Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717, oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1146) zarządza się, co następuje:

Załącznik do zarządzenia nr 14 Komendanta Głównego Policji
z dnia 25 lutego 2003 r.

REGULAMIN
korzystania ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz przyznawania świadczeń z tego funduszu pracownikom Komendy Głównej Policji

§ 1

1. Do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, w Komendzie Głównej Policji, zwanej dalej „KGP”, uprawnieni są:

1) pracownicy KGP,

2) emeryci i renciści – byli pracownicy KGP,

3) członkowie rodzin osób, o których mowa w pkt 1 i 2,

4) małżonek i dzieci po zmarłych osobach, o których mowa w pkt 1 i 2, posiadające uprawnienia do renty rodzinnej.

2. Członkami rodzin, o których mowa w ust. 1 pkt 3 są:

1) małżonkowie,

2) dzieci (pozostające na utrzymaniu i wychowaniu) własne, małżonka, przysposobione oraz przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, które:

a) nie przekroczyły 18 roku życia, a w przypadku kontynuowania nauki w trybie stacjonarnym do ukończenia szkoły średniej,

b) stały się osobami niepełnosprawnymi, niezdolnymi do wykonywania pracy i nie posiadającymi własnego źródła utrzymania przed osiągnięciem wieku, o którym mowa w lit. a.

§ 2

1. Środki Funduszu przeznaczone mogą być na finansowanie lub dofinansowanie:

1) zapomóg pieniężnych,

2) krajowego wypoczynku dla dzieci i młodzieży, w szczególności kolonii, obozów i zimowisk,

3) krajowych wczasów,

4) kosztów leczenia sanatoryjnego i rehabilitacyjnego,

5) indywidualnego wypoczynku urlopowego,

6) grupowego wypoczynku i rekreacji, w szczególności wycieczek, rajdów itp. organizowanych w KGP i przez organizacje związkowe działające w KGP,

7) imprez okolicznościowych wraz z zakupem drobnych upominków.

2. Fundusz może być wydatkowany na pożyczki przeznaczone na:

1) budowę, rozbudowę lub modernizację domu jednorodzinnego,

2) adaptację pomieszczeń niemieszkalnych na cele mieszkalne,

3) pokrycie kosztów:

a) wykupu lokalu mieszkalnego na własność,

b) przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

c) zamiany lokalu na większy,

4) uzupełnienie wkładu mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej itp.,

5) remont domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego

– zwanymi dalej „celami mieszkaniowymi”.

§ 3

1. Pomoc z Funduszu powinna być zapewniona w pierwszej kolejności osobom, które:

1) dotknięte zostały poważnym wypadkiem losowym,

2) znajdują się w trudnych warunkach materialnych,

3) samotnie wychowują dzieci,

4) posiadają dzieci, które ze względu na stan zdrowia wymagają specjalnej opieki i leczenia,

5) znajdują się w trudnej sytuacji mieszkaniowej – w przypadku ubiegania się o pożyczkę mieszkaniową.

2. Przez trudne warunki materialne, o których mowa w ust. 1 pkt 2, należy rozumieć sytuację, gdy miesięczny dochód brutto w rodzinie, biorąc za podstawę łączne dochody wspólnie zamieszkałych i prowadzących wspólne gospodarstwo domowe członków rodziny z miesiąca poprzedzającego wniosek o finansowanie lub dofinansowanie, nie przekracza minimum socjalnego. Do dochodu wlicza się również dochód z gospodarstwa rolnego ustalony zgodnie z przepisami o pomocy społecznej określającymi wysokości przeciętnego dochodu z pracy w rolnictwie z 1 ha.

§ 4

1. Zapomogi pieniężne przyznaje się:

1) z tytułu śmierci małżonka lub dziecka,

2) z tytułu śmierci rodziców lub teściów,

3) w poważnych wypadkach losowych powodujących nagłe i znaczne pogorszenie warunków materialnych,

4) dla osób znajdujących się w trudnych warunkach materialnych, o których mowa w § 3 ust. 2.

2. Wysokość finansowania z funduszu zapomóg pieniężnych:

1) wymienionych w ust. 1 pkt 1 wynosi 5-krotność kwoty minimalnego wynagrodzenia, która na rok 2003 wynosi 800,00 zł, a w kolejnych latach będzie ogłaszana obwieszczeniem Prezesa Rady Ministrów – zwanego dalej „minimalnym wynagrodzeniem”,

2) wymienionym w ust. 1 pkt 2 wynosi 1,5-krotność kwoty minimalnego wynagrodzenia,

3) wymienionym w ust. 1 pkt 3 przyznaje się – do wysokości poniesionych strat, nie więcej jednak niż 3-krotność kwoty minimalnego wynagrodzenia,

4) wymienionych w ust. 1 pkt 4 przyznaje się – do wysokości kwoty minimalnego wynagrodzenia.

§ 5

1. Wysokość dofinansowania z funduszu świadczeń socjalnych wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 2–5 wynosi;

1) do 60% kwoty określonej w fakturze lub rachunku za kolonie, obozy lub zimowiska, jednak nie więcej niż 60% średniej ceny zimowisk lub kolonii i obozów letnich organizowanych w kraju w KGP w danym roku kalendarzowym,

2) do 60% kwoty określonej w fakturze lub rachunku za pobyt na wczasach lub pobyt w sanatorium nie więcej niż 60% średniej ceny za 14-dniowy wypoczynek w resortowych ośrodkach wczasowych – w danym roku kalendarzowym,

3) do 30% średniej ceny 14-dniowego pobytu w resortowych ośrodkach wczasowych w danym roku kalendarzowym za indywidualny wypoczynek urlopowy.

2. Przy dofinansowaniu z funduszu świadczeń socjalnych wymienionych w ust. 1 przyznaje się:

1) 100% stawki określonej w ust. 1, zwanej dalej „stawką” – jeżeli dochód na jednego członka rodziny nie przekracza 75% minimalnego wynagrodzenia,

2) 75% stawki – jeżeli dochód na jednego członka rodziny wynosi 75% do 150% minimalnego wynagrodzenia,

3) 50% stawki – jeżeli dochód na jednego członka rodziny wynosi 150% minimalnego wynagrodzenia.

3. Raz w roku dopuszcza się możliwość całkowitego sfinansowania wypoczynku organizowanego w KGP (w formie zimowiska, obozu lub kolonii) dla uprawnionego dziecka – sieroty o niskich dochodach.

§ 6

Wysokość dofinansowania do grupowego wypoczynku i rekreacji oraz imprez okolicznościowych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 6 i 7 organizowanych przez KGP lub organizacje związkowe, ustala Dyrektor Biura Logistyki Policji KGP na wniosek Komisji do spraw zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w KGP.

§ 7

1. Pożyczki z funduszu na cele mieszkaniowe mogą być przyznawane pracownikom KGP.

2. Pożyczki z funduszu przyznawane na cele mieszkaniowe określone w:

1) § 2 ust. 2 pkt, 1 przyznaje się do wysokości udokumentowanych kosztów, nie więcej niż 20-krotności minimalnego wynagrodzenia,

2) § 2 ust. 2 pkt. 2–5 przyznaje się do wysokości kosztorysu, nie więcej niż 15-krotności minimalnego wynagrodzenia.

§ 8

Dofinansowanie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, może być przyznawane nie częściej niż dwa razy w roku (jeden raz w okresie wakacji letnich i jeden raz w okresie ferii zimowych).

§ 9

1. Dofinansowanie do wypoczynku, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 i 3, może być przyznawane pracownikowi, emerytowi, renciście oraz ich dzieciom raz w roku.

2. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje dzieciom pracowników, emerytów i rencistów, którym przyznano w danym roku kalendarzowym dofinansowanie do kolonii, obozów lub zimowiska. W przypadku pobrania należności dofinansowanie do kolonii, obozów lub zimowisk pomniejsza się o wcześniej pobraną kwotę.

3. Dofinansowanie do indywidualnego wypoczynku urlopowego przysługuje pracownikowi, który jednorazowo korzysta w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni.

§ 10

Osoba ubiegająca się o przyznanie świadczeń socjalnych, o których mowa w § 2 ust. 1, składa wniosek wraz z odpowiednimi dokumentami do Dyrektora Biura Logistyki Policji KGP. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do regulaminu.

§ 11

1. Osoba ubiegająca się o przyznanie pożyczki na cele mieszkaniowe składa wniosek do Dyrektora Biura Logistyki Policji KGP załączając odpowiednie dokumenty zgodnie z podstawą określoną w § 2 ust. 2:

1) aktualne pozwolenie na budowę i kosztorys robót na budowę., rozbudowę lub modernizację domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,

2) kosztorys robót i dokument potwierdzający przydział pomieszczenia przeznaczonego na adaptację na cele mieszkaniowe,

3) kopię umowy kupna sprzedaży lub zamiany mieszkania,

4) zaświadczenie ze spółdzielni mieszkaniowej o wysokości wkładu budowlanego,

5) zaświadczenie z banku o wysokości udzielonego kredytu na nabycie mieszkania,

6) zaświadczenia o wysokości kaucji i opłat wymaganych przy nabyciu lub zamianie mieszkania,

7) kosztorys robót i dokumenty potwierdzające, że pracownik lub jego małżonek jest właścicielem bądź najemcą domu lub lokalu na remont lub modernizację.

Wzór wniosku stanowi załącznik nr 2 do regulaminu.

§ 12

1. Podstawą przyznawania pożyczki na cele mieszkaniowe jest umowa zawarta pomiędzy pracownikiem KGP, zwanym dalej „pożyczkobiorcą”, a Biurem Logistyki Policji KGP. Wzór umowy stanowi załącznik nr 3 do regulaminu.

2. Oprocentowanie pożyczki ustala się w wysokości 4% w stosunku rocznym.

3. Spłatę pożyczki ustala się na okres nie dłuższy niż 5 lat.

4. Spłata pożyczki powinna rozpocząć się nie później niż po upływie 1 miesiąca od dnia jej przyznania.

5. W przypadku rozwiązania stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę niespłacona część pożyczki podlega spłacie na warunkach określonych w ust. 2 i 3.

6. W przypadku rozwiązania stosunku pracy z pożyczkobiorcą z przyczyn zakładu pracy dopuszcza się możliwość umorzenia lub przesunięcia terminu niespłaconej części pożyczki, po szczegółowym rozpatrzeniu sytuacji materialno-życiowej pracownika.

7. W pozostałych przypadkach rozwiązania stosunku pracy z przyczyn innych niż wymienione w ust. 5 i 6, niespłacona część pożyczki podlega spłacie najpóźniej w ostatnim dniu pracy.

8. W razie śmierci pożyczkobiorcy przyznana pożyczka ulega umorzeniu.

9. W przypadkach niezgodnego z celem wykorzystania pożyczki pożyczkobiorca obowiązany jest do natychmiastowego zwrotu niespłaconej kwoty otrzymanej pożyczki w całości, łącznie z odsetkami.

10. Pracownik może ubiegać się o następną pożyczkę, po spłacie przyznanej pożyczki.

11. Pożyczkę na cele mieszkaniowe w pierwszej kolejności przyznaje się pracownikom ubiegającym się o nią po raz pierwszy.

§ 13

1. Dyrektor Biura Logistyki Policji KGP powołuje decyzją Komisję, do spraw zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w KGP, zwaną dalej „Komisją”.

2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się skład osobowy, zadania oraz tryb działania Komisji.

3. Komisję powołuje się na okres 4 lat.

4. W skład Komisji wchodzą: po dwóch przedstawicieli z każdego związku zawodowego oraz przedstawiciel Wydziału nadzorującego sprawy socjalne w KGP.

5. Komisja opracowuje plan podziału Funduszu na poszczególne świadczenia socjalne w danym roku kalendarzowym i przedkłada go Dyrektorowi Biura Logistyki Policji KGP, nie później niż w terminie 1 miesiąca od daty jej powołania, a w następnych latach działalności najpóźniej do 31 marca danego roku kalendarzowego.

6. Komisja rozpatruje wnioski o przyznanie świadczeń z Funduszu w składzie przynajmniej po jednym przedstawicielu działających związków i przekazuje swoją opinię Dyrektorowi Biura Logistyki Policji KGP.

7. Na wniosek Komisji komórka finansowa Biura Logistyki Policji KGP zobowiązana jest do udzielania informacji o stanie konta Funduszu.

§ 14

1. Świadczenia socjalne, o których mowa w § 2, mogą być udzielane na wniosek osoby uprawnionej, jej przełożonego lub organizacji związkowej.

2. Osoby ubiegające się o świadczenia socjalne składają wnioski wymienione w § 10 i § 11 za pośrednictwem Naczelnika Wydziału nadzorującego sprawy socjalne Biura Logistyki Policji KGP, zwanego dalej „Wydziałem”.

3. Wydział prowadzi rejestr wniosków według kolejności ich wpływu.

4. Złożone wnioski wraz z niezbędnymi dokumentami Naczelnik Wydziału przedkłada Komisji w celu ich zaopiniowania.

5. Z posiedzenia Komisji sporządza się protokół, który Komisja przedkłada do zatwierdzenia Dyrektorowi Biura Logistyki Policji KGP za pośrednictwem Naczelnika Wydziału.

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3