Na podstawie § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w związku z pkt 3 decyzji Nr 229/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. Nr 9, poz. 105, z 2011 r. Nr 22, poz. 327 oraz z 2013 r. poz. 315), a także § 21, 22, 34, i 37 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie określenia innych znaków używanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 82, poz. 689) oraz art. 10 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 34, poz. 154, z późn. zm.¹⁾), ustala się, co następuje:

1. W załączniku do decyzji Nr 82/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wprowadzenia „Wytycznych Ministra Obrony Narodowej w sprawie trybu wprowadzania znaków w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. Nr 5, poz. 55) wprowadza się następujące zmiany:

1) pkt 4–6 otrzymują brzmienie:

„4. Fundatorzy zobowiązani są do wystąpienia z wnioskiem o wyrażenie zgody na ufundowanie sztandaru jednostce liniowej do Ministra Obrony Narodowej za pośrednictwem dyrektora komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw symboliki wojskowej oraz tradycji orężnych, zwanego dalej „Dyrektorem komórki organizacyjnej MON.

5. Dyrektor komórki organizacyjnej MON przed przedstawieniem Ministrowi Obrony Narodowej wniosku fundatorów sztandaru zobowiązany jest zasięgnąć opinii Szefa Sztabu Generalnego oraz odpowiednio: Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcy Garnizonu Warszawa lub Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej.

6. Po uzyskaniu przez fundatorów zgody Ministra Obrony Narodowej na ufundowanie sztandaru, dowódca jednostki liniowej przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej drogą służbową, za pośrednictwem odpowiednio: Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcy Garnizonu Warszawa lub Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, a także dyrektora komórki organizacyjnej MON, wniosek o zatwierdzenie wzoru i nadanie jednostce liniowej sztandaru.”;

2) pkt 8 i 9 otrzymują brzmienie:

„8. Dyrektor komórki organizacyjnej MON przed przedstawieniem Ministrowi Obrony Narodowej wniosku dowódcy jednostki liniowej sprawdza zgodność załączonego w dokumentacji wzoru sztandaru z ustawą z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadami weksylologii.

9. Dyrektor komórki organizacyjnej MON opracowuje projekt aktu nadania sztandaru jednostce liniowej.”;

3) pkt 12–17 otrzymują brzmienie:

„12. Ewidencję sztandarów nadanych jednostkom liniowym prowadzi Dyrektor komórki organizacyjnej MON.

13. Konserwację i naprawę sztandarów jednostek liniowych powinno przeprowadzać się w wyspecjalizowanych placówkach konserwatorskich, Muzeum Wojska Polskiego lub innych muzeach wojskowych, z zachowaniem zasad ochrony sztandaru, jako znaku Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Decyzje dotyczące wyżej wymienionych przedsięwzięć podejmuje dowódca jednostki liniowej. Koszty konserwacji i naprawy ponoszone są z wydatków bieżących właściwej jednostki budżetowej.

14. Z wnioskiem o wypożyczenie historycznego sztandaru wojskowego z Muzeum Wojska Polskiego dowódcy jednostek liniowych zwracają się bezpośrednio do Dyrektora komórki organizacyjnej MON.

15. Prawo do używania znaków Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej przysługuje podmiotom wymienionym w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 2009 r. w sprawie określenia innych znaków używanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 82, poz. 689).

16. Pod pojęciem „jednostka wojskowa” rozumie się jednostkę wojskową, o której mowa w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 461, z późn. zm.²⁾) zwaną dalej „jednostką”.

17. Pod pojęciem „instytucja wojskowa” rozumienie się jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane oraz komórki organizacyjne Ministerstwa Obrony Narodowej.”;

4) po pkt 17 dodaje się pkt 17a w brzmieniu:

„17a. Pod pojęciem „pododdział” rozumie się pododdziały bezpośrednio podporządkowane dowódcom jednostek wojskowych oraz okręty.”;

5) pkt 18 i 19 otrzymują brzmienie:

„18. Wnioski o wprowadzenie i używanie w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej nowych znaków, wymienionych w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej, dowódcy (szefowie, komendanci, dyrektorzy) jednostek (instytucji wojskowych, pododdziałów), zwani dalej „dowódcami jednostek wojskowych”, przedstawiają drogą służbową, za pośrednictwem Dyrektora komórki organizacyjnej MON, Ministrowi Obrony Narodowej, który po uzyskaniu pozytywnej opinii Komisji Historycznej do Spraw Symboliki Wojskowej i Tradycji Orężnych Ministerstwa Obrony Narodowej, wprowadza je do użytku w drodze decyzji.

19. Zmiana lub modyfikacja znaków następuje na zasadach i w trybie przewidzianym dla ich wprowadzenia, w związku z dokonaniami bojowymi albo zmianami organizacyjnymi jakim podlegała jednostka (instytucja wojskowa, pododdział).”;

6) w pkt 20 ppkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) uchwałę zebrania żołnierzy jednostki (instytucji wojskowej, pododdziału) w sprawie wprowadzenia odznak, oznaki rozpoznawczej, proporczyka na beret, godła jednostki lotniczej oraz godła okrętu (nie dotyczy wniosku o wprowadzenie proporca rozpoznawczego);”;

7) po pkt 20 dodaje się pkt 20a w brzmieniu:

„20a. Pierwszy egzemplarz wprowadzonej: odznaki pamiątkowej, jubileuszowej, okolicznościowej i odznaki absolwenta oraz oznaki rozpoznawczej i proporczyka na beret przekazuje się do Muzeum Wojska Polskiego. W przypadku godeł okrętów i godeł jednostek lotniczych oraz proporców rozpoznawczych dowódców do Muzeum Wojska Polskiego przekazuje się ich wzór graficzny. Zakupu odznak, oznak i proporczyków na beret przekazywanych do Muzeum Wojska Polskiego dokonuje się z wydatków bieżących właściwych wojskowych jednostek budżetowych.”;

8) w pkt 21 ppkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) odzwierciedleniem w zastosowanej symbolice i barwach, charakteru zadań i specyfiki służby jednostki (instytucji wojskowej, pododdziału);

2) dziedzictwem tradycji, które kultywuje dana jednostka (instytucja wojskowa, pododdział);”;

9) w pkt 22 ppkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) nie powinny zawierać pełnych nazw jednostek (instytucji wojskowych, pododdziałów) i innych napisów – dopuszczalne jest stosowanie skrótów i inicjałów.”;

10) pkt 24 otrzymuje brzmienie:

„24. Jednostka (instytucja wojskowa, pododdział), która przejęła dziedzictwo tradycji oddziału lub pododdziału Wojska Polskiego, w uzasadnionych przypadkach może przejąć jego odznakę pamiątkową – dopuszczalne jest wprowadzenie jej zmodyfikowanej wersji.”;

11) w pkt 25 ppkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) elementy nawiązujące do tradycji jednostki (instytucji wojskowej, pododdziału) – w szczególności: data sformowania, odznaczenia Orderem Wojennym Virtuti Militari lub ustanowienia święta oraz symbole nawiązujące do tradycji orężnych;”;

12) w pkt 26:

a) w ppkt 1 lit. b i c otrzymują brzmienie:

„b) żołnierzom zawodowym po przesłużeniu w jednostce (instytucji wojskowej, pododdziale) co najmniej roku,

„c) pracownikom wojska po przepracowaniu w jednostce (instytucji wojskowej, pododdziale) co najmniej dwóch lat,”,

b) dodaje się ppkt 7–9 w brzmieniu:

„7) cel wprowadzenia i opis odznaki pamiątkowej, jubileuszowej, okolicznościowej oraz odznaki absolwenta;

8) zasady wręczania odznak pamiątkowych, jubileuszowych i okolicznościowych oraz odznaki absolwenta;

9) skład i zasady funkcjonowania Komisji do Spraw Odznaki Pamiątkowej (Okolicznościowej lub Jubileuszowej).”;

13) pkt 27 otrzymuje brzmienie:

„27. Koszty wykonania odznak pamiątkowych, okolicznościowych i jubileuszowych nie mogą obciążać budżetu resortu obrony narodowej. Zakupu odznak absolwentów dokonuje się z wydatków bieżących właściwych wojskowych jednostek budżetowych.”;

14) pkt 37 otrzymuje brzmienie:

„37. Proporczyk na beret powinien mieć kształt prostokąta z wcięciem do skrzyżowania przekątnych.”.

2. Decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.