Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2015-01-23 do 2021-04-20
Wersja archiwalna od 2015-01-23 do 2021-04-20
archiwalny
Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych
DECYZJA Nr 22/MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 21 stycznia 2015 r.
w sprawie wprowadzenia do użytku w resorcie obrony narodowej metodyki zaopatrywania żołnierzy zawodowych w przedmioty umundurowania i wyekwipowania, kalkulacji równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za te przedmioty, a także monitorowania cen tych przedmiotów oraz usług
Na podstawie § 1 pkt 8 lit. a i c oraz § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426 oraz z 2014 r. poz. 933) ustala się, co następuje:
1. Wprowadza się do użytku w resorcie obrony narodowej „Metodykę zaopatrywania żołnierzy zawodowych w przedmioty umundurowania i wyekwipowania, kalkulacji równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za te przedmioty, a także monitorowania cen tych przedmiotów oraz usług”, stanowiącą załącznik do decyzji.
2. Traci moc decyzja Nr 167/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 maja 2012 r. w sprawie wprowadzenia do użytku w resorcie obrony narodowej metodyki zaopatrywania żołnierzy zawodowych w przedmioty umundurowania i wyekwipowania, kalkulacji równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za te przedmioty, a także monitorowania cen tych przedmiotów oraz usług (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. poz. 196 oraz z 2013 r. poz. 64).
3. Decyzja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2015 r.
Minister Obrony Narodowej: T. Siemoniak
Załącznik do decyzji Nr 22/MON
Ministra Obrony Narodowej
z dnia 21 stycznia 2015 r. (poz. 23)
METODYKA
ZAOPATRYWANIA ŻOŁNIERZY ZAWODOWYCH W PRZEDMIOTY UMUNDUROWANIA I WYEKWIPOWANIA, KALKULACJI RÓWNOWAŻNIKÓW PIENIĘŻNYCH PRZYSŁUGUJĄCYCH W ZAMIAN ZA TE PRZEDMIOTY, A TAKŻE MONITOROWANIA CEN TYCH PRZEDMIOTÓW ORAZ USŁUG
Rozdział 1.
Postanowienia ogólne
§ 1.1. Metodyka ustala zasady:
1) zaopatrywania żołnierzy zawodowych, zwanych dalej „żołnierzami”, w przedmioty umundurowania i wyekwipowania, zwane dalej „PUiW”, określone w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 października 2014 r. w sprawie umundurowania i wyekwipowania żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką (Dz. U. poz. 1615), zwanym dalej „rozporządzeniem”, w załączniku nr 1 w zestawach nr: 1–4, 8–11 i 15–18;
2) kalkulacji równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za PUiW niewydane w naturze, zwanych dalej „równoważnikami”, określone w rozporządzeniu w załączniku nr 1 w zestawach nr: 1–6, 8–13, 15–20, 37 i 38;
3) kalkulacji równoważników przysługujących w zamian za usługę czyszczenia PUiW oraz usługi krawieckie i szewskie PUiW, zwane dalej „usługami”;
4) monitorowania cen PUiW oraz usług, za które wypłaca się równoważniki.
2. PUiW, o których mowa w metodyce, obejmują:
1) umundurowanie i wyekwipowanie galowe oraz wyjściowe, których normy należności określone zostały w rozporządzeniu w załączniku nr 1 w zestawach nr: 1–4, 8–11 i 15–18;
2) przybory i środki do utrzymania higieny osobistej oraz konserwacji obuwia i oporządzenia, których normy należności określone zostały w rozporządzeniu w załączniku nr 1 w zestawie nr 37;
3) ubiory cywilne, których normy należności określone zostały w rozporządzeniu w załączniku nr 1 w zestawie nr 38.
3. Równoważnik jest to wartość pieniężna należnych żołnierzowi PUiW, w tym usług, niewydanych w naturze, których normy należności określone zostały w rozporządzeniu.
4. Równoważnik może być wypłacany w wysokości:
1) całkowitej – stanowiącej sumę wartości pieniężnej wszystkich należnych żołnierzowi PUiW oraz usług;
2) rocznej – stanowiącej sumę rocznych wartości pieniężnych wszystkich należnych żołnierzowi PUiW oraz usług, obliczonych według wzoru:
A = (B x C)/D
gdzie: A | to roczna wartość pieniężna należnego PUiW lub usługi, |
B | to jednostkowa wartość pieniężna należnego PUiW lub usługi, |
C | to ilość należnego PUiW lub usługi (norma), |
D | to wyrażony w latach okres używalności PUiW lub okres, na który przysługuje usługa. |
Rozdział 2.
Zaopatrywanie żołnierzy w PUiW
§ 2.1. Żołnierze zaopatrywani są w PUiW w naturze poprzez:
1) magazyny mundurowe wojskowych oddziałów gospodarczych (równorzędnych), na których zaopatrzeniu w dziale mundurowym pozostają;
2) wyznaczone Punkty Zaopatrywania.
2. Żołnierze otrzymują w naturze pierwszą należność PUiW określonych w rozporządzeniu w załączniku nr 1 w zestawach nr: 1–4, 8–11 i 15–18, z zastrzeżeniem ust. 3. Następne należności tych PUiW realizowane są zgodnie z zasadami określonymi w załączniku nr 1 do metodyki.
3. Żołnierzom, którzy nie otrzymali w naturze pierwszej należności PUiW, w związku z brakiem tych przedmiotów w zasobach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, wypłaca się równoważnik.
4. Równoważnik, o którym mowa w ust. 3, wypłaca się w wysokości całkowitej wartości pieniężnej niewydanych PUiW, obliczonej na podstawie wartości pieniężnych poszczególnych PUiW przyjętych do kalkulacji równoważników.
5. W przypadku braku możliwości dopasowania munduru galowego, munduru wyjściowego, munduru letniego, munduru marynarskiego, płaszcza i półpłaszcza marynarskiego, ze względu na nietypową budowę ciała, Wojskowy Oddział Gospodarczy (równorzędny) może zabezpieczyć te przedmioty poprzez ich szycie na miarę lub wykonanie poprawek krawieckich w zakładach usługowych.
6. Wojskowy Oddział Gospodarczy (równorzędny), na wniosek zaopatrywanego żołnierza, zapoznaje go z aktualną ewidencją wydanych mu PUiW oraz wypłaconych równoważników, a także z należnościami mu przysługującymi w kolejnym roku zaopatrzeniowym. Fakt zapoznania się z ewidencją potwierdzany jest podpisem żołnierza.
7. Żołnierzom, którym nie wydano w naturze należnych PUiW, których normy należności zostały określone w rozporządzeniu w załączniku nr 1 w zestawach nr: 1–4, 8–11, 15–18, 37 i 38, wypłaca się równoważnik na zasadach określonych w przepisach wykonawczych do art. 137b ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1414).
8. Żołnierze, którym wypłacono równoważnik, mogą nabyć należne im PUiW w:
1) magazynach mundurowych wojskowych oddziałów gospodarczych (równorzędnych) – w tym przypadku wypłacane żołnierzom równoważniki pomniejsza się o wartości pieniężne wydanych w naturze PUiW, przyjęte do kalkulacji równoważników;
2) placówkach handlowych i zakładach usługowych, oferujących PUiW zgodne z wzorami obowiązującymi w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
9. Żołnierze, którym wypłacono równoważnik przysługujący w zamian za ubiory cywilne niewydane w naturze, mogą nabyć te ubiory w placówkach handlowych.
10. Wykaz PUiW wydawanych w naturze oraz za które wypłaca się równoważniki przedstawia załącznik nr 1 do metodyki.
11. Wykaz ubiorów cywilnych, za które wypłaca się równoważniki przedstawia załącznik nr 2 do metodyki.
Rozdział 3.
Kalkulacja równoważników przysługujących w zamian za PUiW oraz usługi
§ 3.1. Kwoty równoważników przysługujących w zamian za PUiW niewydane w naturze oraz usługi, ustalane są w trybie kalkulacji na kolejny rok zaopatrzeniowy trwający od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia.
2. Do kalkulacji równoważników przyjmuje się ceny brutto:
1) PUiW:
a) w pierwszej kolejności – z umów na dostawy PUiW, zawartych w roku kalendarzowym, w którym przeprowadza się kalkulację,
b) w drugiej kolejności – z umów na dostawy PUiW, zawartych w roku kalendarzowym poprzedzającym rok, w którym przeprowadza się kalkulację,
c) w trzeciej kolejności – z obowiązujących planów wieloletnich zakupów PUiW,
d) w czwartej kolejności – z placówek handlowych oferujących PUiW zgodne z wzorami obowiązującymi w Siłach Zbrojnych RP;
2) usług czyszczenia, krawieckich i szewskich PUiW – z zakładów usługowych;
3) przyborów i środków do utrzymania higieny osobistej oraz konserwacji obuwia i oporządzenia – z placówek handlowych;
4) ubiorów cywilnych – z placówek handlowych.
3. Ceny PUiW oraz usług uzyskuje się poprzez monitorowanie cen, o którym mowa w § 4.
4. W kalkulacji równoważników uwzględnia się należności pieniężne przysługujące za:
1) należne, a niewydane w naturze PUiW;
2) szycie (wykonanie) na miarę należnych PUiW, wraz z materiałami oraz dodatkami krawieckimi i szewskimi;
3) zakup (wykonanie) oznak wojskowych, w tym stopni wojskowych, należnych według przepisów ubiorczych;
4) czyszczenie PUiW;
5) zakup (wykonanie) oznak stopni wojskowych (haftów), w związku z mianowaniem na wyższy stopień wojskowy.
5. W zakresie wykonania (zakupu) oznak stopni wojskowych i baretek, o których mowa w ust. 4 pkt 3, w kalkulacji równoważników uwzględnia się dla:
1) Marszałka Polski – całkowity koszt wykonania oznak wojskowych Marszałka Polski;
2) generałów – uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych generalskich;
3) admirałów – uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych admiralskich;
4) oficerów starszych:
a) uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych pułkownika, podpułkownika i majora,
b) uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych komandora, komandora porucznika i komandora podporucznika;
5) oficerów młodszych:
a) uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych kapitana, porucznika i podporucznika,
b) uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych kapitana marynarki, porucznika marynarki i podporucznika marynarki;
6) podoficerów w stopniach chorążych:
a) uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych starszego chorążego sztabowego, starszego chorążego, chorążego i młodszego chorążego,
b) uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych starszego chorążego sztabowego marynarki, starszego chorążego marynarki, chorążego marynarki i młodszego chorążego marynarki;
7) pozostałych podoficerów:
a) uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych starszego sierżanta, sierżanta, plutonowego, starszego kaprala i kaprala,
b) uśredniony koszt wykonania oznak wojskowych starszego bosmana, bosmana, bosmanmata, starszego mata i mata;
8) starszych szeregowych zawodowych i starszych marynarzy zawodowych powyżej 24 miesięcy zawodowej służby wojskowej – całkowity koszt wykonania oznak wojskowych starszego szeregowego i starszego marynarza.
6. W zakresie zakupu (wykonania) oznak stopni wojskowych (haftów), w związku z mianowaniem na wyższy stopień wojskowy, w kalkulacji równoważników dla żołnierzy mianowanych na wyższy stopień wojskowy uwzględnia się koszty wykonania oznak stopni wojskowych, zgodnie z obowiązującymi wzorami, do należnych PUiW określonych w rozporządzeniu w załączniku nr 1 w zestawach nr: 1–4, 8–11 i 15–18.
7. Wykaz PUiW podlegających szyciu (wykonaniu) na miarę, za które wypłaca się równoważniki, przedstawia załącznik nr 3 do metodyki.
8. Wykaz PUiW, za które wypłaca się równoważnik na usługę czyszczenia, przedstawia załącznik nr 4 do metodyki.
Rozdział 4.
Monitorowanie cen PUiW oraz usług, za które wypłacane są równoważniki
§ 4.1. Monitorowanie cen to proces służący poznaniu obowiązujących cen PUiW oraz usług, których należność jest realizowana w formie równoważnika.
2. Monitorowanie cen PUiW oraz usług, za które wypłaca się równoważniki, prowadzą:
1) regionalne bazy logistyczne (RBLog), które monitorują ceny PUiW oraz usług, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1–3;
2) Inspektorat Wojsk Specjalnych Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, Komenda Główna Żandarmerii Wojskowej oraz Dowództwo Garnizonu Warszawa, które monitorują ceny PUiW, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 4.
3. Instytucje wymienione w ust. 2 sporządzają wykazy cen PUiW oraz usług z przeprowadzonego monitoringu, według układu przedstawionego w załączniku nr 5 i przesyłają je w formie pisemnej do Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, zwanego dalej „IWsp SZ”, w terminie do dnia 30 czerwca roku kalendarzowego, w którym przeprowadzana jest kalkulacja równoważników.
4. Przy opracowywaniu wykazów, o których mowa w ust. 3, stosuje się następujące zasady:
1) za koszt usługi czyszczenia PUiW przyjmuje się uśredniony koszt tych usług, obliczony na podstawie danych o cenach z co najmniej 5 zakładów usługowych;
2) za koszt usługi szycia (wykonania) PUiW, w tym oznak wojskowych, przyjmuje się uśredniony koszt tych usług, obliczony na podstawie danych o cenach z co najmniej 3 zakładów usługowych oferujących szycie (wykonanie) PUiW zgodnie z wzorami obowiązującymi w SZ RP;
3) za cenę zakupu ubiorów cywilnych przyjmuje się ich cenę uśrednioną, obliczoną na podstawie danych z co najmniej 5 placówek handlowych oferujących te ubiory;
4) za cenę zakupu przyborów i środków do utrzymania higieny osobistej oraz konserwacji obuwia i oporządzenia przyjmuje się ich cenę uśrednioną, obliczoną na podstawie danych z co najmniej 5 placówek handlowych oferujących te przybory i środki.
5. Przesłane do IWsp SZ wykazy cen stanowią podstawę do sporządzenia „Zestawienia zbiorczego cen PUiW oraz usług, za które wypłaca się równoważniki”. Wynikiem zestawienia zbiorczego są uśrednione całkowite wartości pieniężne PUiW i usług, służące do kalkulacji równoważników.
6. „Zestawienie zbiorcze cen PUiW oraz usług, za które wypłaca się równoważniki” wykonuje się według wzoru przedstawionego w załączniku nr 5 do metodyki.
Rozdział 5.
Postanowienia końcowe
§ 5.1. IWsp SZ sporządza „Zestawienie zbiorcze cen PUiW oraz usług, za które wypłaca się równoważniki” oraz przeprowadza kalkulację równoważników do 31 sierpnia danego roku kalendarzowego.
2. W przypadku zmiany wysokości (wzrost/spadek) przynajmniej jednego równoważnika, w stosunku do wysokości obowiązującej o co najmniej 10%, IWsp SZ przygotowuje projekt rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej wprowadzającego nowe wysokości równoważników i przeprowadza jego procedurę legislacyjną.
3. Uśrednione całkowite wartości pieniężne PUiW, przyjęte do kalkulacji równoważników, stanowią podstawę do:
1) obliczania wysokości równoważnika, o którym mowa w § 2 ust. 3;
2) zmniejszania równoważników w przypadku wydania PUiW w naturze przez Wojskowy Oddział Gospodarczy (równorzędny).
4. IWsp SZ sporządza i przesyła do wojskowych oddziałów gospodarczych (równorzędnych) „Wykaz całkowitych wartości pieniężnych przedmiotów umundurowania i wyekwipowania oraz usług przyjętych do kalkulacji równoważników pieniężnych” w terminie do 10 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej wprowadzającego nowe wysokości równoważników.