Na podstawie art. 2 pkt 1 i 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 196) oraz § 1 pkt 7 lit. d i § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. poz. 426 oraz z 2014 r. poz. 933), w związku z § 34 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie określenia innych znaków używanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 689 oraz z 2013 r. poz. 1636), po zasięgnięciu opinii Komisji Historycznej do Spraw Symboliki Wojskowej i Tradycji Orężnych, ustala się, co następuje:

Załączniki do decyzji Nr 178/MON Ministra Obrony Narodowej
z dnia 25 października 2018 r. (poz. 218)

Załącznik Nr 1

WZÓR ODZNAKI PAMIĄTKOWEJ WOJSKOWEJ KOMENDY UZUPEŁNIEŃ W STARGARDZIE

Załącznik Nr 2

WZÓR LEGITYMACJI ODZNAKI PAMIĄTKOWEJ WOJSKOWEJ KOMENDY UZUPEŁNIEŃ W STARGARDZIE

Załącznik Nr 3

REGULAMIN ODZNAKI PAMIĄTKOWEJ WOJSKOWEJ KOMENDY UZUPEŁNIEŃ W STARGARDZIE

1. Odznaka pamiątkowa, zwana dalej "odznaką", Wojskowej Komendy Uzupełnień w Stargardzie, zwanej dalej "WKU", jest symbolem przynależności środowiskowej oraz stanowi formę wyróżnienia żołnierzy i pracowników wojska za nienaganną służbę i pracę oraz uhonorowania osób szczególnie zasłużonych dla WKU.

2. Odznaka ma kształt krzyża maltańskiego. Zewnętrzne krawędzie (bordiura) oraz litery i cyfry w ramionach są barwy złotej. Pionowe ramiona krzyża pokryte są brunatną, a poziome granatową emalią. Barwy te nawiązują do historycznych barw administracji wojskowej II Rzeczypospolitej. Na lewym, górnym i prawym ramieniu krzyża kolejno umieszczone są litery "W", "K", "U" - skrót nazwy WKU, a na dolnym liczba "1975" - symbolizująca rok powołania WKU. W centralnej części krzyża znajduje się herb Stargardu - miejsca stacjonowania i działania WKU.

3. Prawo do otrzymania odznaki pamiątkowej przysługuje:

1) Wojskowemu Komendantowi Uzupełnień w Stargardzie, zwanemu dalej "Komendantem", z tytułu objęcia stanowiska służbowego;

2) żołnierzom zawodowym, po nienagannym przesłużeniu w WKU co najmniej roku;

3) pracownikom wojska po przepracowaniu w WKU co najmniej 2 lat;

4) byłym żołnierzom zawodowym, którzy pełnili służbę w WKU przez okres nie krótszy niż 2 lata;

5) oficerom, podoficerom i szeregowym rezerwy będącym na przydziałach mobilizacyjnych w WKU przez okres nie krótszy niż 2 lata oraz odbyciu ćwiczeń wojskowych;

6) wyjątkowo innym osobom fizycznym lub prawnym, szczególnie zasłużonym dla WKU.

4. Odznakę nadaje Komendant na podstawie opinii Komisji, o której mowa w pkt 7, a fakt nadania odznaki potwierdza się w rozkazie dziennym Komendanta.

5. Odznakę nadaje się imiennie wraz z legitymacją i niedopuszczalne jest jej przekazywanie, darowanie, sprzedawanie, użyczanie lub wymienianie.

6. Z tytułu nadania odznaki nie przysługują żadne dodatkowe prawa ani przywileje.

7. Komendant powołuje 3-osobową Komisję w składzie:

1) przewodniczący - przedstawiciel korpusu oficerów starszych;

2) przedstawiciel korpusu oficerów młodszych;

3) przedstawiciel pracowników wojska.

8. Imienny skład oraz wszelkie zmiany w składzie Komisji ogłasza się w rozkazie dziennym Komendanta.

9. Do zadań Komisji w szczególności należy:

1) opiniowanie wniosków o nadanie prawa do odznaki;

2) prowadzenie dokumentacji oraz ewidencji nadanych odznak;

3) wnioskowanie o pozbawienie prawa do odznaki.

10. Dla ważności posiedzeń Komisji wymagana jest obecność wszystkich jej członków.

11. Opinie Komisji o nadaniu lub wnioski o pozbawienie prawa do odznaki zapadają zwykłą większością głosów. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. Treść opinii lub wniosków w całości odnotowuje się w protokole posiedzenia, podpisanym przez wszystkich obecnych członków Komisji, który przedstawia się Komendantowi.

12. Odznakę wraz z legitymacją wręcza się podczas uroczystości z okazji świąt państwowych i wojskowych oraz w szczególnie ważnych dla służby i pracy okolicznościach, zgodnie z zasadami ceremoniału wojskowego.

13. Zasady noszenia odznaki określają przepisy ubiorcze żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

14. Na ubiorze cywilnym dopuszcza się noszenie miniaturki odznaki.

15. Prawo do odznaki tracą osoby skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione z winy umyślnej lub z niskich pobudek. W uzasadnionych przypadkach, prawa do odznaki mogą być pozbawieni żołnierze ukarani za przewinienia dyscyplinarne.

16. Decyzję o pozbawieniu prawa do odznaki podejmuje Komendant z własnej inicjatywy albo na wniosek Komisji. Od decyzji przysługuje prawo odwołania na piśmie do przełożonego wyższego szczebla w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia o pozbawieniu prawa do odznaki. Decyzja przełożonego wyższego szczebla jest ostateczna.

17. Fakt pozbawienia prawa do odznaki odnotowuje się w rozkazie dziennym Komendanta.

18. Wizerunek odznaki może być umieszczany na drukach i wydawnictwach wojskowych oraz materiałach popularyzujących WKU.

19. Pierwszy egzemplarz odznaki przekazuje się do Muzeum Wojska Polskiego, a jego zakupu dokonuje się z wydatków bieżących właściwej wojskowej jednostki budżetowej.

20. Koszty wykonania matrycy i pozostałych odznak pamiątkowych nie obciążają budżetu resortu obrony narodowej.