Na podstawie § 31 ust. 2 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie wypadków i incydentów lotniczych (Dz. U. Nr 35, poz. 225) w związku z § 1 zarządzenia nr 14 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie wprowadzenia klasyfikacji grup przyczynowych zdarzeń lotniczych (Dz. Urz. ULC Nr 10, poz. 43) ogłasza się, co następuje:

1. Wypadek lotniczy, który wydarzył się w dniu 7 października 2013 r. na paralotni Vita S, klasyfikuję do kategorii:

„Czynnik ludzki”
w grupie przyczynowej: „H2 – Brak kwalifikacji”.

1. Opis okoliczności wypadku lotniczego:

Skrócony opis zdarzenia powstał na podstawie raportu końcowego przesłanego przez Państwową Komisję Badania Wypadków Lotniczych do Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

Po podpięciu do skrzydła i sprawdzeniu gotowości do wykonania lotu uczeń-pilot wystartowała poprawnie i wykonała lot zgodnie z wcześniejszymi wskazówkami instruktora – po starcie uczeń miała wykonać zakręt o około 120°, a następnie kontynuować lot po prostej do lądowania w wyznaczonym miejscu. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez ucznia, po wykonaniu zakrętu uczeń oceniła, że nie ma możliwości dolotu do wyznaczonego miejsca lądowania z uwagi na tempo utraty wysokości. Ostatecznie uczeń-pilot wylądowała przed wyznaczonym miejscem, przyziemiając na protektor uprzęży a nie na nogi. Miejscem przyziemienia była ściana rowu biegnącego przy zakręcie drogi. Ponieważ uczeń uskarżała się na ból instruktor wezwał karetkę pogotowia ratunkowego, która zabrała poszkodowaną do szpitala, gdzie udzielono jej specjalistycznej pomocy. Z przekazanych informacji wynika, że uczeń, po ocenie, iż wyznaczone miejsce lądowania nie będzie osiągalne, nie podjęła decyzji o jego zmianie tylko kontynuowała lot w kierunku miejsca wyznaczonego przez instruktora. Miejsce przyziemienia nie było płaskie i stanowiło przeszkodę terenową w postaci rowu. Wydaje się, że w zaistniałej sytuacji uczeń po stwierdzeniu braku możliwości wylądowania w wyznaczonym miejscu powinna była dokonać oceny potencjalnego miejsca przyziemienia pod kątem bezpiecznego wykonania lądowania i dokonać korekty kierunku lotu, tak aby uniknąć przyziemienia na przeszkodzie terenowej. Dodatkowo należy zauważyć, że samo przyziemienie powinno odbywać się na nogi a nie na protektor uprzęży.

Obrażenia: w wyniku lądowania na pośladkach uczeń-pilot doznała kompresyjnego złamania kręgosłupa.

2. Przyczyna wypadku lotniczego:

Przyczyną wypadku był błąd techniki lądowania polegający na przyziemieniu protektorem uprzęży a nie na nogi.

Okolicznością sprzyjającą zaistnieniu zdarzenia był brak korekty kierunku lotu w celu uniknięcia lądowania na przeszkodzie terenowej.

3. Zalecenia profilaktyczne Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych dotyczące bezpieczeństwa:

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych po zapoznaniu się ze zgromadzonymi w trakcie badania zdarzenia materiałami nie wydała zaleceń dotyczących bezpieczeństwa.