Na podstawie art. 47 ust. 1, ust. 2 i 2f oraz art. 23 ust. 2 pkt 2 i 3 lit. b i f w związku z art. 30 ust. 1
i art. 45 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.) oraz w związku z art. 104 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 poz. 267 z późn. zm.),

po rozpatrzeniu wniosku
przedsiębiorstwa energetycznego
Veolia Wschód Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w Zamościu,
zwanego w dalszej części "Przedsiębiorstwem",

zawartego w piśmie z dnia 25 listopada 2015 r. (znak: VWSD/ZP/2763/2015), w sprawie zatwierdzenia taryfy dla ciepła, opracowanej dla odbiorców zasilanych w ciepło ze źródła ciepła zlokalizowanego w Świdniku przy ul. Żwirki i Wigury 1 (Zakład Świdnik),

zatwierdzam

ustaloną przez Przedsiębiorstwo taryfę dla ciepła, stanowiącą załącznik do niniejszej decyzji, na okres jednego roku od dnia wprowadzenia taryfy do stosowania.

Uzasadnienie

Na wniosek Przedsiębiorstwa, posiadającego koncesję na wytwarzanie ciepła, w dniu 25 listopada 2015 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie zatwierdzenia ustalonej przez Przedsiębiorstwo taryfy dla ciepła, dla odbiorców zasilanych w ciepło ze źródła ciepła zlokalizowanego w Świdniku przy ul. Żwirki i Wigury 1 (Zakład Świdnik).

Stosownie do art. 104 § 2 Kpa, decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji. Za wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia częściowej taryfy dla ciepła zgodnie z wnioskiem Przedsiębiorstwa przemawia fakt prowadzenia przez nie koncesjonowanej działalności ciepłowniczej w różnych miejscowościach na terenie kraju.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 i 2 ustawy - Prawo energetyczne, przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesje ustala taryfę dla ciepła oraz proponuje okres jej obowiązywania. Przedłożona taryfa podlega zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zwanego dalej "Prezesem URE", o ile jest zgodna z zasadami i przepisami, o których mowa w tej ustawie.

W trakcie postępowania administracyjnego, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalono, że Przedsiębiorstwo opracowało taryfę, w części dotyczącej Zakładu Świdnik, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie - Prawo energetyczne oraz przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz. U. z 2010 r. Nr 194, poz. 1291), zwanego dalej "rozporządzeniem taryfowym".

Zgodnie z treścią art. 47 ust. 2f ustawy - Prawo energetyczne, planowane przychody ze sprzedaży ciepła przyjmowane do kalkulacji cen w taryfie dla ciepła dla jednostek kogeneracji, oblicza się przy zastosowaniu wskaźnika referencyjnego ustalonego przez Prezesa URE zgodnie z metodologią określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 46 ust. 5 i 6 i średnich cen sprzedaży ciepła, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. c. Mając na uwadze fakt, iż Przedsiębiorstwo wykonuje działalność gospodarczą zlokalizowaną w Zakładzie Świdnik w zakresie wytwarzania ciepła w jednostce kogeneracji, przedłożona taryfa dla ciepła ustalona została z uwzględnieniem przepisu art. 47 ust. 2f ustawy - Prawo energetyczne oraz w oparciu o § 13 rozporządzenia taryfowego.

Ustalone przez Przedsiębiorstwo ceny skalkulowane zostały na podstawie uzasadnionych planowanych przychodów ze sprzedaży ciepła dla jednostek kogeneracji przy zastosowaniu wskaźnika referencyjnego ustalonego przez Prezesa URE zgodnie z metodologią określoną w przepisach rozporządzenia taryfowego i średnich cen sprzedaży ciepła, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt. 18 lit. c ustawy - Prawo energetyczne.

Okres obowiązywania taryfy ustalono na okres jednego roku od dnia jej wprowadzenia do stosowania, zgodnie z treścią § 13 ust. 8 rozporządzenia taryfowego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, postanowiono orzec jak w sentencji.

POUCZENIE

1. Od niniejszej decyzji przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, za pośrednictwem Prezesa URE, w terminie dwutygodniowym od dnia jej doręczenia (art. 30 ust. 2 i 3 ustawy - Prawo energetyczne oraz art. 47946 pkt 1 i art. 47947 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

2. Odwołanie od decyzji powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji i wartości przedmiotu sporu, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także zawierać wniosek o uchylenie albo zmianę decyzji w całości lub w części (art. 47949 Kodeksu postępowania cywilnego). Odwołanie należy przesłać na adres Urzędu Regulacji Energetyki - Wschodniego Oddziału Terenowego z siedzibą w Lublinie - al. Józefa Piłsudskiego 13, 20-011 Lublin.

3. Stosownie do art. 47 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 31 ust. 3 pkt 2 i ust. 4 ustawy - Prawo energetyczne, decyzja zostanie skierowana do ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubelskiego.

4. Stosownie do art. 47 ust. 4 ustawy - Prawo energetyczne, przedsiębiorstwo energetyczne wprowadza taryfę do stosowania nie wcześniej niż po upływie 14 dni i nie później niż do 45 dnia od dnia jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubelskiego, jednak nie wcześniej niż od 1 lutego 2016 r. tj. po upływie okresu obowiązywania taryfy dla ciepła zatwierdzonej decyzją Prezesa URE z dnia 23 grudnia 2014 r. nr OLB-4210-27(6)/2014/878/X/MSZ2.

Otrzymują:

1. Veolia Wschód Spółka z o.o., ul. Hrubieszowska 173, 22-400 Zamość;

2. Wojewoda Lubelski;

3. A/a.

Uiszczono opłatę skarbową w wysokości 10 zł w dniu 24 listopada 2015 r. na rachunek
95 1030 1508 0000 0005 5002 4055.

Małgorzata Szczepańska - starszy specjalista