Akt prawny
Alerty
Rozporządzenie nr 2/2013 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013r.
w sprawie wprowadzenia programu działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych dla obszarów szczególnie narażonych Doba i Guber
Na podstawie art. 47 ust. 7 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r., poz. 145, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Wprowadza się program działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych dla obszarów szczególnie narażonych Doba i Guber w województwie warmińsko - mazurskim określonych w drodze rozporządzenia Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie Nr 12/2012 z dnia 10 września 2012 r. (Dz. Urz. Woj. Warm. - Maz. z dnia 3 października 2012 r., poz. 2634), zwany dalej "Programem".
2. Program stanowi załącznik do rozporządzenia.
3. Program będzie realizowany przez 4 lata, począwszy od dnia wejście w życie.
§ 2. Traci moc rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie Nr 8/2008 z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie wprowadzenia programu działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych dla obszaru szczególnie narażonego w gminach Giżycko i Węgorzewo (Dz. Urz. Woj. Warm. - Maz. z dnia 2 czerwca 2008 r. Nr 86, poz. 1588).
§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jego ogłoszenia.
| Dyrektor RZGW w Warszawie |
Załącznik do Rozporządzenia Nr 2/2013
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013 r.
PROGRAM DZIAŁAŃ
MAJĄCYCH NA CELU OGRANICZENIE ODPŁYWU AZOTU ZE ŹRÓDEŁ ROLNICZYCH DLA OBSZARÓW SZCZEGÓLNIE NARAŻONYCH
DOBA I GUBER
OKREŚLONYCH ROZPORZĄDZENIEM Nr 12/2012
DYREKTORA REGIONALNEGO ZARZĄDU GOSPODARKI WODNEJ W WARSZAWIE
z dnia 10 września 2012 r.
Dział I.
INFORMACJE PODSTAWOWE
Rozdział 1.
Postanowienia Ogólne
§ 1. Celem Programu jest:
1) zapobieganie pogorszeniu stanu wód;
2) poprawa stanu wód, w których pogorszenie już nastąpiło - ich jakość spadła poniżej określonych prawem norm.
§ 2. Użyte na potrzeby Programu określenia oznaczają:
1) cieki naturalne - rzeki, strugi, strumienie i potoki oraz inne wody płynące w sposób ciągły lub okresowy, naturalnymi lub uregulowanymi korytami;
2) duże jednostki przeliczeniowe inwentarza (DJP) - umowna jednostka przeliczeniowa zwierząt hodowlanych odpowiadająca zwierzęciu o masie 500 kg (np. jedna krowa o masie 500 kg)
lub zwierzętom o łącznej masie 500 kg; współczynniki przeliczeniowe sztuk rzeczywistych zwierząt
na DJP zawiera załącznik nr 1 do Programu;
3) nawożenie - zgodne z potrzebami roślin stosowanie nawozów mineralnych, naturalnych, organicznych lub ich mieszanek oraz środków do użyźniania gleby w celu dostarczania roślinom składników pokarmowych lub zwiększania żyzności gleb;
4) gnojowica (płynny nawóz naturalny) - mieszanina kału i moczu zwierząt z domieszką wody;
5) gnojówka (płynny nawóz naturalny) - odciek z obornika (przefermentowany mocz zwierząt);
6) gleba- biologicznie czynna powierzchniowa warstwa litosfery, powstała ze skały macierzystej
pod wpływem czynników glebotwórczych, podlegająca stałym przemianom;
7) komunalne osady ściekowe - pochodzący z oczyszczalni ścieków osad z komór fermentacyjnych
i innych instalacji służących do oczyszczania ścieków komunalnych oraz innych ścieków o składzie zbliżonym do składu ścieków komunalnych;
8) miejsce przechowywania nawozów naturalnych - zbiornik na płynne nawozy naturalne (gnojówkę
lub gnojowicę), płyta obornikowa lub inne miejsce przechowywania obornika specjalnie przygotowane
w tym celu z materiałów szczelnych i nieprzepuszczalnych zabezpieczających przed przedostawaniem
się odcieków do wód lub do gruntu;
9) nawozy - produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych lub zwiększania żyzności gleb albo zwiększania żyzności stawów rybnych, którymi są nawozy mineralne, nawozy naturalne, nawozy organiczne i nawozy organiczno-mineralne;
10) nawozy mineralne - nawozy nieorganiczne, produkowane w drodze przemian chemicznych, fizycznych lub przerobu surowców mineralnych;
11) nawóz naturalny - obornik, gnojówka i gnojowica przeznaczone do rolniczego wykorzystania w tym również w formie przetworzonej, w tym pozostałości z biogazowni;
12) nawóz organiczny - nawozy wyprodukowane z substancji organicznej lub z mieszanin substancji organicznych, w tym komposty, a także komposty wyprodukowane z wykorzystaniem dżdżownic;
13) nawozy organiczno-mineralne - mieszaniny nawozów mineralnych i organicznych;
14) obornik (stały nawóz naturalny) - mieszanina kału i moczu zwierząt oraz ściółki;
15) pasze objętościowe soczyste - pasze zawierające w swoim składzie znaczną ilość wody, w tym zielonki, kiszonki;
16) równoważnik nawozowy - stosunek dawki składnika w nawozach mineralnych odpowiadający 100 kg tego składnika wniesionego w nawozach naturalnych;
17) system utrzymania zwierząt - sposób urządzenia budynku inwentarskiego decydujący o rodzaju nawozów naturalnych powstających w gospodarstwie (bezściółkowy lub ściółkowy); przy systemie bezściółkowym powstaje gnojowica, pomiot w przypadku klatkowego chowu drobiu nieśnego, przy systemie ściółkowym - obornik i gnojówka (płytka ściółka) lub tylko obornik (głęboka ściółka);
18) środki do użyźniania gleby - środki do nawożenia i użyźniania gleby (polepszacze glebowe, osady ściekowe i ścieki, środki wspomagające uprawę roślin i in );
19) ujęcie wody - miejsce czerpania wody podziemnej lub powierzchniowej ze źródła wody wraz z urządzeniami i budowlami służącymi do jej poboru;
20) użytki rolne - grunty orne, sady, łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty rolne zabudowane, grunty
pod stawami i grunty pod rowami;
21) źródło wody - zasób wód powierzchniowych płynących lub stojących albo nagromadzenie wód podziemnych w określonym środowisku geologicznym, z którego czerpie się wodę.
§ 3. 1. Program obowiązuje na obszarach szczególnie narażonych wyznaczonych w drodze rozporządzenia Nr 12/2012 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 10 września 2012 r., zwanych dalej "OSN".
2. Wykaz obrębów ewidencyjnych objętych zakresem obowiązywania Programu określa załącznik
nr 2 do Programu.
3. Program określa rodzaje, terminy i okresy obowiązywania środków zaradczych na OSN.
§ 4. W okresie realizacji Programu, podejmowane działania są ukierunkowane na eliminowanie błędów w praktyce rolniczej, przez wdrożenie obowiązkowych środków zaradczych do stosowania przez prowadzących działalność rolniczą na OSN.
§ 5. W celu realizacji działań Programu niezbędne jest stałe edukowanie prowadzących działalność rolniczą na OSN w zakresie dobrych praktyk rolniczych oraz rozwiązywanie problemów ochrony środowiska istniejących na obszarze ich gospodarowania, przez szkolenia i doradztwo.
§ 6. Wywiązywanie się prowadzących działalność rolniczą na OSN z obowiązków nałożonych przez Program podlega kontroli, niewywiązywanie się - sankcjom, określonym w obowiązujących przepisach.
§ 7. W okresie realizacji Programu prowadzony jest monitoring stanu środowiska, którego celem jest oszacowanie efektów zastosowanych środków zaradczych oraz umożliwienie podjęcia właściwych decyzji co do dalszych działań na terenie wyznaczonego OSN.
§ 8. Po zakończeniu okresu obowiązywania Programu sporządza się sprawozdanie z jego wdrażania.
Rozdział 2.
Naruszone standardy jakości środowiska
§ 9. 1. Na podstawie wyników Państwowego Monitoringu Środowiska stwierdza się następujące przekroczenia standardów jakości wód określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie kryteriów wyznaczania wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych (Dz. U. Nr 241, poz. 2093):
| Pkt | Nazwa OSN | Przekroczenia standardu |
| 1 | Doba | W płytkich wodach podziemnych badanych w studni w m. Doba średnia zawartość azotanów w okresie lat 2005 - 2010 przekroczyła wartość dopuszczalną 50 mg/l, przyjmując średnie roczne wartości od 71,7 do 86,4 mg/l. |
| 2 | Guber | Wyniki badań wód powierzchniowych z lat 2007 - 2009 wykazały przekroczenia średniej wartości stężenia azotanów, powyżej której wody wykazują tendencję do eutrofizacji, w rzekach monitorowanych w zlewniach następujących jednolitych części wód powierzchniowych: |
2. Za wody zanieczyszczone związkami azotu ze źródeł rolniczych uznaje się wody podziemne w obszarze zasilania studni w m. Doba.
3. Ponadnormatywne stężenie azotanów w płytkich wodach podziemnych na OSN Doba stanowi zagrożenie obniżeniem jakości wód użytkowych poziomów wodonośnych wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia, jak i zagrożenie zanieczyszczeniem wód powierzchniowych.
4. Ponad połowę powierzchni użytków rolnych na OSN Guber charakteryzuje wysokie zagrożenie wymywaniem związków azotu z profilu glebowego do płytkich wód podziemnych i do wód powierzchniowych.
Rozdział 3.
Przewidywane efekty wdrożenia Programu
§ 10. 1. Przewiduje się, że w efekcie wdrożenia Programu, nastąpi istotna poprawa w zakresie praktyk rolniczych stosowanych przez prowadzących działalność rolniczą na OSN.
2. Szkolenia oraz specjalistyczne doradztwo dla prowadzących działalność rolniczą na OSN ułatwią im zdobycie umiejętności identyfikowania, przewidywania i rozwiązywania problemów, w szczególności z zakresu ochrony środowiska, występujących na obszarach ich gospodarowania.
3. Stosowanie przyjaznych dla środowiska praktyk oraz wzrost świadomości prowadzących działalność rolniczą na OSN niewątpliwe przyczyni się ograniczania negatywnego wpływu na wody.
Dział II.
OBOWIĄZKI OSÓB PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ ROLNICZĄ NA OSN W ZAKRESIE POPRAWY PRAKTYKI ROLNICZEJ
Rozdział 1.
Okresy nawożenia
§ 11. Ogólne zasady stosowania nawozów określone zostały w § 2 ust. 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z zakresu ich stosowania (Dz. U. Nr 80, poz. 479, z późn. zm.).
§ 12. Na OSN stosuje się ponadto następujące zasady nawożenia:
1) nawożenie stosuje się w okresach i w warunkach, gdy nie ma zagrożenia, że zawarte w nich składniki mineralne, szczególnie związki azotu, będą wymywane do wód gruntowych lub zmywane do wód powierzchniowych w stopniu powodującym zagrożenie dla wód, a w konsekwencji ich zanieczyszczenie;
2) nawozy naturalne i organiczne na gruntach ornych stosuje się w okresie od dnia 1 marca do dnia 15 listopada;
3) nawozy płynne naturalne na łąkach trwałych i pastwiskach trwałych stosuje się od dnia 1 marca
do dnia 15 sierpnia;
4) nawozy stałe naturalne stosuje się:
- na łąkach trwałych od dnia 1 marca do dnia 30 listopada;
- na pastwiskach trwałych od dnia 1 marca do dnia 15 kwietnia i od dnia 15 października
do dnia 30 listopada;
5) nawożenia nie stosuje się przez cały rok na glebach nieuprawianych, w tym na ugorach.
§ 13. Przy użytkowaniu zmiennym (kośno-pastwiskowym) i przy wypasie kwaterowym stosuje
się obniżoną dawkę azotu w ilości do 85 kg N/ha/rok z nawozów płynnych naturalnych, bezpośrednio
po pokosie/wypasie, ale nie później niż do dnia 15 sierpnia.
§ 14. 1. Nawozy azotowe mineralne stosuje się:
1) na gruntach ornych i w uprawach wieloletnich od dnia 1 marca do dnia 15 listopada;
2) na łąkach trwałych i pastwiskach trwałych od dnia 1 marca do dnia 15 sierpnia.
2. Termin 15 listopada, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 nie dotyczy producentów buraków, kukurydzy, którzy zawarli umowę kontraktacyjną na dostawę buraków, kukurydzy po dniu 15 listopada. Dla nich jesienny termin graniczny stosowania nawozów azotowych mineralnych oblicza się dodając 14 dni do terminu dostawy produktów rolnych objętych umową kontraktacyjną jednak nie później niż po zakończeniu okresu wegetacyjnego w danym regionie.
Rozdział 2.
Warunki przechowywania nawozów naturalnych oraz postępowanie z odciekami
§ 15. Ogólne zasady przechowywania nawozów naturalnych regulują przepisy:
1) Art. 25 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033, z późn. zm.);
2) § 6, § 28, § 29, § 35 i § 48 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej
z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 132, poz. 877, z późn. zm.).
§ 16. Płynne nawozy naturalne należy przechowywać w taki sposób, aby wycieki nie przedostawały
się do gruntu i wód.
§ 17. Należy zapewnić pojemność zbiorników do przechowywania gnojówki i gnojowicy, przez okres,
w którym rolnicze ich wykorzystanie nie jest możliwe, odpowiadającą co najmniej 6 miesięcznej produkcji tych nawozów.
§ 18. Obornik należy przechowywać w sposób zabezpieczający przed przenikaniem odcieków do wód lub do gruntu, lub w przypadku utrzymywania zwierząt na głębokiej ściółce, w budynku inwentarskim
o nieprzepuszczalnym podłożu, za wyjątkiem sytuacji, o której mowa w § 22.
§ 19. Należy zapewnić możliwość gromadzenia i przechowywania obornika przez okres, kiedy nie jest
on rolniczo wykorzystywany, jednak nie krócej niż przez 6 miesięcy.
§ 20. Jeżeli prowadzący działalność rolniczą na OSN posiada nadmierną ilość nawozów naturalnych
w stosunku do rzeczywistej pojemności ich przechowywania, musi on udokumentować, że nawozy usuwa w sposób nieszkodliwy dla środowiska.
§ 21. Nawozy naturalne przechowuje się w odległości większej niż 20 m od studni, od linii brzegu cieków i zbiorników wodnych, jeżeli obowiązujące przepisy nie stanowią inaczej.
§ 22. W okresie od dnia 1 marca do 31 października, jednak nie dłużej niż przez 12 tygodni, dopuszcza się złożenie obornika na pryzmie bezpośrednio na gruncie, przy zachowaniu następujących wymagań
1) pryzmy lokalizuje się poza zagłębieniami terenu, na możliwie płaskim terenie,
o dopuszczalnym spadku do 3%, na terenie niepiaszczystym i niepodmokłym, w odległości większej niż 20 m od linii brzegu wód powierzchniowych;
2) w przypadku potrzeby ponownego złożenia obornika na pryzmie w kolejnym sezonie wegetacyjnym, pryzmy muszą być lokalizowane w innym miejscu;
3) lokalizację pryzmy oraz datę złożenia obornika w danym roku na danej działce prowadzący działalność rolniczą na OSN zaznacza na mapie lub szkicu działki, które przechowuje przez okres obowiązywania Programu i rok po jego zakończeniu.
§ 23. Sposób obliczania minimalnej wielkości miejsc do przechowywania nawozów naturalnych podano w załączniku nr 3 do Programu.
§ 24. Prowadzący działalność rolniczą na OSN jest zobowiązany do dostosowania powierzchni lub pojemności posiadanych miejsc do przechowywania nawozów naturalnych do wymogów, o których mowa
w § 17 i § 19 w terminie do końca okresu obowiązywania Programu.
§ 25. Pasze soczyste przechowuje się na zabezpieczonym gruncie w taki sposób, aby wycieki
nie przedostawały się do gruntu i wód, w szczególności w silosach, na płytach lub na podkładzie z folii i sieczki oraz pod przykryciem foliowym.
§ 26. Kiszonki składuje się w odległości większej niż 20 m od linii brzegu wód powierzchniowych oraz źródeł i ujęć wody.
Rozdział 3.
Zasady nawożenia pól na terenie o dużym nachyleniu
§ 27. Ogólne zasady stosowania nawozów, rolniczego wykorzystania komunalnych osadów ściekowych oraz ścieków na terenie o dużym nachyleniu określają przepisy:
1) art. 44 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne;
2) art. 20 ust. 1 pkt 2 lit.a ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu;
3) art. 43 ust. 6 pkt 7 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243, z późn. zm.);
4) załącznik nr 8 część A pkt 3 i 4 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz. U. Nr 137, poz. 984, z późn. zm.).
§ 28. W przypadku działek o nachyleniu powyżej 10% zabiegi uprawowe należy wykonywać w kierunku poprzecznym do nachylenia stoku, o ile pozwala na to usytuowanie i powierzchnia działki.
§ 29. Orkę należy wykonywać odkładając skiby w górę stoku.
Rozdział 4.
Ograniczenia nawożenia na glebach podmokłych, zalanych, zamarzniętych lub pokrytych śniegiem
§ 30. Ogólne zasady nawożenia określone zostały w przepisach:
1) art. 44 ust. 4 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne;
2) art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu;
3) art. 43 ust. 6 pkt 4, 5, 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach;
4) § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z zakresu ich stosowania.
§ 31. 1. Nawozy stosuje się oraz rolniczo wykorzystuje ścieki na glebach nie zamarzniętych powierzchniowo.
2. Zapis, o którym mowa w ust. 1 nie dotyczy pierwszej wiosennej dawki nawozów azotowych
na uprawach roślin ozimych na glebach zamarzniętych powierzchniowo (nocne przymrozki i odwilże w dzień) jeżeli uzasadniają to względy agrotechniczne.
Rozdział 5.
Nawożenie w pobliżu cieków
§ 32. Ogólne zasady stosowania nawozów i komunalnych osadów ściekowych określone zostały
w przepisach:
1) art. 43 ust. 6 pkt 2, 3 i 10 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach;
2) § 3 ust. 4, 4a, 4b rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008 r.
w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z zakresu
ich stosowania.
§ 33. Rozsiewacze nawozów i opryskiwacze myje się oraz wodę z ich mycia rozlewa w odległości większej niż 20 m od brzegu zbiorników oraz cieków wodnych.
§ 34. Wodopoje lokalizuje się poza zbiornikami i ciekami wodnymi.
Rozdział 6.
Dawki i sposoby nawożenia
§ 35. Ogólne warunki nawożenia określone są przepisami:
1) art. 3 ust. 3 i 4, art. 17 ust. 3, art. 18 ust. 1, 2 i 6, art. 20 ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 10 lipca 2007 r.
o nawozach i nawożeniu;
2) § 2 ust. 1 i 3, § 3 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z zakresu ich stosowania;
3) art. 43 ust. 2, 3, 4 i 4a oraz ust. 6 pkt 1, 8, 9, 11-14 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach;
4) § 2, § 3 i § 4 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie komunalnych osadów ściekowych (Dz. U. Nr 137, poz. 924);
5) § 12, § 14 i § 15 pkt 1 i załącznik nr 8 część A 5 do rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego.
§ 36. W związku z tym, że ilość zastosowanych w ciągu roku nawozów naturalnych w każdym gospodarstwie nie może przekroczyć dawki 170 kg azotu w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych,
do obliczenia zawartości azotu w nawozach wyprodukowanych w gospodarstwie przez poszczególne rodzaje zwierząt, w zależności od systemu ich utrzymania, stosuje się przepisy załącznika nr 4 do Programu.
§ 37. Do opracowania planu nawożenia zobowiązani są wszyscy prowadzący działalność rolniczą
na OSN gospodarujący na powierzchni powyżej 100 ha użytków rolnych na OSN (stanowiących własność prowadzącego działalność rolniczą na OSN, dzierżawionych przez niego lub będących w jego użytkowaniu lub w użytkowaniu wieczystym).
§ 38. Bilans azotu wykonywany na potrzeby opracowania planu nawożenia sporządza się metodą
"na powierzchni pola".
§ 39. 1. Po sporządzeniu bilansu składników, należy opracować plan nawożenia, w którym dokonuje
się prawidłowego rozdziału składników nawozowych pod poszczególne rośliny płodozmianu, przy uwzględnieniu ich zapotrzebowania na azot oraz zasobność gleb w azot.
2. Plan nawożenia należy przechowywać przez okres obowiązywania Programu i rok po jego zakończeniu.
§ 40. W gospodarstwach, o których mowa w § 37 nie można stosować wyższych dawek nawożenia,
niż dawki wynikające z planu nawożenia, nawet jeżeli dawki określone w załączniku nr 5 do Programu
są wyższe.
§ 41. Prowadzący działalność rolniczą na OSN gospodarujący na powierzchni do 100 ha użytków rolnych na OSN (stanowiących własność prowadzącego działalność rolniczą na OSN, dzierżawionych przez niego lub będących w jego użytkowaniu lub w użytkowaniu wieczystym) stosują dawki nieprzekraczające maksymalnych dawek nawożenia azotem dla upraw w plonie głównym, o których mowa w załączniku nr 5
do Programu.
§ 42. Ilość dostępnego dla roślin azotu zawartego w nawozach naturalnych ustala się według zawartości w nich tzw. azotu działającego, który wylicza się w oparciu o równoważnik nawozowy określony
w załączniku nr 6 do Programu.
§ 43. Jeśli w gospodarstwie powstają nawozy naturalne (obornik, gnojówka lub gnojowica) w ilości przekraczającej możliwości ich zastosowania na użytkach rolnych danego gospodarstwa (stanowiących własność prowadzącego działalność rolniczą na OSN, dzierżawionych przez niego lub będących w jego użytkowaniu lub w użytkowaniu wieczystym) tak, aby nie przekroczyć dopuszczalnej rocznej dawki 170 kg azotu w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych, należy znaleźć odbiorcę tych nadwyżek.
§ 44. 1. Prowadzący działalność rolniczą na OSN zobowiązani są do prowadzenia dokumentacji wszystkich zabiegów agrotechnicznych a w szczególności związanych z nawożeniem (termin, rodzaj, zastosowana dawka pod daną uprawę).
2. Dokumentację należy przechowywać przez okres obowiązywania Programu i rok po jego zakończeniu.
Dział III.
EDUKACJA PROWADZĄCYCH DZIAŁANOŚĆ ROLNICZĄ NA OSN W ZAKRESIE DOBREJ PRAKTYKI ROLNICZEJ ORAZ PROWADZENIE DLA NICH SPECJALISTYCZNEGO DORADZTWA
§ 45. Zadania w zakresie edukacji rolników prowadzone są na podstawie przepisów ustawy
z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. Nr 251, poz. 2507, z późn. zm.), zgodnie z którymi Ośrodki Doradztwa Rolniczego uczestniczą w realizacji zadań wynikających z Programów
w zakresie upowszechniania wśród rolników wymogów obowiązujących na OSN, a także współpracują
z regionalnymi zarządami gospodarki wodnej przy realizacji zadań wynikających z Programów z zakresu doradztwa rolniczego.
§ 46. Ośrodki Doradztwa Rolniczego w okresie trwania Programu zapewniają obsługę merytoryczną szkoleń dla prowadzących działalność rolniczą na OSN, organizowanych we współpracy z właściwym wójtem gminy albo burmistrzem albo prezydentem miasta.
§ 47. W zależności od potrzeb i możliwości, szkolenia mogą być w całości poświęcone dyrektywie
Rady z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (91/676/EWG) (Dz. Urz. WE L 375 z 31.12.1991, str. 1, z późn. zm.;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 2, str. 68), zwanej dalej "dyrektywą 91/676/EWG",
lub wymogom Programu i Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej lub też stanowić element szkolenia w postaci jednego z bloków tematycznych.
§ 48. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej przekaże właściwemu wójtowi gminy albo burmistrzowi albo prezydentowi miasta w terminie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia Programu, materiały i informacje o objęciu gminy zasięgiem OSN oraz postanowieniach Programu działań w celu ich rozpowszechnienia w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terytorium.
Dział IV.
KONTROLA ROLNICZYCH ŹRÓDEŁ ZANIECZYSZCZENIA I REALIZACJI PRZEZ PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ ROLNICZĄ NA OSN OBOWIĄZKÓW OKREŚLONYCH W PROGRAMIE
§ 49. Kontrola rolniczych źródeł zanieczyszczenia i wypełniania obowiązków przez prowadzących działalność rolniczą na OSN realizowana jest przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska(Dz. U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287, z późn. zm.) w związku z art. 32 ustawyz dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu, co nie narusza uprawnień kontrolnych właściwych organów ochrony środowiska wymienionych w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) oraz ustawach szczególnych, w ramach ich kompetencji rzeczowej i miejscowej.
Dział V.
SPOSÓB MONITOROWANIA ORAZ DOKUMENTOWANIA REALIZACJI PROGRAMU
I JEGO EFEKTÓW
§ 50. W celu zgromadzenia danych na potrzeby opracowania raportu prowadzi się następującą sprawozdawczość:
1) sprawozdania dotyczące monitoringu wód;
2) sprawozdania dotyczące monitoringu gleb i płytkich wód gruntowych;
3) sprawozdania dotyczące doradztwa i szkoleń dla prowadzących działalność rolniczą na OSN
§ 51. Dla potrzeb sporządzenia raportu czteroletniego wykorzystuje się dane statystyczne, które stanowią materiał do rozpoznania i oszacowania wielkości i rodzaju produkcji rolnej oraz ustalenia zakresu wpływu działalności rolniczej na jakość wód.
§ 52. Sporządza się opis warunków środowiskowych, obejmujących w szczególności klimat, warunki hydrogeologiczne, ukształtowanie terenu i inne uwarunkowania charakteryzujące obszar kraju.
§ 53. Harmonogram planowanych działań określonych w Programie zawiera załącznik nr 7 do Programu.
Załączniki
do programu działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych
dla obszarów szczególnie narażonych Doba i Guber
określonych rozporządzeniem Nr 12/2012
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 10 września 2012 r.
Załącznik Nr 1 do Rozporządzenia Nr 2/2013
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013 r.
Zalacznik1.pdf
Współczynniki przeliczeniowe sztuk rzeczywistych zwierząt na DJP
Załącznik Nr 2 do Rozporządzenia Nr 2/2013
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013 r.
Zalacznik2.pdf
Wykaz obrębów ewidencyjnych objętych zakresem obowiązywania Programu
Załącznik Nr 3 do Rozporządzenia Nr 2/2013
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013 r.
Zalacznik3.pdf
Sposób obliczania minimalnej wielkości miejsc do przechowywania nawozów naturalnych
Załącznik Nr 4 do Rozporządzenia Nr 2/2013
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013 r.
Zalacznik4.pdf
Średnie roczne wielkości produkcji nawozów naturalnych i koncentracja zawartego w nich azotu w zależności od gatunku zwierzęcia, jego wieku i wydajności oraz systemu utrzymania
Załącznik Nr 5 do Rozporządzenia Nr 2/2013
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013 r.
Zalacznik5.pdf
Maksymalne dawki nawożenia azotem dla upraw w plonie głównym N w kg/ha składnika działającego
Załącznik Nr 6 do Rozporządzenia Nr 2/2013
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013 r.
Zalacznik6.pdf
Sposób obliczania zawartości azotu działającego w nawozach naturalnych w oparciu o równoważnik nawozowy, zależny od rodzaju nawozu naturalnego i terminu jego stosowania
Załącznik Nr 7 do Rozporządzenia Nr 2/2013
Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie
z dnia 4 lutego 2013 r.
Zalacznik7.pdf
Harmonogram planowanych działań
[1]) Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swej regulacji wdrożenia dyrektywy Rady z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (91/676/EWG) (Dz. Urz. WE L 375 z 31.12.1991, str 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 2, str. 68).
