Działając na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 5 i art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r. poz. 1113), art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2013r. poz. 594 z późn. zm.) oraz art. 19 pkt 1 lit. a) i pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.)

- Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku po rozpoznaniu uchwały Nr XLII/262/13 Rady Gminy Choczewo z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia zasad ustalania i poboru oraz terminu płatności i wysokości stawek opłaty targowej na terenie gminy Choczewo

orzeka nieważność § 1 ust. 1 pkt 2 i 3 badanej uchwały.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 18 listopada 2013r. do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku wpłynęła uchwała Nr XLII/262/13 Rady Gminy Choczewo z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia zasad ustalania i poboru oraz terminu płatności i wysokości stawek opłaty targowej na terenie gminy Choczewo, zaś w dniu 28 listopada 2013r. była ona przedmiotem badania Kolegium tutejszej Izby.

W wyniku analizy treści badanej uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku stwierdziło, że Rada Gminy Choczewo w § 1 ust. 1 badanej uchwały określiła kwotowo stawki dziennej opłaty targowej w zależności od rodzajów dokonywanej sprzedaży, a w § 1 ust. 1 pkt 2) badanej uchwały postanowiła że: "Stawka opłaty targowej za sprzedaż z wozów konnych i przyczep ciągnikowych płodów rolnych przez rolników w wysokości 5,00 zł;" oraz w pkt 3) "za sprzedaż przez osoby fizyczne wyrobów wytworzonych w sposób nieprzemysłowy posiadających walory artystyczne typowe dla kultury ludowej (rękodzieła ludowego) w wysokości 5,00 zł,".

Rozpoznając powyższą uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku stwierdziło, że w części przedstawionej wyżej jest ona obarczona wadą o charakterze istotnego naruszenia prawa polegającą na przekroczeniu uprawnień Rady Gminy, wynikających z art. 19 pkt 3 i art. 19 pkt 1) lit. a) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Rada Gminy, zgodnie z wyżej przywołanym art. 19 pkt 3 w/w ustawy, upoważniona jest wyłącznie do wprowadzenia innych niż przewidziane w ustawie zwolnień o charakterze przedmiotowym, przez co należy rozumieć również (jako działanie o mniejszych skutkach negatywnych dla wpływów podatkowych) różnicowanie stawek o charakterze przedmiotowym.

Zdaniem Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku brzmienie art. 19 pkt 3 i art. 19 pkt 1) lit. a) w/w ustawy nie pozostawia wątpliwości, że różnicowanie wysokości opłaty targowej jest dopuszczalne (w granicach stawki maksymalnej), aczkolwiek tylko ze względu na rodzaj przedmiotu opodatkowania.

Zatem istniejące ograniczenia, jakie ustawodawca wprowadził do kształtowania przez gminę wszystkich opłat lokalnych określonych w art. 19 pkt 1 w/w ustawy, dotyczą braku możliwości różnicowania tych stawek w zakresie podmiotowym, a także narzuconych górnych limitów dziennej ( rocznej - w przypadku opłaty od posiadania psów) stawki kwotowej danej opłaty.

Podobne stanowisko w przedmiotowej kwestii zajął, między innymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 15 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 581/08.

Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium postanowiło jak w sentencji.

Na niniejszą uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia, wnoszona za pośrednictwem tutejszej Izby.