Rada Gminy Krzeszyce

Działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz.U. z 2013 r, poz. 594 z późn. zm) stwierdzam nieważność uchwały Rady Gminy Krzeszyce Nr IV/21/2015 z dnia 3 marca 2015 r. w sprawie nadawania nazw ulicom, placom i parkom na terenie Gminy Krzeszyce.

Uzasadnienie

W dniu 3 marca 2015 r. Rada Gminy Krzeszyce podjęła uchwałę Nr IV/21/2015 w sprawie nadawania nazw ulicom, placom i parkom na terenie gminy Krzeszyce. Uchwała została doręczona organowi nadzoru w dniu 9 marca 2015 r.

W § 6 stwierdzono, iż wchodzi ona w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubuskiego.

Po dokonaniu analizy prawnej organ nadzoru stwierdza, że uchwała istotnie narusza art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z 2011r. Nr 197, poz.1172 ze zm.).

Przedmiotowa uchwała podjęta została na podstawie art. 18 ust. 2 pkt. 13 ustawy o samorządzie gminnym. Przepis ten stanowi, iż do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach herbu gminy, nazw ulic i placów będących drogami publicznymi lub nazw dróg wewnętrznych w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2013r. poz. 260), a także wznoszenia pomników.

Przytoczony przepis nie daje radzie gminy kompetencji do stanowienia w drodze prawa miejscowego wytycznych nadawania nazw ulicom, placom i parkom na terenie gminy. Wskazany w uchwale przepis stanowi o kompetencji rady gminy do stanowienia w zakresie nadawania nazw drogom. Przy czym podnieść należy, iż stosownie do zapisu art. 8 ust. 1a ustawy o drogach publicznych podjęcie uchwały w sprawie nadania nazwy drodze wewnętrznej wymaga uzyskania pisemnej zgody właścicieli terenów, na których jest ona zlokalizowana. Żaden z przytoczonych przepisów nie daje podstaw do stanowienia wytycznych w formie aktu prawa miejscowego. Każde działanie rady gminy musi mieć konkretną podstawę prawną, czyli upoważnienie, którego granic nie może przekraczać. Działanie organu władzy publicznej bez podstawy prawnej, bądź z przekroczeniem umocowania nie może zostać uznane za legalne.

Podkreślić należy, iż akty prawa miejscowego są źródłami prawa powszechnie obowiązującego, chociaż zasięg ich terytorialnego obowiązywania jest ograniczony. Określają one adresata w sposób generalny i potencjalny na danym terenie i jest nim każdy, kto znajdzie się w prawem przewidzianej sytuacji, a tym samym - jako taki- podlegać może oddziaływaniu aktu prawa miejscowego. Z samego faktu podjęcia uchwały przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego nie można jeszcze wywodzić, że mamy do czynienia z aktem prawa miejscowego.

Ponadto wskazać należy, iż zapisy § 3 i § 4 uchwały mają charakter przepisów dotyczących wewnętrznego funkcjonowania Urzędu Gminy i sposobu przygotowywania projektu uchwały, co sugerowałoby iż należą do kompetencji organu wykonawczego Gminy Krzeszyce, bądź mogłyby być uregulowane w statucie Gminy.

Organ nadzoru podnosi również, iż o ile warunkiem koniecznym do zrealizowania przez radę gminy kompetencji wynikającej z art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym do nadania nazwy ulicom, placom i drogom jest, by były to drogi publiczne lub wewnętrzne w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, to nadanie na tej podstawie prawnej nazwy parkowi stanowi przekroczenie ustawowego upoważnienia.

Mając na uwadze powyższe należało orzec jak na wstępie.

Pouczenie: Na niniejsze rozstrzygnięcie służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. w terminie 30 dni od daty doręczenia rozstrzygnięcia. Skargę wnosi się za pośrednictwem Wojewody Lubuskiego.

Zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu gminy wstrzymuje jego wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego.