Rada Miejska w Sławie

Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( j.t. Dz.U. z 2016r. poz. 446) stwierdzam nieważność doręczonej w dniu 8 kwietnia 2016r. uchwały Nr XXIII/123/16 Rady Miejskiej w Sławie z dnia 31 marca 2016r. w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Sława w 2016 roku, w części: § 2 ust. 2 pkt 1 i 3, ust. 3 pkt 2, ust. 7 w zakresie słów: "w przypadku odebrania ich dotychczasowym właścicielom".

Uzasadnienie

W dniu 31 marca 2016r. Rada Miejska w Sławie podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Sława w 2016 roku.

Po dokonaniu analizy prawnej organ nadzoru stwierdza, że uchwała w zakwestionowanym na wstępie zakresie istotnie narusza prawo, tj. art. 11a ust. 2 pkt 2, 3, 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2013r. poz. 856 ze zm. - zwana dalej "ustawą").

Zgodnie z treścią art. 11a ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt rada gminy wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 11 ust. 1, określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Program, o którym mowa w ust. 1 obejmuje: 1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt; 2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie; 3) odławianie bezdomnych zwierząt; 4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt; 5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt; 6) usypianie ślepych miotów; 7) wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich; 8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt (art. 11a ust. 2). Program winien zawierać również wskazanie wysokości środków finansowych przeznaczonych na jego realizację oraz sposób wydatkowania tych kosztów (art. 11a ust. 5). Program może ponadto obejmować plan znakowania zwierząt w gminie (art.11a ust. 3). Powołane przepisy ustawy wskazują nie tylko zagadnienia powierzone do uregulowania w programie, ale określają jednocześnie granice kompetencji prawotwórczej przyznanej w tym zakresie organowi stanowiącemu gminy.

Zasady i warunki wyłapywania bezdomnych zwierząt zostały określone w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 sierpnia 1998r. w sprawie zasad i warunków wyłapywania bezdomnych zwierząt (Dz.U. Nr 116, poz. 753). Zgodnie z § 4 i 5 rozporządzenia działania w zakresie wyłapywania zwierząt bezdomnych, w szczególności psów i kotów, obejmują: przeprowadzenie wyłapywania przez podmiot, z którym została zawarta umowa, o której mowa w § 5 oraz przewiezienie i umieszczenie zwierząt w schronisku (§ 4). Organ gminy może zawrzeć umowę na przeprowadzenie wyłapywania zwierząt bezdomnych z podmiotem prowadzącym schronisko lub przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą (§ 5). Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (j.t. Dz.U. z 2016r. poz. 250) na prowadzenie przez przedsiębiorców działalności w zakresie ochrony przed bezdomnymi zwierzętami wymagane jest uzyskanie zezwolenia. Gminne jednostki organizacyjne prowadzące na obszarze własnej gminy działalność, o której mowa w ust. 1, na zasadach określonych w ustawie nie mają obowiązku uzyskania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, ale muszą spełniać warunki wymagane przy udzielaniu takich zezwoleń. Powyższe oznacza, że naruszają obowiązujące przepisy regulacje § 2 ust. 2 pkt 1 regulaminu, z których wynika, że: "Odławianiem bezdomnych zwierząt terenu Gminy Sława zajmują się wyznaczeni i przeszkoleni pracownicy Urzędu Miejskiego w Sławie, którzy posiadają odpowiedni sprzęt". Ponadto w myśl art. 33 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym burmistrz wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy, którego jest kierownikiem. Jako kierownik wykonuje on uprawnienia zwierzchnika służbowego w stosunku do pracowników urzędu, oraz kierowników gminnych jednostek organizacyjnych. Nałożenie przez radę, na pracowników podległych służbowo burmistrzowi, określonego rodzaju obowiązków stanowi ingerencję w ustawowe kompetencje burmistrza.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy zabrania się odławiania zwierząt bezdomnych bez zapewnienia im miejsca w schronisku dla zwierząt, chyba że zwierzę stwarza poważne zagrożenie dla ludzi lub innych zwierząt. Odławianie bezdomnych zwierząt odbywa się wyłącznie na podstawie uchwały rady gminy, o której mowa w art. 11a. Przy czym schroniskiem dla zwierząt zgodnie z art. 4 pkt 25 ustawy jest miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami domowymi spełniające warunki określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (j.t. Dz.U. z 2014r. poz. 1539 ze zm.). Schroniskiem dla zwierząt z całą pewnością nie jest miejsce przetrzymania zwierząt. Dlatego też jako niedopuszczalne uznać należy regulacje zawarte w § 2 ust. 2 pkt 3 uchwały, z których wynika, że: "Odłowione bezdomne zwierzęta przetrzymywane będą przez okres 15 dni w miejscu przetrzymania zwierząt zorganizowanym przy ul. Powstańców Śląskich 34b w Sławie, w celu przeprowadzenia procedury ustalenia właścicieli zagubionych, zabłąkanych lub porzuconych zwierząt oraz obserwacji przez lekarza weterynarii, z którym Gmina Sława ma zawarte porozumienie, w kierunku wścieklizny. Następnie bezdomne zwierzęta zostaną przewiezione do schroniska" (por. wyrok WSA w Opolu z dnia 31 lipca 2014r., sygn. akt II SA/Op 325/14, LEX nr 1498206).

Program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt obejmuje również zapewnienie opieki nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie. Działania zmierzające do wykonywania zabiegów sterylizacji lub kastracji kotów wolno żyjących w celu ograniczenia ich populacji (§ 2 ust. 3 pkt 2) nie mieszczą się zatem w zakresie materii powierzonej organowi stanowiącemu gminy do uregulowania w programie opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Zakwestionowć należało również przepis § 2 ust. 7 uchwały, którym rada zapewniła miejsca w gospodarstwie rolnym dla zwierząt gospodarskich, wyłącznie w przypadku odebrania ich dotychczasowym właścicielom. Natomiast z przepisu art. 11a ust. 2 pkt 7 ustawy o ochronie zwierząt wynika, że rada została zobligowana do wskazania gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich. Rada Miejska podejmując akt prawa miejscowego musi ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w ustawowym upoważnieniu. Odstąpienie od tej zasady narusza związek formalny i materialny pomiędzy aktem wykonawczym a ustawą, co z reguły stanowi istotne naruszenie prawa. .

Wskazać należy ponadto, że samo określenie w uchwale wysokości środków finansowych przeznaczonych na realizację programu bez wskazania sposobu ich wydatkowania nie wypełnia w całości delegacji określonej w art. 11a ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt.

Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.

Od niniejszego rozstrzygnięcia służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. w terminie 30 dni od doręczenia rozstrzygnięcia za pośrednictwem Wojewody Lubuskiego.

Zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały rady gminy wstrzymuje jej wykonanie w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego.