Na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity - DzU z 2001 r. nr 55, poz. 577; zm. DzU nr 154, poz. 1800; z 2002 r. DzU nr 113, poz. 984; z 2003 r. DzU nr 149, poz. 1454; z 2004 r. nr 273, poz. 2703; z 2005 r. nr 14, poz. 114, nr 64, poz. 565, nr 249, poz. 2104; z 2009 r. nr 157, poz. 1241) oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity z 2001 r. - DzU nr 142, poz. 1591; z 2002 r. DzU nr 23, poz. 220, nr 62, poz. 558, nr 113, poz. 984, nr 153, poz. 1271, nr 214, poz. 1806; z 2003 r. nr 80, poz. 717, nr 162, poz. 1568; z 2004 r. DzU nr 102, poz. 1055, nr 116, poz. 1203, nr 167, poz. 1759; z 2005 r. DzU nr 172, poz. 1441, nr 175, poz. 1457; z 2006 r. DzU nr 17, poz. 128, nr 181, poz. 1337; z 2007 r. DzU nr 48, poz. 327, nr 138, poz. 974, nr 173, poz. 1218; z 2008 r. DzU nr 180, poz. 1111, nr 223, poz. 1458; z 2009 r. DzU nr 52, poz. 420, nr 157, poz. 1241; z 2010 r. DzU nr 28, poz. 142, nr 28, poz. 146) Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu

orzeka nieważność

§ 1 pkt 3 i pkt 4 uchwały Nr XLVIII/451/10 Rady Miejskiej w Głubczycach z dnia 27 października 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku od nieruchomości z powodu naruszenia 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (DzU z 2006 r. nr 121, poz. 844 ze zmianami).

Uzasadnienie

Stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w dniu 5 listopada 2010 r. do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu doręczono uchwałę Nr XLVIII/451/10 Rady Miejskiej w Głubczycach z dnia 27 października 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku od nieruchomości. W uchwale w § 1 pkt 3 i pkt 4 postanowiono odpowiednio, iż: "§ 1. Zwalnia się od podatku od nieruchomości grunty, budynki lub ich części oraz budowle z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej:

(...)

3) stanowiące własność gminy, chyba że są oddane we władanie osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych,

4) będące w posiadaniu lub w trwałym zarządzie sołectw z przeznaczeniem na potrzeby społeczności lokalnej".

Na posiedzenie Kolegium przedstawiciel prawidłowo powiadomionej Gminy nie stawił się.

W tym stanie faktycznym Kolegium stwierdza, co następuje:

Jak wynika z dyspozycji art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru, iż stanowiąca przedmiot postępowania uchwała lub zarządzenie narusza prawo, w konsekwencji może implikować orzeczenie w całości lub w części jej nieważności bądź też wskazanie nieistotnego naruszenia prawa.

Przyjąć przy tym, za ukształtowaną linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego należy, iż do rodzajów naruszeń przepisów skutkujących nieważnością uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego zaliczyć należy naruszenia: przepisów wyznaczających kompetencje do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów Prawa ustrojowego, przepisów Prawa materialnego - przez wadliwą ich wykładnię - oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał (np. wyrok NSA z 3 grudnia 1996 r. sygn. SA/Wr 949/96; wyrok NSA z 11 lutego 1998 r. sygn. IISA/Wr 1459/97).

Stosownie do brzmienia art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach. Z regulacją tą koresponduje dyspozycja art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przyznająca radzie gminy kompetencje do wprowadzenia, w drodze uchwały, innych zwolnień przedmiotowych niż określone w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. z 2003 nr 188, poz. 1840).

W art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych ustawodawca upoważnił radę gminy jedynie do stanowienia zwolnień ściśle przedmiotowych.

Stanowisko to zostało potwierdzone ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych (np. wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2005 r. sygn. FSK 961/04; wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 września 2006 r. sygn. I SA/Gd 432/06; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2009 r. sygn. III SA/Wr 73/09;wyrok WSA w Gorzowie Wlkp z dnia 16 czerwca 2009 r. sygn. I SA/Go 268/09; wyrok WSA w Gorzowie Wlkp z dnia 18 czerwca 2009 r. sygn. I SA/Go 265/09), zgodnie z którym ustawodawca w art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dopuszcza jedynie zwolnienia przedmiotowe, a nie modyfikację takiego zwolnienia - a więc zwolnienia przedmiotowo - podmiotowe.

Odnosząc powyższe do określonych przez Radę Miejską w Głubczycach zwolnień podatkowych, wprowadzonych uchwałą Nr XLVIII/451/10, stwierdzić należy, iż zwalniając z podatku od nieruchomości, grunty, budynki lub ich części oraz budowle z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej:

3) stanowiące własność gminy, chyba że są oddane we władanie osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych,

4) będące w posiadaniu lub w trwałym zarządzie sołectw z przeznaczeniem na potrzeby społeczności lokalnej,
wprowadziła de facto zwolnienia o charakterze mieszanym, a zatem przedmiotowo-podmiotowym, w których, mimo wysunięcia w redakcyjnym sformułowaniu na pierwszy plan elementów przedmiotowych, decydujące znaczenie należy przypisać wyróżnikom podmiotowym (gmina, sołectwo). Wprowadzone w uchwale zwolnienie nieruchomości stanowiących własność gminy, będących w posiadaniu lub trwałym zarządzie sołectw stanowi niezaprzeczalnie zwolnienie nieruchomości identyfikowanych z określonym podatnikiem, tj. z gminą.

Ograniczenie w uchwale rady zwolnienia z opodatkowania przedmiotu identyfikowanego jedynie z określonym podatnikiem wymienionym w art. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi istotne naruszenie prawa w związku normą kompetencyjną zawartą w art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przyznającą radzie gminy prawo do stanowienia jedynie zwolnień przedmiotowych.

Na niniejszą uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu przysługuje - na zasadzie art. 98 ustawy o samorządzie gminnym - skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu za pośrednictwem Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu w terminie 30 dni od daty jej doręczenia.