§ 1

W uchwale nr 385/2008 Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i sposobu ogłaszania przez banki informacji o charakterze jakościowym i ilościowym dotyczących adekwatności kapitałowej oraz zakresu informacji podlegających ogłaszaniu (Dz. Urz. KNF Nr 8, poz. 39, z 2010 r. Nr 2, poz. 11 i Nr 8, poz. 37 oraz z 2011 r. Nr 11, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 4 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Banki zobowiązane są ustalić i stosować metody pozwalające na ocenę czy ogłaszane informację są wyczerpujące z uwagi na profil ryzyka banku. W przypadku gdy taka ocena jest negatywna bank ogłasza także niezbędne informacje dodatkowe.”;

2) w § 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Komisja Nadzoru Finansowego nie później niż do końca I kwartału roku, w którym realizowany będzie obowiązek ogłaszania, publikuje na stronie internetowej, przyjętej dla publikacji związanych ze sprawowaniem nadzoru bankowego, listę banków objętych tym obowiązkiem.”;

3) w załączniku nr 1:

a) po § 8 dodaje się § 8a w brzmieniu:

„§ 8a. W zakresie ryzyka rynkowego bank ogłasza informacje na temat kwoty wymogów kapitałowych z tytułu poszczególnych rodzajów tego ryzyka, określonych w § 6 ust. 1 pkt 2 uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków, odrębnie dla każdego rodzaju ryzyka, dla którego bank oblicza wymóg kapitałowy. Ponadto bank odrębnie ogłasza wielkość wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka szczególnego stopy procentowej związanego z pozycjami sekurytyzacyjnymi.”,

b) § 9 otrzymuje brzmienie:

„§ 9. Do stosowania w wyliczaniu wymogów kapitałowych metody wartości zagrożonej, zgodnie z załącznikiem nr 19 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków, bank ogłasza następujące informacje:

1) w odniesieniu do każdego subportfela:

a) cechy używanych modeli,

b) opis testów warunków skrajnych zastosowanych do subportfela,

c) opis metod stosowanych do weryfikacji historycznej i weryfikacji dokładności i spójności wewnętrznych modeli i procedur ich wdrażania,

d) odrębnie dla poszczególnych narzutów kapitałowych obliczonych zgodnie z § 4 ust. 4 i 5 oraz § 4i załącznika nr 19 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków, zastosowane metody oraz ryzyka mierzone za pomocą modelu wewnętrznego, w tym opis podejścia zastosowanego przez bank w celu określenia horyzontów płynnościowych, metody zastosowane w celu dokonania oceny kapitałowej, która jest spójna z wymaganą normą ostrożnościową, a także podejścia zastosowane w celu walidacji modelu,

e) wielkość kapitału zgodnie z § 4 ust. 4 i 5 oraz § 4i załącznika nr 19 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków wraz ze średnim ważonym horyzontem płynnościowym;

2) zakres zgody wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego na stosowanie metody wartości zagrożonej;

3) opis systemów i mechanizmów kontroli zgodnie z wymogami zawartymi w § 7 - 13 załącznika nr 3 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków;

4) najwyższą, najniższą i średnią wysokość:

a) dziennych miar wartości zagrożonej w okresie sprawozdawczym i miarę wartości zagrożonej na koniec okresu,

b) miar wartości zagrożonej w warunkach skrajnych w okresie sprawozdawczym i na koniec tego okresu,

c) poszczególnych narzutów kapitałowych obliczonych zgodnie z § 4 ust. 4 i 5 oraz § 4i załącznika nr 19 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków w okresie sprawozdawczym i na koniec tego okresu;

5) porównanie dziennych miar wartości zagrożonej na koniec dnia z jednodniowymi zmianami wartości portfela na koniec kolejnego dnia roboczego wraz z analizą wszelkich istotnych przekroczeń w okresie sprawozdawczym.”,

c) § 13 otrzymuje brzmienie:

„§ 13. W zakresie obliczania wymogów kapitałowych na kwoty ekspozycji sekurytyzacyjnych ważone ryzykiem, zgodnie z załącznikiem nr 18 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków lub wymogów kapitałowych obliczonych zgodnie z § 13a załącznika nr 9 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków, w odpowiednich przypadkach odrębnie dla portfela handlowego i portfela bankowego, bank ogłasza następujące informacje:

1) omówienie celów prowadzonej działalności sekurytyzacyjnej;

2) opis roli banku w procesie sekurytyzacji;

3) określenie zakresu zaangażowania banku w poszczególne role w procesie sekurytyzacji;

4) metody stosowane do obliczania kwot ekspozycji ważonych ryzykiem dla działalności sekurytyzacyjnej, w tym wyszczególnienie typów ekspozycji sekurytyzacyjnych, do których stosują się poszczególne metody;

5) opis zasad rachunkowości stosowanych w zakresie działalności sekurytyzacyjnej, w tym w szczególności:

a) wskazanie, czy transakcje są traktowane jako sprzedaż należności, czy jako źródła finansowania,

b) sposób rachunkowego ujęcia zysków ze sprzedaży,

c) metody wyceny pozycji sekurytyzacyjnych, główne założenia i parametry wejściowe tej wyceny oraz zmiany w porównaniu z poprzednim okresem,

d) sposób rachunkowego ujęcia sekurytyzacji syntetycznej, jeśli nie jest ona objęta innymi zasadami rachunkowości,

e) sposób wyceny aktywów, które mają być sekurytyzowane, oraz wskazanie, czy są one księgowane w portfelu bankowym czy portfelu handlowym banku,

f) zasady dotyczące ujmowania zobowiązań w bilansie w przypadku ustaleń, zgodnie z którymi bank może być zobowiązany do udzielenia wsparcia finansowego w związku z sekurytyzowanymi aktywami;

6) nazwy zewnętrznych instytucji oceny wiarygodności kredytowej, których oceny wiarygodności kredytowej są wykorzystywane dla celów sekurytyzacji i rodzaje ekspozycji, dla których wykorzystuje się oceny poszczególnych instytucji;

7) charakter pozostałych rodzajów ryzyka, w tym ryzyka płynności związanego z sekurytyzowanymi aktywami;

8) typ ryzyka pod kątem uprzywilejowania bazowych pozycji sekurytyzacyjnych i pod kątem aktywów stanowiących aktywa bazowe tych pozycji sekurytyzacyjnych, które są zajmowane i utrzymywane w posiadaniu poprzez działalność resekurytyzacyjną;

9) opis istniejących procedur mających na celu monitorowanie zmian w zakresie ryzyka kredytowego i rynkowego związanego z ekspozycjami sekurytyzacyjnymi, w tym wskazanie, w jaki sposób zachowanie aktywów bazowych wpływa na ekspozycje sekurytyzacyjne oraz opis różnic w stosunku do procedur dotyczących ekspozycji resekurytyzacyjnych;

10) opis polityki banku dotyczącej stosowania hedgingu i ochrony nierzeczywistej w celu ograniczania ryzyka związanego z ekspozycjami sekurytyzacyjnymi i resekurytyzacyjnymi, które zostają utrzymane w posiadaniu banku, w tym wskazanie istotnych kontrahentów hedgingowych w podziale na odpowiednie rodzaje narażenia na ryzyko;

11) typy jednostek specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji (podmioty emisyjne), o których mowa w § 9 załącznika nr 18 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków, które bank wykorzystuje, działając w charakterze jednostki sponsorującej, do celów sekurytyzacji ekspozycji osób trzecich, w tym wskazanie, czy dany bank posiada ekspozycje bilansowe albo pozabilansowe związane z podmiotami emisyjnymi, a jeżeli tak to w jakiej formie i jak wysokie, a także wykaz jednostek, którymi bank zarządza lub którym doradza i które inwestują albo w pozycje sekurytyzacyjne, które były poddane przez ten bank sekurytyzacji, albo w podmioty emisyjne, które bank sponsoruje;

12) w przypadku gdy ma to zastosowanie, opis metody wewnętrznych oszacowań, o której mowa w § 90-92 załącznika nr 18 do uchwały w sprawie adekwatności kapitałowej banków, w tym struktury procesu wewnętrznych oszacowań oraz związku pomiędzy oszacowaniami wewnętrznymi, a zewnętrznymi ocenami ratingowymi, stosowania wewnętrznych oszacowań innych niż do celów metody wewnętrznych oszacowań kapitału, mechanizmów kontrolnych dotyczących procesu wewnętrznych oszacowań, w tym omówienie odpowiedzialności za proces wewnętrznych oszacowań oraz jego niezależności i przeglądu; typy ekspozycji, wobec których ma zastosowanie proces wewnętrznych oszacowań, oraz czynniki skrajne, które są wykorzystywane do określania poziomów wsparcia jakości kredytowej, według typu ekspozycji;

13) objaśnienie znaczących zmian, które zaszły w ujawnionych danych ilościowych określonych w pkt. 14-17, od ostatniego okresu sprawozdawczego;

14) odrębnie dla portfela handlowego i portfela bankowego, w podziale na typy ekspozycji:

a) łączną kwotę bieżących ekspozycji sekurytyzowanych przez bank oraz objętych programem sekurytyzacji (w podziale na tradycyjną i syntetyczną) według rodzajów ekspozycji oraz sekurytyzacji, w których bank działa wyłącznie w charakterze jednostki sponsorującej,

b) łączną kwotę należności z tytułu ekspozycji sekurytyzowanych przez bank, odrębnie dla sekurytyzacji tradycyjnej i syntetycznej, oraz sekurytyzacji, w których bank działa wyłącznie w charakterze jednostki sponsorującej,

c) łączną kwotę bilansowych pozycji sekurytyzacyjnych, które zostały utrzymane w posiadaniu lub nabyte, oraz pozabilansowych ekspozycji sekurytyzacyjnych,

d) łączną wysokość aktywów, które mają być sekurytyzowane,

e) w przypadku sekurytyzowanych instrumentów podlegających przedterminowemu wykupowi - łączne wykorzystane ekspozycje przypisane udziałom, odpowiednio, jednostki inicjującej i inwestora, łączne wymogi kapitałowe spełniane przez bank z tytułu udziałów jednostki inicjującej oraz łączne wymogi kapitałowe spełniane przez bank z tytułu udziałów inwestora w wykorzystanych saldach i niewykorzystanych liniach kredytowych,

f) wysokość pozycji sekurytyzacyjnych, które pomniejszają fundusze własne lub są ważone ryzykiem według wagi 1250%,

g) opis działalności sekurytyzacyjnej w bieżącym okresie, w tym kwota ekspozycji sekurytyzowanych oraz uznane zyski lub straty ze sprzedaży;

15) odrębnie dla portfela handlowego i portfela bankowego:

a) łączną kwotę utrzymanych w posiadaniu lub nabytych pozycji sekurytyzacyjnych oraz związane z nimi wymogi kapitałowe, w podziale na ekspozycje sekurytyzacyjne i resekurytyzacyjne, oraz w dalszym rozbiciu na znaczącą liczbę przedziałów wag ryzyka lub wymogów kapitałowych dla każdego zastosowanego podejścia dotyczącego wymogów kapitałowych,

b) łączną kwotę utrzymanych w posiadaniu lub nabytych pozycji resekurytyzacyjnych, w rozbiciu na ekspozycje przed hedgingiem lub ubezpieczeniem i po hedgingu lub ubezpieczeniu, oraz zaangażowanie wobec gwarantów finansowych, w podziale na kategorie wiarygodności kredytowej gwaranta lub według nazwy gwaranta;

16) w przypadku portfela bankowego i ekspozycji sekurytyzowanych przez bank - wysokość sekurytyzowanych aktywów o obniżonej jakości i zagrożonych oraz wysokość strat uznanych przez bank w bieżącym okresie; obie pozycje w podziale na typy ekspozycji;

17) w przypadku portfela handlowego - łączne należności z tytułu ekspozycji sekurytyzowanych przez bank i podlegających wymogowi kapitałowemu z tytułu ryzyka rynkowego, w podziale na sekurytyzację tradycyjną i syntetyczną oraz według typów ekspozycji.”.

§ 2

Uchwała wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2011 r.