Akt prawny
Alerty
Uchwała nr XVI/113/11 Rady Miasta Kościerzyna
z dnia 30 września 2011r.
w sprawie zmiany nazwy części ulicy 3 Maja na ulicę Wzgórze Księżniczki Gertrudy
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt. 13, art. 41 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.)
Rada Miasta Kościerzyna na wniosek grupy radnych Miasta Kościerzyna uchwala, co następuje:
§ 1. Zmienia się nazwę części ulicy z 3 Maja na ulicę Wzgórze Księżniczki Gertrudy, zlokalizowaną na działkach ozn. nr geodez. 251/6, 251/4, położonych na obrębie 11 miasta Kościerzyna oraz na działce ozn. nr geodez. 214/5 i w cz. na działce ozn. nr geodez. 460, położonych w obrębie 04 miasta Kościerzyna, będących własnością Gminy Miejskiej Kościerzyna.
§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Kościerzyna.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1.07.2012 r., jednakże nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego.
| Przewodniczący Rady Miasta |
Uzasadnienie
Życie oraz działania Księżniczki Gertrudy były ściśle związane z Kościerzyną oraz jej okolicami. Niniejsza uchwała ma do nich nawiązać poprzez zmianę nazwy części ulicy 3 Maja na ulicę Wzgórze Księżniczki Gartrudy. Księżniczka Gertruda żyła w latach 1250-1314, była namłodszą córką księcia lubiszewsko - tczewskiego Sambora II, stryja księcia Pomorza Gdańskiego Mściwoja II. Mściwoj II zapisał jej w roku 1284 w formie wiana Costerinę wraz z ziemią Pirsną (21 wiosek). W Kościerzynie Gertruda stworzyła własny dwór, posiadała własnych urzędników. Jako dziedziczka tych włości zarządzała nimi przez 28 lat. W tym czasie Costerina była ważnym ośrodkiem lokalnej władzy, kontynuatorem rodzimych polskich tradycji. Jednakże ostatnie 4 lata działała już pod zaborem krzyżackim. Obca władza zapewne mogła być jedną z głównych przyczyn decyzji o sprzedaniu swego dziedzictwa Krzyżakom za bardzo niską cenę. Cały majątek ziemski Księżniczki stanowiący Kościerzynę wraz z 21 oklajającymi ją wsiami został sprzedany Krzyżakom za 63,3 kg srebra. Dalsze losy Księżniczki Gertrudy związane były z Klasztorem Norbertanek w Żukowie, gdzie zamierzała spędzić ostatnie swoje dni. Ostatnia wzmianka o Gertrudzie pochodzi z dnia 10 marca 1314 roku, rychło potem zmarła i pochowana została najpewniej w Klasztorze Żukowskim. W związku z powyższym podjęcie przedmiotowej uchwały jest zasadne.
Załącznik do Uchwały Nr XVI/113/11
Rady Miasta Kościerzyna
z dnia 30 września 2011 r.
