Na podstawie art. 34 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

Załącznik do zarządzenia Nr 17 Ministra Spraw
Zagranicznych z dnia 9 maja 2010 r. (poz. 26)

KODEKS ETYKI KONTROLERA WEWNĘTRZNEGO W MSZ

WSTĘP

Podstawą, na której opiera się praca kontrolera wewnętrznego jest zaufanie do przeprowadzanych przez niego ustaleń, wniosków i zaleceń pokontrolnych. Niezbędnym warunkiem uzyskania takiego zaufania jest zachowanie przez kontrolera wewnętrznego odpowiedniej postawy etycznej.

Celem Kodeksu jest promowanie uczciwego, rzetelnego i godnego postępowania kontrolera wewnętrznego przy wykonywaniu zadań kontrolnych.

Kodeks stanowi zestawienie zasad i reguł postępowania - odnoszących się do praktyki wykonywania zadań kontrolnych oraz norm zachowania oczekiwanego od kontrolera wewnętrznego.

Przy opracowywaniu Kodeksu wykorzystano: Kodeks etyki służby cywilnej oraz Kodeks etyczny audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych.

ZASADY I REGUŁY POSTĘPOWANIA

1. Profesjonalizm

Kontroler wewnętrzny wykorzystuje posiadaną wiedzę, umiejętności i doświadczenie do prowadzenia kontroli.

Kontroler wewnętrzny:

1) podejmuje się przeprowadzenia tylko takich zadań, do wykonania których posiada wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie;

2) prowadzi kontrolę zgodnie z przepisami prawa, wewnętrznymi przepisami komórki lub jednostki organizacyjnej dotyczącymi prowadzenia kontroli oraz niniejszym kodeksem etyki;

3) stale podwyższa swoje kwalifikacje zawodowe oraz efektywność i jakość wykonywanych zadań.

2. Uczciwość

Uczciwość kontrolera wewnętrznego buduje zaufanie do jego pracy, a przez to stanowi podstawę do polegania na jego ustaleniach i wnioskach z kontroli.

Kontroler wewnętrzny:

1) wykonuje swoją pracę uczciwie, rzetelnie i odpowiedzialnie;

2) przestrzega prawa oraz przepisów wewnętrznych obowiązujących w komórce lub jednostce organizacyjnej;

3) przedkłada dobro publiczne nad interesy własne i swojego środowiska;

4) nie angażuje się w działania sprzeczne z prawem lub w działania, które mogłyby podważyć zaufanie do pracy kontrolera wewnętrznego lub działalności komórki lub jednostki organizacyjnej.

3. Obiektywizm

Kontroler wewnętrzny zachowuje najwyższy stopień obiektywizmu podczas prowadzenia kontroli, w szczególności przy zbieraniu, ocenianiu i przekazywaniu informacji na temat badanej działalności lub procesu. Formułując ustalenia i zalecenia nie kieruje się własnym interesem ani nie ulega wpływom innych osób.

Kontroler wewnętrzny:

1) chroni swoją niezależność przed próbami wpływania na wypracowane przez niego ustalenia i zalecenia;

2) przedstawia jasne i przejrzyste sprawozdania z przeprowadzonych przez siebie zadań kontrolnych, oparte na dowodach zebranych i ocenionych zgodnie z obowiązującymi regulacjami i uznaną praktyką w zakresie prowadzenia kontroli;

3) nie bierze udziału w żadnych działaniach, które mogą utrudnić bezstronne dokonanie ustaleń i sformułowanie zaleceń lub być postrzegane jako utrudniające ich wypracowanie. Zalicza się do nich w szczególności te działania, które są niezgodne z celami lub interesami komórki lub jednostki organizacyjnej;

4) nie akceptuje niczego, co mogłoby mu przeszkodzić w wypracowaniu obiektywnych ustaleń i wniosków lub być postrzegane jako brak obiektywizmu przy ich wypracowaniu;

5) ujawnia wszystkie istotne fakty, o których posiada wiedzę, a których nie ujawnienie mogłoby zniekształcić sprawozdanie z przeprowadzenia kontroli w obrębie badanego obszaru działalności komórki lub jednostki organizacyjnej.

4. Poufność

Kontroler wewnętrzny szanuje wartość i własność informacji, które otrzymuje i nie ujawnia ich bez odpowiedniego upoważnienia, chyba że istnieje prawny lub zawodowy obowiązek ich ujawnienia.

Kontroler wewnętrzny:

1) rozważnie wykorzystuje i chroni informacje uzyskane w trakcie wykonywania swoich obowiązków;

2) nie wykorzystuje informacji w celu uzyskania osobistych korzyści lub w jakimkolwiek innym celu, który byłby sprzeczny z prawem lub przynosiłby szkodę dla etycznych i zgodnych z prawem celów komórki lub jednostki organizacyjnej.

5. Postępowanie kontrolera wewnętrznego oraz relacje pomiędzy kontrolerami wewnętrznymi

Kontroler wewnętrzny postępuje w sposób sprzyjający umacnianiu zawodowej współpracy i dobrych stosunków z innymi kontrolerami.

Kontroler wewnętrzny:

1) swoim postępowaniem i wzajemną współpracą umacnia rangę i znaczenie kontroli dla właściwego funkcjonowania komórki lub jednostki organizacyjnej;

2) w relacjach z innymi kontrolerami postępuje w sposób sprzyjający umacnianiu zawodowej współpracy i dobrych stosunków międzyludzkich.

6. Konflikt interesów

Kontroler wewnętrzny nie bierze udziału w zadaniach kontrolnych, których przeprowadzenie może prowadzić do powstania konfliktu interesów.

Kontroler wewnętrzny:

1) upewnia się, że zalecenia sformułowane w wyniku przeprowadzenia zadania kontrolnego nie przenoszą na niego żadnych kompetencji ani odpowiedzialności w zakresie zarządzania komórką jednostką organizacyjną oraz gwarantują że funkcje tego rodzaju pozostają w całkowitej i wyłącznej kompetencji kierownika komórki lub jednostki organizacyjnej;

2) dba o ochronę swojej niezależności i unika konfliktu interesów, odmawiając przyjmowania jakichkolwiek korzyści, które mogłyby naruszać jego niezależność, uczciwość lub obiektywizm w wykonywanej pracy lub mogłyby być postrzegane jako naruszające te zasady;

3) unika wszelkich związków z członkami kadry kierowniczej i z pracownikami kontrolowanej komórki lub jednostki organizacyjnej oraz innymi osobami, które mogą wywierać na niego naciski albo w jakikolwiek sposób umniejszać lub ograniczać zdolność do działania;

4) unika powiązań, które mogą powodować ryzyko korupcji lub mogą być źródłem wątpliwości co do obiektywizmu i niezależności kontrolera.