Na podstawie art.11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r., poz. 1113) oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)po rozpatrzeniu w postępowaniu nadzorczym Uchwały Rady Miejskiej w Jedwabnem
Nr XXVII/152/13 z dnia 10 lipca 2013 r. w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości

p o s t a n a w i a: uznać, iż powyższa uchwała narusza prawo w sposób istotny w związku z zapisami zawartymi w:

1) § 1 ust. 1 pkt 2 lit. d) Uchwały, zgodnie z którym zwalnia się od podatku budynki i grunty lub ich części wykorzystywane przez gminę Jedwabne oraz jej jednostki organizacyjne do wykonywania zadań publicznych, co stanowi naruszenie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 ze zm.), a ponadto stanowi naruszenie art. 20b i 20c ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach
i opłatach lokalnych oraz art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jednolity: Dz.U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.),

- w związku z tym postanawia stwierdzić nieważność § 1 ust. 1 pkt 2 lit. d) Uchwały
Nr XXVII/152/13;

2) § 1 ust. 1 pkt 3 Uchwały, zgodnie z którym zwalnia się od podatku budynki mieszkalne
i pozostałe budynki parafialne, co stanowi naruszenie podstawowych zasad legislacji wywodzonych z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.),

- w związku z tym postanawia stwierdzić nieważność § 1 ust. 1 pkt 3 oraz § 1 ust. 2 Uchwały
Nr XXVII/152/13;

U z a s a d n i e n i e Rada Miejska w Jedwabnem podjęła Uchwałę Nr XXVII/152/13 w dniu 10 lipca 2013 r. w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości. Na posiedzenie Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku w dniu 1 sierpnia 2013 r. stawił się P. Janusz Karwowski, inspektor Urzędu Miejskiego w Jedwabnem ds. zobowiązań podatkowych. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku po wysłuchaniu stanowiska przedstawiciela Jedwabnego stwierdziło co następuje. W § 1 ust. 1 pkt 2 lit. d) Uchwały wprowadzono zapis, zgodnie z którym zwalnia się od podatku budynki i grunty lub ich części wykorzystywane przez gminę Jedwabne oraz jej jednostki organizacyjne do wykonywania zadań publicznych. Zapis powyższy wprowadza zatem zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym, co stanowi naruszenie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 ze zm.). Na niedopuszczalność wprowadzania przez gminy zwolnień przedmiotowo-podmiotowych powszechnie wskazują rozstrzygnięcia organów nadzorczych oraz sądów. Jako przykład można tu wskazać na liczne wyroki dotyczące podatku od nieruchomości m.in. WSA w Gorzowie Wielkopolskim (I SA/Go 599/09, Lex: 554018; I SA/Go 574/09, Lex: 549787), jak też np. wyrok NSA z dnia 22 marca 2012 r. (II FSK 1785/10, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Ponadto zakwestionowany przepis stanowi także naruszenie art. 20b i 20c ustawy z dnia
12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jednolity: Dz.U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.). W odniesieniu do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą wprowadzane zwolnienie może bowiem stanowić pomoc publiczną. Zgodnie z art. 20b i 20c ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, jeżeli uchwała rady gminy przewiduje udzielanie pomocy publicznej, uchwała ta powinna być podjęta z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej, a pomoc ta powinna być udzielana jako pomoc de minimis. W przedmiotowej uchwale nie zawarto stosownych regulacji, nie dołączono również informacji o zgłoszeniu projektu uchwały, zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.), Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W § 1 ust. 1 pkt 3 Uchwały wprowadzono zapis, zgodnie z którym zwalnia się od podatku budynki mieszkalne i pozostałe budynki parafialne, co częściowo powtarza i modyfikuje regulacje ustawowe, gdyż kwestie związane ze zwolnieniem od podatku od nieruchomości przedmiotów opodatkowania kościelnych osób prawnych są regulowane przez ustawy dotyczące stosunków pomiędzy określonym kościołem bądź związkiem wyznaniowym a państwem. Wprowadzanie w uchwale przepisów, które są przedmiotem regulacji ustawowej, narusza art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., w szczególności wynikające z tego artykułu zasady prawidłowej legislacji. Zasady te zostały określone w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (np. K 50/07, K 33/00, K 32/04, K 4/03), wypracowanym na tle badania zgodności ustaw z Konstytucją, mają jednak (na co również wskazywał Trybunał) w pełni zastosowanie do aktów prawnych o znaczeniu lokalnym, w tym również do przepisów gminnych. W związku ze stwierdzeniem nieważności § 1 ust. 1 pkt 3 Uchwały, należało również stwierdzić nieważność § 1 ust. 2 Uchwały. Odnosił się on bowiem bezpośrednio do unieważnionego przepisu, w związku z czym stał się bezprzedmiotowy. Mając na uwadze przedstawione okoliczności, Kolegium Izby postanowiło jak w sentencji. POUCZENIE Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, którą można wnieść (za pośrednictwem RIO) w terminie 30 dni od dnia otrzymania rozstrzygnięcia.