Działając na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r. poz. 1113), art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2013r. poz. 594 z późn. zm.) oraz art. 19 pkt 3 w zw. z art. 17 ust. 2 i art. 19 pkt 1) lit. b) ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.)

- Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku po rozpoznaniu uchwały Nr XLII/261/13 Rady Gminy Choczewo z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości stawek opłaty miejscowej pobieranej od osób przebywających okresowo na terenie gminy Choczewo, terminu płatności i sposobu jej poboru

orzeka nieważność badanej uchwały.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 18 listopada 2013r. wpłynęła do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku uchwała Nr XLII/261/2013 Rady Gminy Choczewo z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości stawek opłaty miejscowej pobieranej od osób przebywających okresowo na terenie gminy Choczewo, terminu płatności i sposobu jej poboru.

W wyniku badania powyższej uchwały Kolegium Izby ustaliło, że Rada Gminy postanowiła, iż:
- w § 1 ust. 1
"1. Określa się - za każdy dzień pobytu: 1. stawkę opłaty miejscowej w wysokości 2,00 zł od osób dorosłych oraz 1,00 zł od młodzieży szkolnej uczącej się - przebywających okresowo w celach wypoczynkowych, turystycznych i szkoleniowych w miejscowościach: Biebrowo, Borkowo Lęborskie, Choczewo, Ciekocinko, Ciekocino, Gościęcino, Jackowo, Kierzkowo, Kopalino, Lubiatowo, Lublewko, Osieki Lęborskie, Sasino, Słajszewo, Starbienino, Zwartowo." oraz
- w § 3, że "Opłaty miejscowej nie pobiera się od dzieci do lat 7."

Rozpoznając powyższą uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku stwierdziło, że w części przedstawionej wyżej jest ona obarczona wadą o charakterze istotnego naruszenia prawa, polegającą na przekroczeniu uprawnień Rady Gminy, wynikających z art. 19 pkt 3 w zw. z art. 17 ust. 2 i art. 19 pkt 1) lit. b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Na podstawie przywołanego wyżej art. 19 pkt 3 ustawy Rada Gminy upoważniona jest wyłącznie do wprowadzenia innych niż przewidziane w ustawie zwolnień o charakterze przedmiotowym, przez co należy rozumieć również (jako działanie o mniejszych skutkach negatywnych dla wpływów podatkowych) różnicowanie stawek o charakterze przedmiotowym.

Zdaniem Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku brzmienie art. 19 pkt 3 w zw. z art. 17 ust. 2 i art. 19 pkt 1) lit. b) w/w ustawy nie pozostawia wątpliwości, że różnicowanie wysokości opłaty miejscowej jest dopuszczalne, w granicach stawki maksymalnej, jednak tylko ze względu na rodzaj przedmiotu opodatkowania.

Należy dodać, że przepisy dotyczące opłaty miejscowej zawarte w art. 17 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych określają zamknięty katalog zwolnień o charakterze podmiotowym.

Zatem istniejące ograniczenia, jakie ustawodawca wprowadził do kształtowania przez gminę wszystkich opłat lokalnych określonych w art. 19 pkt 1 w/w ustawy, dotyczą braku możliwości różnicowania tych stawek w zakresie podmiotowym, a także narzuconych górnych limitów dziennej stawki kwotowej dla poszczególnych opłat.

Podobne stanowisko w przedmiotowej kwestii zajął, między innymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 15 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 581/08.

O orzeczeniu nieważności uchwały w całości Kolegium Izby orzekło z uwagi na brak możliwości jej realizacji w przypadku orzeczenia nieważności wyłącznie wskazanych wyżej postanowień § 1 ust. 1 i § 3 badanej uchwały.

Kolegium Izby zwraca jednocześnie uwagę, że ustawodawca w art. 17 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych uwzględnił interes zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej poprzez zwolnienie ich z opłaty.

Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium postanowiło jak w sentencji.

Na niniejszą uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia, wnoszona za pośrednictwem tutejszej Izby.