Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2014-01-01 do 2015-12-02
Wersja archiwalna od 2014-01-01 do 2015-12-02
archiwalny
Zarząd Organizacji i Uzupełnień – Pl
DECYZJA Nr 4/MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 12 stycznia 2012 r.
w sprawie organizacji systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska
(ostatnia zmiana: DUMON. z 2013 r., poz. 342) Pokaż wszystkie zmiany
Na podstawie § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w celu zapewnienia funkcjonowania systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska ustala się, co następuje:
1. Użyte w decyzji określenia oznaczają:
1) zmarły – żołnierz lub pracownik wojska, który poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych (pracy) lub zmarł w następstwie wypadku lub choroby pozostających w związku z wykonywaniem zadań służbowych (pracy);
2) poszkodowany – żołnierz lub pracownik wojska, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej (pracy), albo wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej (pracy);
3) osoby uprawnione – członkowie rodzin zmarłych żołnierzy i pracowników jednostek wojskowych oraz poszkodowani żołnierze i pracownicy wojska;
4) osobą uprawnioną nie jest:
a) poszkodowany żołnierz lub pracownik wojska, którego uszczerbek na zdrowiu powstał w wyniku próby zamachu samobójczego lub wobec którego wydano prawomocne orzeczenie sądowe skazujące za przestępstwo spowodowania wypadku, którego następstwem był uszczerbek na zdrowiu;
b) członek rodziny zmarłego żołnierza lub pracownika wojska, którego śmierć była wynikiem zamachu samobójczego lub spowodowania przez zmarłego wypadku;
5) członkowie rodziny żołnierza (pracownika wojska) – małżonek, rodzice oraz dzieci pozostające na utrzymaniu, w tym dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie do czasu:
a) ukończenia osiemnastu lat albo
b) ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły osiemnasty rok życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia dwudziestu pięciu lat życia albo
c) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w lit. a lub b,
– o ile nie zawarły związku małżeńskiego;
6) pomoc – informowanie o świadczeniach, wynikających z obowiązujących aktów prawnych przysługujących osobom uprawnionym oraz o zakresie i wysokości tych świadczeń, a także sposobie ich realizacji przez właściwe jednostki (komórki) organizacyjne resortu obrony narodowej; pielęgnowanie pamięci o zmarłym, zapraszanie na święta i uroczystości organizowane w jednostce (komórce) organizacyjnej resortu obrony narodowej oraz utrzymywanie kontaktów z osobami uprawnionymi, pomoc psychologiczna, wsparcie duszpasterskie, itp.;
7) koordynator w Ministerstwie Obrony Narodowej opiekunów indywidualnych dla osób uprawnionych – żołnierz lub pracownik resortu obrony narodowej wyznaczony przez Sekretarza Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej do koordynowania działań w ramach systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska;
8) opiekun indywidualny – żołnierz lub pracownik wojska wyznaczony do udzielania pomocy osobom uprawnionym.
2. Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej:
1) nadzoruje realizację zadań w zakresie udzielania pomocy osobom uprawnionym;
2) [1] współpracuje z Dowódcą Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych w zakresie organizacji i funkcjonowania systemu udzielania pomocy osobom uprawnionym;
3) wyznacza i określa zadania koordynatora w Ministerstwie Obrony Narodowej opiekunów indywidualnych dla osób uprawnionych oraz zapewnia merytoryczne przygotowanie tych opiekunów;
4) prowadzi i na bieżąco aktualizuje centralną bazę danych osób uprawnionych do pomocy, stosownie do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z późn. zm.1)), po uzyskaniu zgody tych osób do przetwarzania ich danych osobowych oraz udostępnia w razie potrzeby informacje w niej zawarte opiekunom indywidualnym;
5) zapewnia realizację opieki psychologicznej dla osób uprawnionych i przepływ informacji w ramach funkcjonowania Wojskowego Telefonu Zaufania oraz serwisu internetowego (www.wojsko-polskie.pl).
3. [2] Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych ustali szczegółowe zadania realizowane przez podległe jednostki wojskowe i związki organizacyjne Sił Zbrojnych, Dowódcę Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcę Garnizonu Warszawa i Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, związane z organizacją i funkcjonowaniem systemu pomocy osobom uprawnionym, w tym określi jednostki wojskowe, w których wyznaczeni zostaną opiekunowie indywidualni osób uprawnionych.
3a. [3] Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego:
1) dokona niezbędnych zmian organizacyjnych i etatowych umożliwiających wprowadzenie dodatkowych stanowisk dla pracowników jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej, w celu realizacji zadań z zakresu udzielania pomocy osobom uprawnionym;
2) w miarę potrzeb i możliwości stworzy warunki do dalszego pełnienia czynnej służby wojskowej przez żołnierzy poszkodowanych.
4. Szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, zgodnie z terytorialnym zasięgiem działania, koordynują pomoc dla osób uprawnionych. W tym współpracują z osobami funkcyjnymi, o których mowa w pkt 5.
5. [4] Szefowie (dyrektorzy, dowódcy, komendanci, komendanci – rektorzy, kierownicy) jednostek (komórek) organizacyjnych resortu obrony narodowej udzielą pomocy, we współpracy z właściwym szefem wojewódzkiego sztabu wojskowego, osobom uprawnionym z podległych jednostek (komórek) organizacyjnych, zgodnie z posiadanymi kompetencjami i w zależności od potrzeb wystąpią do Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych o wyznaczenie etatowych opiekunów indywidualnych.
6. Ordynariusz Polowy (Biskup Polowy), Prawosławny Ordynariusz Wojskowy i Naczelny Kapelan Wojskowy-Ewangelicki Biskup Wojskowy – zapewniają stosownie do potrzeb, posługę duszpasterską dla osób uprawnionych.
7. Dyrektor Departamentu Prasowo-Informacyjnego prowadzi akcję informacyjną resortu obrony narodowej dotyczącą systemu pomocy osobom uprawnionym.
8. [5] Za realizację zadań wynikających z decyzji odpowiedzialni są odpowiednio Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej i Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych, w zakresie powierzonych im zadań.
9. [6] Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, w miarę potrzeb, przedstawi Ministrowi Obrony Narodowej projekt nowelizacji decyzji Nr 88/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 marca 2010 r. w sprawie zatrudnienia i wynagrodzeń pracowników resortu obrony narodowej (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. Nr 6, poz. 65, z późn. zm.), w zakresie ilości stanowisk niezbędnych do realizacji przedstawionych w decyzji przedsięwzięć.
10. Decyzja wchodzi w życie z dniem podpisania.
|
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w: Dz. U. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz. 285, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 165, poz. 1170 i Nr 176, poz. 1238, z 2010 r. Nr 41, poz. 233, Nr 182, poz. 1228 i Nr 229, poz. 1497 oraz z 2011 r. Nr 230, poz. 1371.
[1] Pkt 2 ppkt 2 w brzmieniu ustalonym przez pkt 1 ppkt 1 decyzji nr 390/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającej decyzję w sprawie organizacji systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska (Dz.U.MON. poz. 342). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.
[2] Pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez pkt 1 ppkt 2 decyzji nr 390/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającej decyzję w sprawie organizacji systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska (Dz.U.MON. poz. 342). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.
[3] Pkt 3a dodany przez pkt 1 ppkt 3 decyzji nr 390/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającej decyzję w sprawie organizacji systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska (Dz.U.MON. poz. 342). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.
[4] Pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez pkt 1 ppkt 4 decyzji nr 390/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającej decyzję w sprawie organizacji systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska (Dz.U.MON. poz. 342). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.
[5] Pkt 8 w brzmieniu ustalonym przez pkt 1 ppkt 5 decyzji nr 390/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającej decyzję w sprawie organizacji systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska (Dz.U.MON. poz. 342). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.
[6] Pkt 9 w brzmieniu ustalonym przez pkt 1 ppkt 5 decyzji nr 390/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającej decyzję w sprawie organizacji systemu pomocy rodzinom zmarłych żołnierzy i pracowników wojska oraz poszkodowanym żołnierzom i pracownikom wojska (Dz.U.MON. poz. 342). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2014 r.