Na podstawie art. 2 pkt 1 i 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 1438) oraz § 1 pkt 7 lit. d i § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. poz. 426 oraz z 2014 r. poz. 933), w związku z § 34 pkt 2 i 4 lit. a rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie określenia innych znaków używanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 689, z 2013 r. poz. 1636, z 2020 r. poz. 2193 oraz z 2023 r. poz. 1730), po zasięgnięciu opinii Komisji Historycznej do Spraw Symboliki Wojskowej i Tradycji Orężnych Ministerstwa Obrony Narodowej, ustala się, co następuje:

Załączniki do decyzji Nr 96/MON
Ministra Obrony Narodowej
z dnia 20 września 2023 r. (poz. 110)

Załącznik nr 1

WZÓR ODZNAKI PAMIĄTKOWEJ EWANGELICKIEGO DUSZPASTERSTWA WOJSKOWEGO

Załącznik nr 2

WZÓR LEGITYMACJI ODZNAKI PAMIĄTKOWEJ EWANGELICKIEGO DUSZPASTERSTWA WOJSKOWEGO

Załącznik nr 3

WZÓR OZNAKI ROZPOZNAWCZEJ EWANGELICKIEGO DUSZPASTERSTWA WOJSKOWEGO NA MUNDUR WYJŚCIOWY

Załącznik nr 4

WZÓR OZNAKI ROZPOZNAWCZEJ EWANGELICKIEGO DUSZPASTERSTWA WOJSKOWEGO NA MUNDUR POLOWY

Załącznik nr 5

REGULAMIN ODZNAKI PAMIĄTKOWEJ EWANGELICKIEGO DUSZPASTERSTWA WOJSKOWEGO

1. Odznaka pamiątkowa, zwana dalej „odznaką", Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, zwanego dalej „EDW", stanowi formę wyróżnienia żołnierzy i pracowników EDW za nienaganną służbę i pracę oraz uhonorowania innych osób i instytucji szczególnie zasłużonych dla EDW. Odznaka symbolizuje więź łączącą żołnierzy i pracowników, której podstawą są tradycje, etos służby i charakter wykonywanych zadań.

2. Odznaka, o wymiarach 40x40 mm, ma kształt krzyża kawalerskiego barwy oksydowanego srebra z krawędziami barwy srebrnej. W centralnej części odznaki znajduje się owalna tarcza ze srebrną obwódką, na którą nałożony jest krzyż trójlistny na bazie krzyża łacińskiego barwy srebrnej. Wizerunek krzyża stanowi bezpośrednie odwołanie do znaku noszonego na kołnierzach mundurów przez kapelanów ewangelickich w II Rzeczypospolitej. Pole tarczy jest koloru fioletowego, nawiązującego do tradycyjnych barw duszpasterstwa wojskowego. Wokół tarczy umieszczony jest półwieniec laurowo-dębowy barwy srebrnej zwieńczony na dolnym ramieniu krzyża srebrną tabliczką z napisem „EDW" barwy srebrnej - skrótem nazwy EDW.

3. Prawo do otrzymania odznaki przysługuje:

1) Naczelnemu Kapelanowi - Ewangelickiemu Biskupowi Wojskowemu EDW, zwanemu dalej „Biskupem", z tytułu objęcia stanowiska służbowego;

2) żołnierzom zawodowym po przesłużeniu w EDW co najmniej roku;

3) pracownikom resortu obrony narodowej po przepracowaniu w EDW co najmniej dwóch lat;

4) żołnierzom rezerwy będącym na przydziałach mobilizacyjnych w EDW przez okres co najmniej 3 lat oraz po odbyciu ćwiczeń wojskowych;

5) innym osobom fizycznym i prawnym szczególnie zasłużonym dla EDW, na wniosek Komisji, o której mowa w pkt 7.

4. Odznakę nadaje Biskup na podstawie wniosku zaopiniowanego przez Komisję, o której mowa w pkt 7, a fakt nadania odznaki potwierdza się w rozkazie dziennym Biskupa.

5. Odznakę nadaje się imiennie wraz z legitymacją stwierdzającą nadanie odznaki, zwaną dalej „legitymacją", i niedopuszczalne jest jej przekazywanie, darowanie, sprzedawanie, użyczanie lub wymienianie.

6. Z tytułu nadania odznaki nie przysługują żadne dodatkowe prawa ani przywileje.

7. Biskup powołuje 4-osobową Komisję w składzie:

1) przewodniczący - zastępca Biskupa;

2) sekretarz - Dziekan Rodzajów Sił Zbrojnych EDW;

3) przedstawiciel młodszych oficerów EDW;

4) przedstawiciel pracowników EDW.

8. Imienny skład oraz wszelkie zmiany w składzie Komisji ogłasza się w rozkazie dziennym Biskupa.

9. Do zadań Komisji w szczególności należy:

1) opiniowanie wniosków o nadanie prawa do odznaki;

2) prowadzenie dokumentacji oraz ewidencji nadanych odznak;

3) wnioskowanie o przyznanie prawa do odznaki osobom, o których mowa w pkt 3 ppkt 5;

4) wnioskowanie o pozbawienie prawa do odznaki.

10. Dla ważności posiedzeń Komisji wymagana jest obecność 3/4 jej członków.

11. Opinie Komisji o nadaniu lub wnioski, o których mowa w pkt 9 ppkt 3 i 4, zapadają zwykłą większością głosów. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. Treść opinii i wniosków w całości odnotowuje się w protokole posiedzenia, podpisanym przez wszystkich obecnych członków Komisji, który przedstawia się Biskupowi.

12. Odznakę wraz z legitymacją wręcza się podczas uroczystości z okazji świąt państwowych i wojskowych oraz w innych szczególnie ważnych dla służby i pracy okolicznościach, zgodnie z zasadami ceremoniału wojskowego.

13. Zasady noszenia odznaki określają przepisy ubiorcze żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

14. Na ubiorze cywilnym dopuszcza się noszenie miniaturki odznaki.

15. Prawo do posiadania odznaki tracą żołnierze i pracownicy EDW skazani prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa popełnione z winy umyślnej lub z niskich pobudek. W uzasadnionych przypadkach prawa do odznaki mogą być pozbawieni żołnierze prawomocnie ukarani za przewinienia dyscyplinarne.

16. Decyzję o pozbawieniu prawa do odznaki podejmuje Biskup z własnej inicjatywy albo na wniosek Komisji.

17. Od decyzji, o której mowa w pkt 16, przysługuje prawo do wniesienia odwołania na piśmie do przełożonego wyższego szczebla w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia o pozbawieniu prawa do odznaki. Decyzja wyższego przełożonego jest ostateczna.

18. Fakt pozbawienia prawa do odznaki odnotowuje się w rozkazie dziennym Biskupa.

19. Wizerunek odznaki może być umieszczany na drukach i wydawnictwach wojskowych oraz materiałach popularyzacyjnych EDW, za zgodą Biskupa.

20. Pierwszy egzemplarz odznaki przekazuje się do Muzeum Wojska Polskiego, a jego zakupu dokonuje się z wydatków bieżących właściwej wojskowej jednostki budżetowej.

21. Koszty wykonania matrycy i pozostałych odznak mogą być finansowane z limitu wydatków reprezentacyjnych i okolicznościowych naliczonych na stanowisko etatowe Biskupa.