Działając na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r. poz. 1113), art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2013r. poz. 594 z późn. zm.), art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) i art. 7 ust. 3 oraz art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) w związku z pkt 1 lit. b) obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 2013r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2014r. (M. P. poz. 724)

- Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku po rozpoznaniu uchwały Nr XXXI/197/13 Rady Gminy Ryjewo z dnia 19 listopada 2013r. w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości oraz wprowadzenia zwolnień w tym podatku

orzeka nieważność § 1 pkt 3 lit. b) i § 2 pkt 2 badanej uchwały.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 22 listopada 2013r. do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku wpłynęła uchwała Nr XXXI/197/13 Rady Gminy Ryjewo z dnia 19 listopada 2013r. w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości oraz wprowadzenia zwolnień w tym podatku, zaś w dniu 28 listopada 2013r. była przedmiotem badania Kolegium tutejszej Izby.

W wyniku analizy treści badanej uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku stwierdziło, że Rada Gminy Ryjewo w § 1 pkt 3 lit. b) uchwały ustaliła stawkę podatku od gruntów pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych od 1 ha powierzchni w wysokości 4,65 zł, podczas gdy stawka maksymalna dla tego rodzaju gruntów, określona w obwieszczeniu Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 2013r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2014r., wynosi 4,56 zł od 1 ha powierzchni.

Ustalenie przez Radę Gminy stawki podatku powyżej stawki maksymalnej, określonej w przywołanym obwieszczeniu, stanowi istotne naruszenie przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) i art. 20 ust. 1 i 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w związku z pkt 1 lit. b) przywołanego obwieszczenia Ministra Finansów.

Z przepisów powyższych jednoznacznie wynika bowiem, że rada gminy ustalając wysokość stawki podatku od nieruchomości, nie może przekroczyć górnej granicy ustalonej na dany rok podatkowy od gruntów pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych.

Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku stwierdziło ponadto, że w § 2 pkt 2 badanej uchwały Rada Gminy Ryjewo zwolniła z podatku od nieruchomości "budynki gospodarcze emerytów i rencistów, którzy przekazali gospodarstwa rolne na Skarb Państwa w zamian za emeryturę lub rentę.".

Kolegium Izby uznało, że § 2 pkt 2 badanej uchwały Rady Gminy jest obarczony wadą o charakterze istotnego naruszenia prawa, polegającą na przekroczeniu uprawnień rady gminy, wynikających z art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, upoważniających organ stanowiący do wprowadzenia zwolnień jedynie o charakterze przedmiotowym, a nie o charakterze podmiotowym czy przedmiotowo - podmiotowym.

W ocenie Kolegium tutejszej Izby ustalone przez Radę Gminy Ryjewo w § 2 pkt 2 badanej uchwały zwolnienie ma charakter przedmiotowo - podmiotowy, jako że treść cytowanych wyżej zapisów uchwały wskazuje na ograniczenie zwolnienia z podatku od nieruchomości do budynków gospodarczych emerytów i rencistów, którzy przekazali gospodarstwa rolne na Skarb Państwa w zamian za emeryturę lub rentę, a zatem zwolnienie ogranicza się do określonej grupy osób.

Tymczasem przywołany przepis ustawy o podatkach i opłatach lokalnych upoważnia radę jedynie do wprowadzenia zwolnień przedmiotowych, a wskazanie kręgu osób przesądza o nadaniu zwolnieniu charakteru przedmiotowo - podmiotowego.

Podobne stanowisko w przedmiotowej kwestii zajął, między innymi, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 kwietnia 2011r. sygn. akt II FSK 1945/09.

W związku z powyższym zachodzi konieczność orzeczenia nieważności badanej uchwały w części dotkniętej wyżej opisanymi wadami.

Na niniejszą uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia, wnoszona za pośrednictwem tutejszej Izby.