1. Ryszard Paweł Krawczyk	9. Agnieszka Kamyczek - Maszewska
2. Beata Kaczmarek	10. Józefa Lucyna Michejda
3. Ewa Śpionek	11. Bogusław Wenus
4. Iwona Kopczyńska	12. Grażyna Kos
5. Anna Kaźmierczak	13. Barbara Polowczyk
6. Wojciech Newereńczuk	14. Paweł Dobrzyński
7. Paweł Jaśkiewicz	15. Małgorzata Michałek
8. Bogdan Łągwa	16. Roman Drozdowski

Po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012 roku Uchwały Nr XXV/212/12 Rady Miejskiej w Wolborzu z dnia 30 października 2012 roku w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ustalenia stawki takiej opłaty doręczonej Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Łodzi w dniu 19 listopada 2012 roku, działając na podstawie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U . z 2012 roku Nr 2012 poz. 142, poz. 1591 z późniejszymi zmianami)

Kolegium uchwala, co następuje:

Z powodu sprzeczności z prawem tj. art. 6 k ust. 1 w związku z art. 6j ust. 1 pkt 2, art.6 1 pkt 1 i art. 6h ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jednolity Dz. U. z 2012 roku Nr 2012 poz. 391) stwierdza się nieważność Uchwały Nr XXV/212/12 Rady Miejskiej w Wolborzu z dnia 30 października 2012 roku w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ustalenia stawki takiej opłaty.

W dniu 19 listopad 2012 roku doręczono Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Łodzi Uchwałę Nr XXV/212/12 Rady Miejskiej w Wolborzu z dnia 30 października 2012 roku w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ustalenia stawki takiej opłaty.
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Łodzi na posiedzeniu w dniu 6 grudnia 2012 roku zbadało przedmiotową uchwałę i stwierdziło, że badaną uchwałą dokonano wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz przyjęto taki sposób jej funkcjonowania, że w przypadku nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn średniej miesięcznej ilości zużytej wody z danej nieruchomości w roku poprzedzającym złożenie deklaracji oraz stawki opłaty ustalonej w § 2 i §3 tej uchwały.
Przyjmując taką regulację, Rada Miejska opłatą za gospodarowanie odpadami nie objęła tych zobowiązanych do ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, którzy w roku poprzedzającym złożenie deklaracji nie byli mieszkańcami gminy i w związku z tym nie będą mogli ustalić średniego miesięcznego zużycia wody. Ponadto nie określono czy średnie miesięczne zużycie wody odnosi się do łącznej ilości pobranej wody z ewentualnego ciepłociągu i wody nieogrzewanej pobieranej z wodociągu. Również metoda ta nie określa sposobu obliczenia średniej ilości zużycia wody pobieranej z własnego ujęcia (studni).
Zgodnie z art. 6k ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jednolity Dz. U. z 2012 roku Nr 2012 poz. 391) rada gminy w drodze uchwały jest zobligowana dokonać wyboru jednej z metod ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami określonych tamże w art.6j ust. 1 pkt 2. Jednocześnie art. 6 i pkt 1 cytowanej ustawy jednoznacznie wskazuje, że obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w przypadku nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy powstaje za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec.
Dodatkowo w art. 6h wskazano, że właściciele nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny jednoznacznie wskazuje, że sposób funkcjonowania wybranej przez gminę metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest wadliwy i narusza obowiązujące przepisy prawa.
Uwzględniając powyższe naruszenia prawa postanowiono orzec jak w sentencji.
Od uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Łodzi służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Skargę wnosi się do Sądu za pośrednictwem Regionalnej Izby Obrachunkowej w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu uchwały.