§ 1. 1. Wytyczne określają sposób wykonywania przez kierowników jednostek organizacyjnych Policji zadań określonych w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 kwietnia 2017 r. w sprawie szczegółowego sposobu gospodarowania niektórymi składnikami majątku Skarbu Państwa (Dz. U. poz. 729), zwanego dalej „rozporządzeniem”.

2. Wytyczne stosuje się do pojazdów i jednostek pływających stanowiących wyposażenie Policji, zwanych dalej „sprzętem transportowym”, zakwalifikowanych do kategorii zbędnych lub zużytych w rozumieniu § 2 pkt 1 i 3 rozporządzenia.

3. Ilekroć w wytycznych jest mowa o „jednostce Policji”, należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną Policji prowadzącą gospodarkę transportową w rozumieniu § 2 pkt 4 zarządzenia nr 66 Komendanta Głównego Policji z dnia 9 października 2014 r. w sprawie szczegółowych zasad użytkowania materiałów pędnych i smarów w Policji (Dz. Urz. KGP poz. 130).

§ 2. 1. W jednostkach Policji przeprowadza się analizę, o której mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia.

2. Jeżeli w wyniku analizy, o której mowa w ust. 1, okaże się, że dalsze wykorzystywanie składników sprzętu transportowego jest niemożliwe lub niecelowe z przyczyn określonych w § 2 pkt 1 i 3 rozporządzenia, kierownik jednostki Policji lub osoba przez niego upoważniona powołuje komisję, o której mowa w § 5 ust. 2 rozporządzenia.

3. Komisja, kierując się ustaleniami, o których mowa w § 2 pkt 1 i 3 rozporządzenia, stosuje następujące szczegółowe kryteria oceny przydatności sprzętu transportowego do dalszego użytkowania:

1) jako zbędny z powodu niezdatności do dalszego użytku i nieopłacalności naprawy kwalifikuje się sprzęt transportowy o stopniu przydatności dla Policji wynoszącym 0%, obliczonym na podstawie § 3;

2) sprzęt transportowy eksploatowany w warunkach uznanych przez komisję za trudne, w szczególności pojazdy komórek organizacyjnych ruchu drogowego wyposażone w wideorejestratory (pojazdy RD-VIDEO), może być zakwalifikowany jako zbędny przy stopniu przydatności dla Policji wynoszącym nie więcej niż 40%;

3) naprawę sprzętu transportowego uszkodzonego lub zniszczonego uznaje się za nieopłacalną, jeżeli koszt naprawy przekracza 70% wartości sprzętu przed uszkodzeniem lub zniszczeniem.

§ 3. 1. Stopień przydatności sprzętu transportowego dla Policji oznacza się symbolem „Sp” i określa jako różnicę między stopniem przydatności sprzętu w stanie nowym a stopniem zmniejszenia tej przydatności z powodu przebiegu lub okresu eksploatacji.

2. Normatywne przebiegi całkowite sprzętu transportowego, oznaczone symbolem „Ps”, oraz całkowite czasy eksploatacji sprzętu transportowego, oznaczone symbolem „Ce”, są określone dla poszczególnych rodzajów sprzętu transportowego w załączniku nr 1 do wytycznych.

3. „Sp” dla sprzętu transportowego określonego w części I – Normatywny przebieg całkowity „Ps” – załącznika nr 1 do wytycznych wylicza się według wzoru:

4. Dla sprzętu transportowego określonego w części II – Całkowity czas eksploatacji „Ce” – załącznika nr 1 do wytycznych, „Sp” wylicza się według wzoru:

§ 4. 1. Komisja dokumentuje w protokole sporządzanym według wzoru określonego w załączniku nr 2 do wytycznych – ocenę przydatności sprzętu transportowego do dalszego użytkowania oraz celowości i zakresu demontażu nieuszkodzonych podzespołów lub części sprzętu z przeznaczeniem do wykorzystania w celu przywrócenia sprawności innych egzemplarzy sprzętu transportowego, eksploatowanych w jednostce Policji.

2. Przy dokonywaniu oceny ustala się w szczególności:

1) wartość rynkową sprzętu transportowego w stanie przed uszkodzeniem lub zniszczeniem, oznaczaną symbolem „Wr”;

2) koszt naprawy elementów uszkodzonych lub odtworzenia elementów zniszczonych, oznaczany symbolem „Kn”;

3) procentowy stosunek kosztów określonych w pkt 2 do wartości rynkowej określonej w pkt 1, oznaczany symbolem „Pu”;

4) wartość rynkową pozostałości sprzętu transportowego, oznaczaną symbolem „Wrp”.

3. „Wr” ustala się w zaokrągleniu do setek złotych, poprzez porównanie z wartościami sprzętu transportowego o najbardziej zbliżonych parametrach technicznych i eksploatacyjnych, podawanymi w publikacjach z notowaniami lokalnego lub krajowego rynku motoryzacyjnego.

4. „Kn” ustala się na podstawie opisu uszkodzeń sprzętu transportowego sporządzonego przez komisję lub uprawnionego rzeczoznawcę albo zawartego w protokole oględzin sporządzonym przez rzeczoznawcę zakładu ubezpieczeń.

5. „Wrp” ustala się z uwzględnieniem szacunkowego kosztu koniecznej naprawy do wartości rynkowej określanej w sposób ustalony w ust. 3.

6. „Wr”, „Wrp” oraz „Kn” mogą być ustalane z wykorzystaniem specjalistycznych programów informatycznych.

7. Przy dokonywaniu ocen, o których mowa w ust. 3 i 4, mogą być wykorzystywane informacje zawarte w opiniach rzeczoznawców oraz dokumentacji napraw i innych czynności obsługowych sprzętu transportowego, dołączane do protokołu.

§ 5. 1. Wykaz pojazdów zakwalifikowanych jako zbędne lub zużyte, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do wytycznych, komisja przedkłada kierownikowi jednostki Policji lub osobie przez niego upoważnionej w celu podjęcia decyzji w zakresie wnioskowanego przez komisję sposobu zagospodarowania sprzętu transportowego.

2. Przed podjęciem decyzji o sposobie zagospodarowania sprzętu transportowego kierownik jednostki Policji lub osoba przez niego upoważniona przekazuje do pozostałych, jednostek Policji informację o każdym egzemplarzu sprzętu uznanym za zbędny lub zużyty, ze wskazaniem terminu, w jakim można zgłaszać wniosek o jego przejęcie, jeżeli został on uznany za przydatny do wykorzystania w jakiejkolwiek z pozostałych jednostek.

3. Sprzęt transportowy uznany za zbędny lub zużyty zabezpiecza się przed zdekompletowaniem lub zniszczeniem do czasu zagospodarowania w sposób określony przez kierownika jednostki Policji lub osobę przez niego upoważnioną, i pozbawia cech służbowego przeznaczenia, w tym urządzeń uprzywilejowania w ruchu drogowym, łączności policyjnej, techniki operacyjnej i oznakowania, oraz wymontowuje się inne dodatkowe wyposażenie policyjne.

4. Czynności, o którym mowa w ust. 3, dokumentuje się w protokole sporządzonym przez osoby wyznaczone do tej czynności przez przewodniczącego komisji, zawierającym następujące informacje o sprzęcie:

1) marka;

2) typ;

3) model;

4) rok produkcji;

5) numer wewnętrzny;

6) numer rejestracyjny;

7) numer VIN lub numer podwozia i nadwozia;

8) rodzaj i pojemność silnika;

9) przebieg

– a także wykaz uzyskanych w wyniku demontażu podzespołów i części zamiennych.

5. Ze zdekompletowanym sprzętem transportowym postępuje się w sposób określony w rozdziale 5 rozporządzenia.

§ 6. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, sprzęt transportowy uznany za zbędny lub zużyty sprzedaje się, wydzierżawią, wynajmuje, nieodpłatnie przekazuje albo daruje w sposób określony w rozdziale 3 i 4 rozporządzenia.

2. Zakwalifikowany jako zbędny lub zużyty sprzęt transportowy uzyskany przez Policję w drodze darowizny lub użyczenia albo zakupu z zastrzeżeniem zwrotu sprzedaje się, wydzierżawią lub wynajmuje albo zwraca z dochowaniem warunków określonych w odpowiedniej umowie darowizny, użyczenia lub zakupu z zastrzeżeniem zwrotu.

3. Kierownik jednostki Policji lub osoba przez niego upoważniona może podjąć decyzję o przeznaczeniu lub przekazaniu zbędnego lub zużytego sprzętu transportowego na cele szkoleniowe lub na eksponaty jednostkom lub komórkom organizacyjnym Policji.

§ 7. 1. Likwidacja sprzętu transportowego, który nie został zbyty lub zagospodarowany w sposób wskazany w § 6, następuje w trybie określonym w rozdziale 5 rozporządzenia.

2. Likwidację sprzętu transportowego przeprowadza się w sposób uwzględniający wymogi określone w odrębnych przepisach o ochronie środowiska oraz o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

§ 8. Wytyczne wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.²⁾