Na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn.zm.)

stwierdzam nieważność

uchwały Nr XX/129/2012 Rady Gminy Rybczewice z dnia 19 listopada 2012 r. w sprawie określenia wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych na terenie Gminy Rybczewice.

Uzasadnienie do Rozstrzygnięcia nadzorczego Nr NK- II.4131.334.2012
Wojewody Lubelskiego
z dnia 21 grudnia 2012 r.

Uchwała Nr XX/129/2012 Rady Gminy Rybczewice została doręczona organowi nadzoru w dniu 26 listopada 2012 r.

Na wstępie należy zauważyć, iż uchwała określająca warunki, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o zezwolenie na odbiór odpadów i transport nieczystości ciekłych, jest aktem prawa miejscowego.

Zgodnie z art. 94 Konstytucji RP, organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie.

Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa. Powyższe oznacza, że rada gminy nie ma prawa do samoistnego - nie znajdującego podstawy w normie ustawowej - kształtowania prawa na obszarze gminy. Przepisy gminne mogą być więc wydawane wyłącznie w ramach obowiązujących przepisów wyższego rzędu i w zakresie upoważnień wyraźnie udzielonych określonym organom gminy.

Umocowanie rady gminy do uchwalenia niniejszej uchwały przewidziane zostało w art. 7 ust. 3a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., Nr 391).

W myśl tego przepisu, rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, wymagania, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniając opis wyposażenia technicznego niezbędnego do realizacji zadań.

Jednocześnie należy podkreślić, iż norma kompetencyjna art. 7 ust. 3a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie może być interpretowana w oderwaniu od przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Na mocy tego przepisu, ustawodawca upoważnił bowiem ministra właściwego do spraw środowiska do określenia, w drodze rozporządzenia, szczegółowego sposobu określania wymagań, o których mowa w ust. 3a.

W związku z tym należy przyjąć, że rozporządzenie reguluje pełną problematykę wymagań pozostawionych do uregulowania radzie w art. 7 ust. 3 oraz 3a ustawy (zob. wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 15 września 2010 r., sygn. II SA/Go 535/10).

W aktualnym stanie prawnym, szczegółowy sposób określania wymagań w przedmiotowym zakresie, reguluje rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie szczegółowego sposobu określania wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych (Dz. U. z 2012 r., Nr 299).

Obecnie obowiązujące rozporządzenie z dnia 14 marca 2012 r. zastąpiło dotychczasowe rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie szczegółowego sposobu określania wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia (Dz. U. z 2006 r. Nr 5, poz. 33), które zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 897, Nr 171, poz. 1016 i Nr 224, poz. 1337) utraciło moc z dniem 6 kwietnia 2012 r.

W myśl § 1 rozporządzenia z dnia 14 marca 2012 r., wymagania, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych, dotyczące:

1) opisu wyposażenia technicznego zawierającego wymagania odnośnie do:

a) pojazdów asenizacyjnych przeznaczonych do świadczenia usług,

b) bazy transportowej,

2) zabiegów sanitarnych i porządkowych związanych ze świadczonymi usługami,

3) miejsc przekazywania nieczystości ciekłych,

określa się w sposób precyzyjny, zrozumiały, niedyskryminujący, nieograniczający konkurencji oraz nieutrudniający dostępu do rynku przedsiębiorców świadczących usługi w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych oraz zapewniający należytą ochronę zdrowia i życia ludzi oraz środowiska.

Z powyższego wynika, że norma kompetencyjna stanowiąca materialnoprawną podstawę do podjęcia przez radę gminy uchwały dotyczy precyzyjnego i niedyskryminującego określenia wymagań dotyczących wyposażenia technicznego, zabiegów sanitarnych oraz wymagań dotyczących miejsc przekazywania nieczystości ciekłych.

Funkcją omawianych przepisów jest bowiem konkretyzacja wymagań stawianych przedsiębiorcom, którzy ubiegają się o uzyskanie zezwolenia na świadczenie usług w zakresie odbierania odpadów na terenie gminy.

Zatem istotą oceny prawidłowości uchwały w przedmiotowej sprawie jest ustalenie czy Rada wypełniła cały zakres spraw przekazanych przez ustawodawcę do uregulowania w drodze uchwały jednocześnie nie przekraczając kompetencji przyznanych normą ustawową.

W ocenie organu nadzoru, uchwała Nr XX/129/2012 Rady Gminy Rybczewice została podjęta z istotnym naruszeniem prawa, ponieważ nie określa wymagań dotyczących miejsc przekazywania nieczystości ciekłych, o których stanowi § 1 pkt 3 rozporządzenia.

Niewypełnienie przez Radę zakresu upoważnienia w tej kwestii stanowi istotne naruszenie prawa, co uzasadnia zakwestionowanie przedmiotowej uchwały w całości.

W § 3 przedmiotowej uchwały stwierdzono jedynie, iż miejscem przekazywania nieczystości ciekłych określa się stacje zlewne spełniające warunki rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 17 października 2002 r. w sprawie warunków wprowadzenia nieczystości ciekłych do stacji zlewnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 188 poz. 1576 ze zm.).

Zdaniem organu nadzoru cytowany zapis uchwały nie wypełnia upoważnienia wynikającego z art. 7 ust. 3a ustawy o utrzymaniu czystości (…), obejmującego precyzyjne i zrozumiałe określenie w uchwale wymagań ( podkreślenie moje) dotyczących miejsc przekazywania nieczystości ciekłych. Nie stanowi takiej regulacji zawarte w przedmiotowym zapisie uchwały odesłanie do przepisów rozporządzenia z dnia 17 października 2002 r., bowiem wszystkie funkcjonujące stacje zlewne powinny spełniać wymagania określone w ww. rozporządzeniu.

Z normatywnego charakteru przedmiotowej uchwały wynika konieczność formułowania zawartych w niej postanowień na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego, precyzyjnie i kompleksowo realizujących delegację ustawową. Niewyczerpanie zakresu przekazanego przez ustawodawcę do uregulowania w drodze uchwały, skutkuje zaś istotnym naruszeniem prawa.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, podejmując uchwałę w wykonaniu delegacji art. 7 ust. 3a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, obowiązany jest przestrzegać zakresu upoważnienia ustawowego, w tym zawartych w jego treści wytycznych, które muszą zostać uwzględnione w akcie wykonawczym.

W tym stanie rzeczy, stwierdzenie nieważności uchwały Nr XX/129/2012 jest uzasadnione.

Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, złożona za moim pośrednictwem w terminie 30 dni od daty jego doręczenia.

Otrzymują:

1) Wójt Gminy Rybczewice

2) Przewodniczący Rady Gminy Rybczewice