§ 1.Zarządzenie określa:

1) sytuacje, w których mogą być prowadzone negocjacje policyjne;

2) podmioty właściwe do realizacji zadań związanych z negocjacjami policyjnymi;

3) zasady funkcjonowania negocjacji policyjnych;

4) metody wykonywania negocjacji policyjnych.

§ 3.1. Krajowego koordynatora do spraw negocjacji policyjnych wyznacza Komendant Główny Policji, spośród negocjatorów policyjnych, biorąc pod uwagę jego wiedzę, doświadczenie i umiejętności w prowadzeniu negocjacji policyjnych.

2. Krajowy koordynator do spraw negocjacji policyjnych realizuje swoje zadania będąc w strukturze komórki właściwej w sprawach sztabowych Komendy Głównej Policji.

3. Do zadań krajowego koordynatora do spraw negocjacji policyjnych w szczególności należy:

1) merytoryczny nadzór nad przygotowaniem negocjatorów do prowadzenia negocjacji policyjnych i działań negocjacyjnych;

2) koordynacja i prowadzenie doskonalenia zawodowego lokalnego z zakresu negocjacji policyjnych dla negocjatorów, a także innych przedsięwzięć edukacyjnych z tego zakresu;

3) nadzór nad dokumentacją dotyczącą negocjacji policyjnych w zakresie sprawozdawczości;

4) opracowanie propozycji wyposażenia dla negocjatorów policyjnych;

5) koordynacja działań negocjacyjnych;

6) udział w negocjacjach policyjnych po skierowaniu go przez Dyrektora Głównego Sztabu Policji Komendy Głównej Policji na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji;

7) inicjowanie współpracy międzynarodowej w zakresie negocjacji policyjnych oraz jej realizacja we współpracy z komórką organizacyjną Komendy Głównej Policji właściwą w sprawach współpracy międzynarodowej;

8) prowadzenie centralnego wykazu negocjatorów policyjnych.

§ 4.1. Wojewódzkiego koordynatora do spraw negocjacji policyjnych, wyznacza właściwy komendant wojewódzki Policji spośród negocjatorów policyjnych biorąc pod uwagę jego wiedzę, doświadczenie i umiejętności w prowadzeniu negocjacji policyjnych.

2. Wojewódzki koordynator do spraw negocjacji policyjnych realizuje swoje zadania będąc w strukturze komórki właściwej w sprawach sztabowych komendy wojewódzkiej Policji.

3. Do zadań wojewódzkiego koordynatora do spraw negocjacji policyjnych w szczególności należy:

1) organizacja i koordynacja funkcjonowania grupy negocjacyjnej;

2) udział w negocjacjach policyjnych;

3) nadzór nad stanem wyposażenia grupy negocjacyjnej oraz przedstawianie propozycji jej doposażenia;

4) organizacja, prowadzenie doskonalenia zawodowego lokalnego dla negocjatorów policyjnych w wymiarze nie mniejszym niż 24 godziny lekcyjne w roku;

5) opracowanie dokumentacji planistyczno-sprawozdawczej;

6) planowanie w uzgodnieniu z krajowym koordynatorem do spraw negocjacji policyjnych liczby kandydatów na kurs negocjatorów policyjnych;

7) inicjowanie i prowadzenie przedsięwzięć szkoleniowych z zakresu negocjacji policyjnych;

8) powiadamianie o działaniach negocjacyjnych krajowego koordynatora do spraw negocjacji policyjnych, po zakończeniu działań negocjacyjnych przesyłanie notatki służbowej z ich przebiegu sporządzanej przez dowódcę zespołu negocjacyjnego;

9) stosownie do potrzeb uczestnictwo w procesie doskonalenia zawodowego lokalnego dla negocjatorów policyjnych organizowanego przez Komendę Główną Policji.

§ 5.1. Obsadę stanowiska kierownika sekcji negocjacji zapewnia Dowódca Centralnego Pododdziału Kontrterrorystycznego Policji „BOA”.

2. Do zadań kierownika sekcji negocjacji w szczególności należy:

1) nadzór nad wyszkoleniem negocjatorów w sekcji negocjacji;

2) uczestnictwo w procesie doskonalenia zawodowego lokalnego dla negocjatorów policyjnych organizowanego przez Komendę Główną Policji;

3) opracowanie dokumentacji planistyczno-sprawozdawczej;

4) udział w negocjacjach policyjnych;

5) udzielanie merytorycznego wsparcia w negocjacjach policyjnych podczas realizacji działań kontrterrorystycznych.

§ 6.1. Negocjatorem policyjnym może zostać policjant w służbie stałej, który ukończył kurs specjalistyczny dla negocjatorów policyjnych w ramach doskonalenia centralnego, deklarujący gotowość wykonywania zadań w zakresie negocjacji policyjnych oraz uzyskał akceptację wojewódzkiego koordynatora do spraw negocjacji policyjnych do funkcjonowania w grupie negocjacyjnej.

2. Negocjator policyjny pełni służbę w sekcji negocjacji lub w grupie negocjacyjnej.

§ 7.1. Negocjacje policyjne prowadzi się, stosując następujące metody:

1) komunikację z wykorzystaniem środków technicznych;

2) rozmowę bezpośrednią z zapewnieniem niezbędnego bezpieczeństwa.

2. Negocjatorzy policyjni podczas działań negocjacyjnych działają w ubiorze cywilnym, chyba że dowódca zespołu negocjacyjnego zadecyduje inaczej.

§ 8.1. Liczbę i skład zespołów negocjacyjnych prowadzących negocjacje policyjne dostosowuje się do czasu trwania negocjacji, rodzaju i obszaru zdarzenia.

2. Zespół negocjacyjny wykonuje swoje zadania w składzie:

1) dowódca zespołu negocjacyjnego;

2) negocjator nr 1;

3) negocjator nr 2;

4) negocjator nr 3;

5) negocjator nr 4.

3. W wypadku braku możliwości wyznaczenia składu zespołu negocjacyjnego, o którym mowa w ust. 2, negocjacje prowadzi zespół negocjacyjny w składzie co najmniej trzech negocjatorów policyjnych:

1) dowódca zespołu negocjacyjnego;

2) negocjator nr 1;

3) negocjator nr 2, który przejmuje w zakresie możliwym do wykonania zadania pozostałych negocjatorów.

4. W razie konieczności, dowódca zespołu negocjacyjnego, może wnioskować o powiększenie składu zespołu negocjacyjnego.

5. Dowódca zespołu negocjacyjnego może wnioskować o powołanie konsultanta.

§ 9.Policjanci wchodzący w skład zespołu negocjacyjnego, o którym mowa w § 8 ust. 2, wykonują następujące zadania:

1) dowódca zespołu negocjacyjnego:

a) przydziela zadania i nadzoruje ich realizację,

b) zgłasza gotowość do podjęcia negocjacji policyjnych dowódcy działań policyjnych,

c) na bieżąco informuje dowódcę działań policyjnych o procesie negocjacji policyjnych,

d) uzyskuje akceptację dowódcy działań policyjnych dla istotnych uzgodnień między negocjatorem policyjnym, a sprawcą sytuacji negocjacyjnej,

e) współpracuje z dowódcą działań bojowych podczas udziału pododdziału kontrterrorystycznego w działaniach policyjnych,

f) informuje negocjatorów policyjnych wchodzących w skład zespołu negocjacyjnego o podejmowanych przez dowodzącego działaniami policyjnymi decyzjach, niezbędnych do prowadzenia negocjacji policyjnych,

g) uzyskuje informacje niezbędne do właściwego prowadzenia negocjacji policyjnych,

h) sporządza notatkę z negocjacji policyjnych, której wzór określa załącznik nr 1 do zarządzenia,

i) niezwłocznie po zakończeniu negocjacji policyjnych przesyła notatkę służbową z przebiegu działań negocjacyjnych odpowiednio do koordynatora, o którym mowa § 3 ust. 1 lub § 4 ust. 1;

2) negocjator nr 1 nawiązuje kontakt i prowadzi negocjacje ze sprawcą sytuacji negocjacyjnej;

3) negocjator nr 2 udziela pomocy negocjatorowi nr 1 w prowadzeniu negocjacji policyjnych, a w razie potrzeby zastępuje go;

4) negocjator nr 3:

a) pozyskuje i gromadzi informacje na potrzeby prowadzonych negocjacji policyjnych,

b) przekazuje informacje pomiędzy dowódcą zespołu negocjacyjnego, a negocjatorami policyjnymi,

c) udziela pomocy w prowadzeniu negocjacji policyjnych;

5) negocjator nr 4 prowadzi tablice sytuacyjne i udziela pomocy w prowadzeniu negocjacji policyjnych, przy czym w przypadku braku możliwości sporządzenia tablic sytuacyjnych, za zgodą dowódcy zespołu negocjacyjnego może odstąpić od ich prowadzenia.

§ 10.1. Skład zespołu negocjacyjnego wyznacza i kieruje do działań na wniosek dowodzącego działaniami:

1) Dowódca Centralnego Pododdziału Kontrterrorystycznego Policji „BOA” spośród negocjatorów wchodzących w skład sekcji negocjacji;

2) komendant wojewódzki Policji spośród negocjatorów policyjnych wchodzących w skład grupy negocjacyjnej lub osoba przez niego upoważniona.

2. Kierownik sekcji negocjacji, wojewódzki koordynator do spraw negocjacji lub osoba upoważniona zawiadamia osoby wyznaczone w skład zespołu negocjacyjnego o konieczności podjęcia działań negocjacyjnych.

3. Dyżurny Centralnego Pododdziału Kontrterrorystycznego Policji „BOA”, dyżurny komendy wojewódzkiej Policji, dyżurny Komendy Stołecznej Policji kieruje zespół negocjacyjny na miejsce wskazane przez dowodzącego działaniami policyjnymi.

4. W razie konieczności dyżurny, o którym mowa w ust. 3, zapewnia osobom wchodzącym w skład zespołu negocjacyjnego transport do miejsca wskazanego przez dowodzącego działaniami policyjnymi oraz transport z miejsca wskazanego przez dowodzącego działaniami policyjnymi.

5. Osoby wchodzące w skład zespołu negocjacyjnego, do czasu zakończenia działań negocjacyjnych, nie wykonują innych czynności służbowych.

§ 11.Dowódca działań policyjnych:

1) podejmuje decyzje o podjęciu i zakończeniu działań negocjacyjnych;

2) udziela niezbędnego wsparcia w działaniach negocjacyjnych.

§ 12.Komendant wojewódzki Policji:

1) prowadzi wykaz podległej grupy negocjacyjnej zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 2 do zarządzenia;

2) zapewnia stosownie do potrzeb niezbędny środek transportu grupie negocjacyjnej w celu skrócenia czasu dojazdu na miejsce działań negocjacyjnych;

3) zapewnia wyposażenie negocjatorów w telefony komórkowe z dostępem do sieci internetowej;

4) zapewnia środki łączności radiowej wyposażone w zestawy kamuflowane;

5) zapewnia środki ochrony osobistej stosownie do wykonywanych zadań oraz inne wyposażenie niezbędne do realizacji negocjacji policyjnych.

§ 13.Komendant Główny Policji na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Centralnego Biura Śledczego Policji lub Dowódcy Centralnego Pododdziału Kontrterrorystycznego Policji „BOA”, może polecić udzielenie wsparcia działań negocjacyjnych w zakresie określonym we wniosku, wskazując jednocześnie kierownika jednostki Policji lub komórki organizacyjnej w jednostce organizacyjnej Policji do udzielania tego wsparcia.

§ 14.Dotychczasowe wykazy negocjatorów prowadzone przez komendantów wojewódzkich Policji na podstawie § 3 zarządzenia uchylanego w § 15 zachowują moc do czasu utworzenia przez komendantów wojewódzkich Policji wykazu podległej grupy negocjacyjnej, o którym mowa w § 12 pkt 1 niniejszego zarządzenia, jednak nie dłużej niż sześć miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego zarządzenia.

§ 15.Traci moc zarządzenie nr 4 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2002 r. w sprawie metod i form wykonywania negocjacji policyjnych (Dz. Urz. KGP poz. 25).

§ 16.Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.