Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2011-12-14 do 2022-07-11
Wersja archiwalna od 2011-12-14 do 2022-07-11
archiwalny
Departament Wychowania i Promocji Obronności
DECYZJA Nr 397/MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 28 października 2011 r.
zmieniająca decyzję w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego
Na podstawie § 1 pkt 7 lit. d i § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426) - ustala się, co następuje:
1. W decyzji Nr 229/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego (Dz. Urz. MON Nr 9, poz. 105) wprowadza się następujące zmiany:
1) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Dziedzictwo, o którym mowa w pkt 1, polega na przejęciu i kontynuowaniu przez jednostki wojskowe i związki organizacyjne, a w szczególnych przypadkach przez pododdziały - tradycji bojowych dawnych jednostek wojskowych, a w uzasadnionych sytuacjach także barw i odznak (symboli) rodzajów Sił Zbrojnych (równorzędnych), wojsk i służb, pułków (równorzędnych), nazw wyróżniających i ceremoniału (w szczególności świąt pułków, pieśni, marszów), z tym że:
1) warunkiem dziedziczenia jest związek danej jednostki wojskowej, związku organizacyjnego i pododdziału z jednostką, której tradycje mają być dziedziczone, wynikający z:
a) tożsamości lub powinowactwa rodzaju Sił Zbrojnych (równorzędnych), wojsk i służb,
b) tożsamości numeru lub nazwy,
c) wspólnoty regionu stacjonowania lub formowania;
2) jednostki wojskowe, posiadające własne tradycje bojowe z okresu II wojny światowej zachowują i kultywują je oraz dziedziczą tradycje oręża polskiego, o których mowa w pkt 1-3.”;
2) w pkt 4 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„4. Jednostce wojskowej, związkowi organizacyjnemu i w uzasadnionych przypadkach pododdziałowi, może być nadane imię osoby zajmującej poczesne miejsce w tradycji narodu i oręża polskiego lub szczególnie zasłużonej dla Sił Zbrojnych i obronności Państwa albo osoby, która wykazała się męstwem i odwagą polegającą na dokonaniu bohaterskiego czynu w walce zbrojnej, przy czym:”;
3) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Inicjatywę przyjęcia nazwy wyróżniającej oraz nadania imienia patrona podejmują żołnierze jednostki wojskowej (związku organizacyjnego, pododdziału), z tym że:
1) inicjatorzy powinni zgromadzić materiały historyczne (bibliograficzne) oraz przeprowadzić konsultacje z zainteresowanymi środowiskami;
2) inicjatywa wymaga uzyskania zgody odpowiednio:
a) władz organizacji kombatantów, weteranów i rezerwistów, związków broni, kół dywizyjnych lub pułkowych,
b) władz administracyjnych lub samorządowych na użycie nazwy miejscowości lub regionu,
c) najbliższej rodziny na używanie nazwiska patrona w nazwie jednostki wojskowej (związku organizacyjnego, pododdziału);
3) podjęcie inicjatywy wymaga uzgodnienia z Dyrektorem Departamentu Wychowania i Promocji Obronności Ministerstwa Obrony Narodowej, który koordynuje działania w tym zakresie.”.
2. Decyzja wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Obrony Narodowej: T. Siemoniak