§ 1

W zarządzeniu nr 323 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2008 r. w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz. Urz. KGP Nr 9, poz. 48 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 16, poz. 84) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 1 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) organ Policji - komendanta powiatowego, rejonowego, miejskiego Policji, komendanta komisariatu, komisariatu specjalistycznego Policji, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Stołecznego Policji;”;

2) w § 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu zatwierdza organ Policji lub osoba upoważniona przez ten organ.”;

3) w § 6 ust. 4d otrzymuje brzmienie:

„4d. Po otrzymaniu i sprawdzeniu pod względem formalnym wniosku, o którym mowa w ust. 4a, kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji właściwej do spraw prewencji, działający w imieniu Komendanta Głównego Policji, niezwłocznie kieruje do Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej lub Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, za pośrednictwem Prokuratora Generalnego, wniosek o wyrażenie zgody na pociągnięcie sprawcy wykroczenia do odpowiedzialności karnej, sporządzony według wzoru określonego w załączniku nr 1a do zarządzenia.”;

4) w § 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku, gdy żołnierz w czynnej służbie wojskowej popełnił wykroczenie w okolicznościach określonych w art. 97 § 1 k.p.w. i odmówił przyjęcia mandatu karnego, organ Policji właściwy dla miejsca zdarzenia zawiadamia o tym prokuratora wojskowego. Prokuratora wojskowego zawiadamia się także w przypadku, gdy żołnierz nie uiści w terminie grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego zaocznego.”;

5) w § 23 po ust. 14 dodaje się ust. 15 w brzmieniu:

„15. Wydruki, o których mowa w ust. 14, składa się do archiwum lub składnicy akt Policji.”;

6) w § 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Odpowiedzialność poprawczą przed sądem rodzinnym (równoważną odpowiedzialności karnej) ponoszą tylko nieletni w wieku od 13 do 17 lat (art. 1 § 1 pkt 2 u.p.n.), którzy popełnili wykroczenia kwalifikowane z art. 51, 62⁽¹⁾, 69, 74, 76, 85, 87, 119, 122, 124, 133 lub 143 k.w. (art. 1 § 2 pkt 2 lit. b u.p.n.).”;

7) w § 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Popełnienie przez nieletniego w wieku do lat 13 wykroczeń określonych w art. 1 § 2 pkt 2 lit. b u.p.n. oraz popełnienie przez nieletniego w wieku do 17 lat (art. 8 k.w.) wykroczeń innych niż określone w art. 1 § 2 pkt 2 lit. b u.p.n., traktuje się jako przejaw demoralizacji (art. 4 § 1 u.p.n.), rozpoznawany nie w postępowaniu poprawczym, lecz w postępowaniu opiekuńczo-wychowawczym, zaś odpowiedzialność jest egzekwowana wyłącznie w formie stosowania określonych w art. 6 pkt 1-9 i 11 u.p.n. środków wychowawczych, mających na celu zapobieganie i zwalczanie demoralizacji nieletnich.”;

8) w § 65 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Organ Policji może upoważnić policjantów do podpisywania w jego imieniu wniosków o ukaranie i występowania w charakterze oskarżyciela publicznego, o czym informuje sąd. O każdej zmianie w poważnieniu należy sąd poinformować.”;

9) w § 66:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli czynności dowodowe nie dają podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie do sądu, należy je zakończyć. Na wniosek policjanta prowadzącego czynności wyjaśniające organ Policji lub osoba upoważniona przez ten organ zatwierdza wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu w tej sprawie. Czynności wykrywcze prowadzi się do czasu przedawnienia karalności czynu”.

b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) osobę, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, a nie jest pokrzywdzonym, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o prawie do założenia w terminie 7 dni zażalenia na niewniesienie wniosku do organu nadrzędnego nad organem, który podjął decyzję o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie, za pośrednictwem tego organu.”;

10) w § 85:

a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. W przypadku, gdy z okoliczności sprawy lub posiadanych informacji wynika, że doszło do uchybień wskazanych w art. 104 § 1 k.p.w. lub innego rażącego naruszenia prawa mogącego mieć istotny wpływa na treść orzeczenia, organ Policji sporządza projekt wystąpienia do Prokuratora Generalnego z wnioskiem o złożenie kasacji, na formularzu sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do zarządzenia, który wraz z zebranymi w sprawie dokumentami, stanowiącymi podstawę do złożenia wniosku o wniesienie kasacji, przekazuje komendantowi wojewódzkiemu/Stołecznemu Policji.

4. Komendant wojewódzki/Stołeczny Policji po uprzednim uzyskaniu opinii radcy prawnego co do zasadności wystąpienia z wnioskiem o złożenie kasacji, kieruje do Prokuratora Generalnego wniosek o złożenie kasacji.”;

11) załącznik nr 1a do zarządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego zarządzenia;

12) załącznik nr 9 do zarządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego zarządzenia.

§ 2

Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.