Objaśnienia do punktowej oceny pracy dzielnicowych

I.1. Wykrywalność oblicza się dla każdego dzielnicowego oddzielnie, dzieląc liczbę przestępstw wykrytych przez liczbę przestępstw stwierdzonych (po przemnożeniu wyniku przez 100 otrzymamy wartość procentową poziomu wykrywalności). Obliczeń dokonujemy w kategoriach przestępstw wymienionych w tabeli. Pod uwagę bierzemy postępowania zakończone statystycznie w danym kwartale. Obliczający wpisuje w rubrykę wartość procentową wykrywalności (np. wykrywalność 75% to 75 punktów). Policjantom, którzy nie mieli w rejonie służbowym zdarzeń w wymienionych kategoriach w ciągu całego kwartału, wpisuje się 100 pkt.

I.2. Poziom wykrywalności obliczony w bieżącym kwartale porównuje się z poziomem wykrywalności analogicznego kwartału roku ubiegłego. Wzrost lub spadek procentowy wykrywalności przelicza się na dodatnie lub ujemne punkty. Jeśli np. wykrywalność w porównaniu z poprzednim kwartałem spadła z 80% do 70%, to obliczający wpisuje dzielnicowemu: –10 punktów. Jeśli z kolei wzrośnie np. z 72% do 77%, obliczający wpisuje w rubrykę: +5 punktów.

Uwaga! Wykrywalność (pkt I.1) oraz jej wzrost lub spadek (pkt I.2) podajemy z dokładnością do jednego miejsca po przecinku.

I.3. Efektem, który należy odnotować, jest fakt wszczęcia postępowania przygotowawczego na podstawie informacji dzielnicowego lub wskazanie sprawcy przestępstwa w ramach toczącego się już postępowania. Efekt punktowy wpisujemy dzielnicowemu w kwartale, w którym wszczęto postępowanie, a nie wtedy, gdy sporządził notatkę informacyjną. Zapis w rubryce powinien wyglądać następująco: liczbę punktów należy przełamać przez liczbę rejestru śledztw i dochodzeń np. 10/349 lub 30/215, 477, 490.

I.4. Punktowane są gorące uczynki ujęcia sprawcy (ów), a nie liczba sprawców przestępstwa w kategoriach: kradzież, kradzież z włamaniem, kradzież samochodu, bójka i pobicie, rozbój lub inne wskazane przez komendanta wojewódzkiego. Uznaje się również ujęcie sprawcy w bezpośrednim pościgu. Jako „gorący uczynek” traktować należy fizyczne zatrzymanie sprawcy przez policjanta, a nie przez obywateli lub w wyniku prowadzonej wieloosobowej akcji policyjnej (np. działań pościgowo-blokadowych). Ujęcie może nastąpić w wyniku podjętej inicjatywy i zaangażowania samego policjanta lub dodatkowo na podstawie uzyskanej informacji o zdarzeniu, przy czym źródło tej informacji (dyżurny, obywatel) nie ma znaczenia. Punkty za zatrzymanie na gorącym uczynku przestępstwa wpisujemy na podstawie kopii sporządzonej notatki każdemu dzielnicowemu, biorącemu udział w zatrzymaniu sprawców (liczbę ujęć przełamujemy przez liczbę zdobytych punktów np. 2/30).

I.5. Jako informację potwierdzoną traktujemy taką, na podstawie której wszczęto postępowanie przygotowawcze ze wskazaniem sprawcy lub ustalono sprawcę przestępstwa w toczącym się postępowaniu przygotowawczym w kategoriach: kradzież, kradzież z włamaniem, kradzież samochodu, bójka i pobicie, rozbój lub inne wskazane przez komendanta wojewódzkiego Policji. Obliczający dokumentuje ten efekt służbowy jak w punkcie I.3 – w momencie potwierdzenia informacji, a nie w chwili jej sporządzenia. Podstawą dokumentowania jest rejestr notatek.

II.6. Spotkaniem środowiskowym jest spotkanie ze społeczeństwem, spełniające następujące kryteria:

– jest zaplanowane, a nie wynika z czynności przeprowadzanych rutynowo w trakcie służby obchodowej;

– w spotkaniu bierze udział większa, co najmniej kilkuosobowa grupa mieszkańców, pracowników, rodziców itp.;

– na spotkaniu dzielnicowy przekazuje informacje z zakresu działań ogólnoprewencyjnych z elementami wiedzy wiktymologicznej, uzgadnia zasady współdziałania służące rozwiązaniu określonego problemu, odpowiada na pytania zebranych itp. (w zależności od charakteru spotkania).

Podstawą do naliczenia punktów za odbyte spotkanie środowiskowe jest sporządzona przez dzielnicowego notatka według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia. Rubrykę wypełnia się, podając liczbę spotkań przełamaną przez liczbę uzyskanych punktów, np. 2/20. W punkcie tym zaliczane są spotkania zorganizowane przez inne podmioty niż dzielnicowy (np. przełożony, instytucja, inicjatywa obywatelska).

II.7. Punkty przyznaje się za odbyte spotkania, które zorganizowane zostały przez dzielnicowego z jego inicjatywy. Inicjatywa dzielnicowego musi być udokumentowana notatką urzędową. Powinna ona zawierać konkretne przesłanki, dla których dzielnicowy podjął się organizacji spotkania środowiskowego (występowanie określonego zagrożenia w dzielnicy, potrzeba zawiązania koalicji w rejonie służbowym itp.), być zarejestrowana (liczba dziennika). Fakt odbycia spotkania dzielnicowy dokumentuje notatką jak w pkt. II.6.

II.8. Przydział punktów następuje dopiero po stwierdzeniu spadku dynamiki przestępstw w danym rejonie w stosunku do poprzednio ocenianego okresu. Warunkiem naliczenia punktów jest udokumentowana w sposób nie budzący wątpliwości inicjatywa dzielnicowego prowadząca do poprawy stanu bezpieczeństwa (np. po zawiązaniu się grupy „Sąsiedzkiej Czujności” nastąpiło zmniejszenie się kradzieży, włamań czy przypadków dewastacji mienia). Dokumentacja w tym zakresie (notatki urzędowe, pisma i wystąpienia do instytucji) powinna być zarejestrowana, a kopie umieszczone w Teczce rejonu w rozdziale VIII. Punkty za działania podjęte w tym zakresie można przydzielać w kolejno ocenianych okresach, jeżeli nastąpił ponownie spadek dynamiki przestępstw w stosunku do poprzedniego okresu. Spotkania realizowane w ramach programów prewencyjnych nie mogą być klasyfikowane w rubrykach II.6, II.7.

II.9. Bezpośredni przełożony dzielnicowego, dysponujący dopływem informacji na temat obecności dzielnicowych w rejonie służbowym uwzględnia w punktacji te uwagi, które są uzasadnione. Dotyczą one wyłącznie nieobecności dzielnicowego w rejonie służbowym, a nie np. podejmowanych przez niego czynności w ramach służby. Informacje powinny pochodzić od osób godnych zaufania, np. dyrektorów szkół, wójtów, radnych, sołtysów, mieszkańców o nieposzlakowanej opinii przejawiających aktywność społeczną. Zgłoszenie nieobecności danego dzielnicowego musi być uzasadnione. Nie wchodzą tu w grę sytuacje delegowania policjanta na przeszkolenie lub długoterminowe zwolnienie lekarskie (co nie oznacza, że zastępujący go policjant nie będzie podlegał ocenie obecności w rejonie służbowym). Zasadność takiego zgłoszenia (w formie pisemnej) należy wcześniej potwierdzić.

III.10. Dynamikę oblicza się w kategoriach: kradzież, kradzież z włamaniem, kradzież samochodu, bójka i pobicie, rozbój lub inne wskazane przez komendanta wojewódzkiego Policji, dzieląc liczbę przestępstw stwierdzonych w danym kwartale przez liczbę przestępstw stwierdzonych w analogicznym kwartale roku ubiegłego (np. 14:12) i uzyskany wynik mnożąc przez 100. Obliczeń dokonujemy dla każdego dzielnicowego oddzielnie, z dokładnością do jednego miejsca po przecinku. Wartość powyżej 100 (np. 120–100 = 20), wyrażająca tendencję wzrostową będzie równa liczbie ujemnej (w tym przykładzie –20 pkt), wartość zaś poniżej 100, wyrażająca tendencję spadkową będzie równa liczbie dodatniej (np. 100–87,3 = 12,7). Dynamiki nie oblicza się narastająco w poszczególnych kwartałach, lecz oddzielnie dla każdego kwartału, porównując go do analogicznego w roku poprzednim.

II.11. Punktowane są tylko skierowane w danym kwartale wnioski z podanych kategorii wykroczeń. W rubryce wpisać należy liczbę wniosków i przełamać przez liczbę uzyskanych punktów (np. 3/12). Komendant wojewódzki Policji określi katalog innych wykroczeń, wpływających negatywnie na poczucie bezpieczeństwa obywateli.

II.12. Punktowane są mandaty nałożone w następujących kategoriach:

– przeciwko urządzeniom użytku publicznego,

– przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu,

– przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia.

III.13. Punktowane są tylko te wnioski, na podstawie których zapadła decyzja o skierowaniu policjantów innych służb w rejon dzielnicowego.

IV.14. Punktowany jest fakt uruchomienia parkingu strzeżonego o charakterze stałym z inicjatywy dzielnicowego. Status parkingu nie ma znaczenia. Może to być parking uruchomiony przez mieszkańców osiedla, spółdzielnię czy władze miasta na określonym ogrodzonym terenie z opłacanym parkingowym lub posiadający ciągły system elektronicznego zabezpieczenia (kamery, system monitoringu). Faktem najistotniejszym przy przyznawaniu punktów jest udokumentowana praca dzielnicowego, zmierzająca do powstania parkingu w jego rejonie służbowym. Czynności powinny być dokumentowane w teczce rejonu (rozdział VIII – inicjatywa własna). Formą dokumentowania tych czynności są wystąpienia wskazujące na inicjatywę dzielnicowego w utworzeniu parkingu oraz odpowiedzi na te wystąpienia udzielone przez właściwe podmioty (np. urzędy gminy, spółdzielnie mieszkaniowe, osoby fizyczne), a także notatki ze spotkań oraz ustaleń łącznie z imiennym wykazem osób opiekujących się parkingiem. Punktowany jest również fakt uruchomienia przez mieszkańców osiedla, z inicjatywy dzielnicowego, dozorowanego miejsca parkowania samochodów o charakterze stałym, które powinno charakteryzować się oznakowaniem terenu przeznaczonego do parkowania samochodów i dozorowaniem przez jego użytkowników w systemie stałym lub czasowym. Faktem najistotniejszym przy przyznawaniu punktów jest udokumentowana praca dzielnicowego zmierzająca do powstania dozorowanego miejsca parkowania samochodów w jego rejonie służbowym. Czynności powinny być dokumentowane w teczce rejonu (rozdział VIII – inicjatywa własna).

IV.15. Punktowane będą inicjatywy wpływające na podniesienie poziomu bezpieczeństwa osób, miejsc lub obiektów (np. propagowanie stosowania zabezpieczeń mechanicznych, fizycznych, elektronicznych, odpowiednie oświetlenie miejsc niebezpiecznych).

IV.16. Punktowane jest ujęcie sprawcy na podstawie sygnału społecznego. Zaklasyfikowanie zatrzymania do tej kategorii wyklucza wykazywanie go w pkt. I. 4, I. 5.

IV.17. Każde zawiadomienie sporządzone przez dzielnicowego zaewidencjonowane w rejestrze jest podstawą do naliczenia punktów w danym kwartale. Obliczający wpisuje liczbę zawiadomień i łamie przez liczbę uzyskanych punktów (np. 4/12). W zawiadomieniu należy podawać miejsce i okoliczności przebywania nieletniego.

IV.18. Do czynności wykonywanych przez dzielnicowego w ramach procedury „Niebieskie Karty” zaliczyć należy między innymi: przeprowadzenie interwencji w stosunku do sprawcy stosowania przemocy w rodzinie, rozmowy ze stronami konfliktu, wystąpienia do organizacji i instytucji pomagających ofiarom przemocy w rodzinie. Wykonane czynności powinny być udokumentowane w teczce zagadnieniowej „Przemoc domowa”. Liczbę czynności łamiemy przez liczbę uzyskanych punktów (np. 4/8).

IV.19. Wpisujemy wszystkie przypadki zarejestrowanych, zakończonych postępowań w sprawach o wykroczenia. Liczbę wniosków łamiemy przez liczbę uzyskanych punktów (np. 3/9). Katalog wykroczeń jest otwarty i może zawierać te wykroczenia, które najczęściej występują na danym terenie. Kategoria „inne” nie może być powieleniem wykroczeń określonych w pkt. III.11.

IV.20. Punktowane jest zatrzymanie osoby poszukiwanej, wobec której zarejestrowano czynności poszukiwawcze (list gończy, ustalenie miejsca pobytu itp.). Punkty wpisuje się na podstawie notatki (kopii protokołu zatrzymania), która oprócz danych osoby poszukiwanej powinna zawierać podstawę poszukiwań (np. sygnatura listu gończego lub nr sprawy). Obliczający wpisuje liczbę osób poszukiwanych, zatrzymanych na podstawie uzyskanych informacji i przełamuje przez liczbę uzyskanych punktów (p. 3/45).

V.21. Ocenie podlegają takie elementy, jak: kultura osobista, poziom wiedzy zawodowej, kreatywność, wrażliwość na potrzeby innych, wygląd zewnętrzny (umundurowanie), dyspozycyjność itp. Punkty w skali od 0 ÷ + 10 przydziela bezpośredni przełożony, kierując się zasadą obiektywizmu, własnymi spostrzeżeniami i doświadczeniem.

V.22. Bezpośredni przełożony ocenia takie elementy, jak: terminowość i rzetelność realizowania przydzielonych spraw, staranność i systematyczność prowadzonej przez dzielnicowego dokumentacji. Terminowość załatwiania przydzielonych spraw ocenia się na podstawie zapisów w Książce kontroli spraw przydzielonych dzielnicowemu, a rzetelność ich wykonania na podstawie uwag i spostrzeżeń przełożonych oraz napływających sygnałów od podmiotów, do których były kierowane.

V.23. Punktowane są wyróżnienia za uzyskane efekty wykrywcze i efektywność w utrzymaniu porządku i bezpieczeństwa w rejonie. Podstawą naliczenia punktów jest rozkaz właściwego przełożonego o wyróżnieniu, uwzględniający fakt wyróżnienia efektywności pracy policjanta. W pkt. d. podstawą do naliczenia punktów jest pisemna informacja od właściwych władz samorządowych do przełożonego wyróżnionego policjanta. Rodzaj przyznanego wyróżnienia (np. nagroda pieniężna, rzeczowa) nie ma znaczenia. Liczy się sam fakt udzielenia wyróżnienia, świadczącego o uznaniu pracy dzielnicowego.

UWAGA!

W rubrykach, w których podana jest rozpiętość punktowa, ostateczną wartość określa komendant wojewódzki Policji dla obszaru całego województwa, w celu określenia priorytetów działania.

Sformułowanie „inne wskazane przez komendanta wojewódzkiego Policji” oznacza te kategorie przestępstw, które są problemem na terenie województwa lub wpływają na poczucie bezpieczeństwa. Wskazanie dodatkowej kategorii przestępstw powoduje automatyczne ujęcie jej w punktach:

• I.1

• I.2

• I.4

• I.5

• III.10