§ 1. Wojskowe straże pożarne mogą być tworzone w jednostkach (instytucjach) wojskowych spośród żołnierzy, strażaków Państwowej Straży Pożarnej i pracowników tych jednostek (instytucji), w zależności od ich przeznaczenia, wykonywanych zadań, miejsca stacjonowania oraz zagrożenia pożarowego, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 2. 1. Wprowadza się siedem kategorii wojskowych straży pożarnych.

2. W ramach kategorii wprowadza się, w zależności od ilości stanowisk służbowych, trzy typy wojskowych straży pożarnych oznaczonych literami a, b i c.

3. Wykaz kategorii, typy i etaty osobowe w wojskowych strażach pożarnych, określa tabela nr 1 w załączniku nr 1.

§ 3. Ze względu na charakter zadań oraz normy wyposażenia w samochody ratowniczo-gaśnicze i sprzęt pożarniczy, wyróżnia się:

1) wojskowe straże pożarne zlokalizowane na lotniskach;

2) wojskowe straże pożarne zlokalizowane na poligonach;

3) wojskowe straże pożarne utworzone w innych lokalizacjach niż określone w pkt 1 i 2.

§ 4. Zadania i czynności wykonywane przez wojskowe straże pożarne realizują osoby, o których mowa w § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 sierpnia 1992 r. w sprawie zasad i trybu wykonywania zadań przez Wojskową Ochronę Przeciwpożarową (Dz. U. poz. 334 oraz z 2005 r. poz. 846).

§ 5. Osoby, o których mowa w § 4, powinny posiadać kwalifikacje, o których mowa w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 1969 oraz z 2023 r. poz. 347, 641,1088 i 1560), ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2057 oraz z 2023 r. poz. 1088 i 1560) oraz przepisach wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

§ 6. Stanowiska służbowe, grupy osobowe i korpusy osobowe występujące w wojskowych strażach pożarnych, określa tabela nr 2 w załączniku nr 1.

§ 7. Podstawową komórką organizacyjną wojskowej straży pożarnej jest czteroosobowy zastęp (moduł) w skład, którego wchodzą:

1) dowódca zastępu (modułu);

2) ratownik-kierowca lub kierowca-ratownik;

3) ratownik-kierowca lub kierowca-ratownik;

4) ratownik.

§ 8. W wojskowych strażach pożarnych dla poszczególnych stanowisk służbowych ustala się system służby (pracy) dzienny lub zmianowy, który został określony w tabeli nr 2 w załączniku nr 1.

§ 9. 1. Organizację i szczegółowe zasady funkcjonowania wojskowej straży pożarnej oraz minimalną liczbę osób na zmianie służbowej gotowych do natychmiastowego podjęcia działań ratowniczych, określa regulamin funkcjonowania wojskowej straży pożarnej, opracowany na podstawie odrębnych przepisów.

2. Minimalna liczba osób na zmianie służbowej gotowych do natychmiastowego podjęcia działań ratowniczych dla wojskowych straży pożarnych zlokalizowanych na lotniskach, została określona w tabeli nr 3 w załączniku nr 1.

§ 10. Zmiana kategorii, typu lub utworzenie nowego pododdziału wojskowej straży pożarnej realizowane jest w ramach przydzielonych na ten cel limitów etatowych po uprzednim przeprowadzeniu przez dowódcę jednostki wojskowej w porozumieniu z szefem delegatury Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej, analizy zasadności zmian organizacyjno-etatowych w wojskowej straży pożarnej, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 2.

§ 11. Szef Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej zgłasza do Programu Rozwoju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, planowane limity etatowe w zakresie zmiany kategorii, typu lub utworzenia nowego pododdziału wojskowych straży pożarnych.

§ 12. W wyniku przeprowadzenia analizy, o której mowa w § 10, dowódca jednostki wojskowej opracowuje stosowny wniosek i po jego pozytywnym zaopiniowaniu przez Szefa Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej, przesyła go do dalszego procedowania zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie działalności organizacyjno-etatowej w resorcie obrony narodowej.

§ 13. Osobom, o których mowa w § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 sierpnia 1992 r. w sprawie zasad i trybu wykonywania zadań przez Wojskową Ochronę Przeciwpożarową, przysługuje wyposażenie w środki ochrony indywidualnej i przedmioty ekwipunku osobistego, określone w załączniku nr 3.

§ 14. Strażakom Państwowej Straży Pożarnej, zwanym dalej „strażakami PSP", pełniącym służbę w jednostkach organizacyjnych Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej przysługują przedmioty ubioru wyjściowego i przedmioty ubioru służbowego, pracownikom resortu obrony narodowej zatrudnionym w wojskowych strażach pożarnych, zwanym dalej „strażakami jednostek ochrony przeciwpożarowej", przedmioty ubioru służbowego, określone w normach należności umundurowania strażaków PSP, określonych w odrębnych przepisach.

§ 15. Normy wyposażenia pojazdów pożarniczych, innych środków transportu i dodatkowego wyposażenia specjalistycznego wojskowych straży pożarnych oraz jednostek organizacyjnych Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej, zwane dalej „normami wyposażenia", określa załącznik nr 4 .

§ 16. Normy wyposażenia stanowią wymagane, minimalne standardy wyposażenia pojazdów pożarniczych i innych środków transportu w sprzęt ratowniczo-gaśniczy oraz w armaturę wodną i środki gaśnicze.

§ 17. Pojazdy pożarnicze i inne środki transportu, użytkowane w jednostkach organizacyjnych wojskowej straży pożarnej, wraz ze sprzętem i wyposażeniem przewożonym w pojeździe oraz jego rozmieszczeniem, muszą spełniać podstawowe wymagania techniczno-użytkowe określone w odrębnych przepisach techniczno-normatywnych.

§ 18. Zadania związane z procesem zaopatrywania Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej w sprzęt pożarniczy, środki gaśnicze, umundurowanie wyjściowe i służbowe, środki ochrony indywidualnej i przedmioty ekwipunku osobistego oraz gospodarką tym sprzętem, realizują Organy Logistyczne Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 19. W przypadku rozformowania wojskowej straży pożarnej lub zmiany jej kategorii, decyzję o zagospodarowaniu sprzętu pożarniczego podejmuje Inspektorat Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 20. Sprzęt wprowadzony do użytkowania na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, eksploatuje się z uwzględnieniem okresów używalności tego sprzętu, określonych w załączniku nr 4.

§ 21. W przypadku nie spełnienia ustalonych czasów reakcji, określonych w odrębnych przepisach, mogą być utworzone dodatkowe posterunki przeciwpożarowe, których lokalizacje umożliwią tym posterunkom osiągnięcie wymaganych czasów reakcji.

§ 22. Zamierzenia organizacyjno-etatowe, plany dostaw pojazdów pożarniczych, dodatkowego wyposażenia specjalistycznego, środków ochrony indywidualnej i przedmiotów ekwipunku osobistego, należy dostosować do niniejszej decyzji.

§ 23. Traci moc decyzja Nr 442/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie funkcjonowania wojskowych straży pożarnych oraz dodatkowego wyposażenia specjalistycznego jednostek organizacyjnych Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. poz. 395).

§ 24. Decyzja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.