Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1591 ze zm./ stwierdzam nieważność § 3 uchwały Nr XXII/162/2012 Rady Gminy Elbląg z dnia
29 listopada 2012 roku w sprawie określenia wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych na terenie Gminy Elbląg.

UZASADNIENIE:

Rada Gminy Elbląg w dniu 29 listopada 2012 roku podjęła uchwałę Nr XXII/162/2012 w sprawie określenia wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych na terenie Gminy Elbląg.

W § 3 tejże uchwały rada postanowiła:" W zakresie zabiegów sanitarnych i porządkowych związanych ze świadczonymi usługami przedsiębiorca powinien spełnić następujące wymagania:

a/ prowadzić działalność odbierania nieczystości ciekłych w sposób nie powodujący zanieczyszczenia miejsc odbioru i trasy przewozu nieczystości ciekłych

b/ myć i dezynfekować pojazdy asenizacyjne bezpośrednio w eksploatowanej przez siebie bazie lub korzystać z usług podmiotów prowadzących taką działalność."

Takie unormowanie § 3 uchwały rażąco narusza prawo.

Rada nie ma upoważnienia ustawowego do określania wymagań związanych ze świadczonymi usługami. Na podstawie art. 7 ust. 3a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach /Dz. U. z 2012 roku, poz. 391/ rada posiada jedynie delegację do określenia wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych, uwzględniając opis wyposażenia technicznego niezbędnego do realizacji zadań. W zakwestionowanej uchwale wśród wymagań, które powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o udzielenie zezwolenia, rada określiła również wymagania związane z realizacją wydanego już zezwolenia, tym samym wykroczyła poza zakres upoważnienia wynikającego z art. 7 ust. 3a wymienionej wyżej ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

W świetle utrwalonego orzecznictwa sądowo-administracyjnego uchwały organów samorządu terytorialnego muszą być podejmowane wyłącznie na podstawie i w granicach prawa. Przepis udzielający kompetencji prawodawczej podlega wykładni dosłownej, a zatem nie może być interpretowany rozszerzająco.

Każde wykroczenie poza zakres udzielonego upoważnienia, stanowi naruszenie normy upoważniającej i zarazem konstytucyjnych warunków legalności aktu wykonawczego. W tym stanie rzeczy należało orzec jak na wstępie.

Od niniejszego rozstrzygnięcia nadzorczego przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, za pośrednictwem Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, w terminie 30 dni od jego otrzymania.