem nieważności uchwały w części. W tym stanie rzeczy, Kolegium stwierdziło nieważność uchwały Nr XIV/164/12 Rady Gminy Kozielice z dnia 25 października 2012 r. w sprawie opłaty od posiadania psów w części dotyczącej § 3 uchwały. Od niniejszej uchwały przysługuje prawo wniesienia skargi do Woje-wódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie w terminie 30 dni od daty jej doręczenia.