Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2008-09-10 do 2012-08-09
Wersja archiwalna od 2008-09-10 do 2012-08-09
archiwalny
Szefostwo Transportu i Ruchu Wojsk - Centrum Koordynacji i Ruchu Wojsk
DECYZJA Nr 359/MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 29 lipca 2008 r.
w sprawie trybu wykorzystania wojskowych transportowych statków powietrznych na potrzeby sił zbrojnych
Na podstawie § 1 pkt 12 lit. d oraz § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w celu określenia zasad funkcjonowania procedur wykorzystania wojskowych transportowych statków powietrznych, ustala się, co następuje:
1. Decyzja określa zasady oraz procedury użycia wojskowych transportowych statków powietrznych na potrzeby sił zbrojnych oraz sposób planowania i wykorzystania limitu nalotu w tym zakresie.
2. W rozumieniu decyzji poniższe określenia oznaczają:
1) wojskowy transportowy statek powietrzny - samolot lub śmigłowiec będący na wyposażeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „Siłami Zbrojnymi RP"
2) dysponenci limitów nalotów:
a) Minister Obrony Narodowej,
b) Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej do Spraw Społecznych i Profesjonalizacji,
c) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, zwany dalej „Szefem Sztabu",
d) Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej do Spraw Polityki Obronnej,
e) Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej do Spraw Uzbrojenia i Modernizacji,
f) dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych,
g) Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych,
h) Dowódca Garnizonu Warszawa,
i) Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych,
j) Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej;
3) ładunek niebezpieczny - przedmioty lub substancje, które zostały umieszczone w spisie ładunków niebezpiecznych i zostały sklasyfikowane według klas zagrożenia zalecanych przez komitet Organizacji Narodów Zjednoczonych, właściwy do spraw transportu ładunków niebezpiecznych.
3. Wojskowe transportowe statki powietrzne, zwane dalej „statkami powietrznymi", używane są w sytuacjach uzasadnionych potrzebami operacyjnymi, logistycznymi, szkoleniowymi oraz w czasie pokazów lotniczych, z uwzględnieniem uwarunkowań ekonomicznych.
4. Statki powietrzne wykorzystuje się do przewozu żołnierzy i personelu cywilnego, środków zaopatrzenia oraz uzbrojenia i sprzętu wojskowego, zwanego dalej „UiSW". W uzasadnionych przypadkach mogą być również użyte do przewozu żołnierzy i personelu cywilnego oraz UiSW sił zbrojnych innych państw.
5. Użycie statków powietrznych w sytuacjach, o których mowa w pkt 4, odbywa się na podstawie rocznych planów zamierzeń dowódców rodzajów Sił Zbrojnych oraz zapotrzebowań składanych przez dysponentów, z uwzględnieniem rocznego limitu nalotu.
6. Użycie statków powietrznych do przewozu żołnierzy i personelu cywilnego oraz uzbrojenia i sprzętu wojskowego sił zbrojnych innych państw, odbywa się:
1) za zgodą Szefa Sztabu, udzieloną na wniosek Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych - w przypadku, gdy lot ma być wykonany w całości na rzecz sił zbrojnych innych państw, o ile nie jest to uregulowane odrębnymi przepisami;
2) za zgodą wydzielającego statek powietrzny dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych, udzieloną na wniosek dysponenta limitu nalotu - w przypadku, gdy lot wykonywany jest na potrzeby Sił Zbrojnych RP, a siłom zbrojnym innych państw udostępniona ma być część powierzchni ładunkowej statku powietrznego.
7. Dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych wydzielają statki powietrzne na podstawie składanych przez dysponentów limitu nalotu zapotrzebowań, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 1 do decyzji, w następujących terminach:
1) na loty w ruchu międzynarodowym - zgodnie z uregulowaniami narodowymi państw, w których przestrzeni powietrznej lot będzie realizowany, jednak nie krótszych niż:
a) 15 dni roboczych przed datą przewozu,
b) 30 dni roboczych przed datą przewozu ładunków niebezpiecznych;
2) na loty w ruchu krajowym, z wyprzedzeniem przed planowaną datą wylotu nie krótszym niż:
a) 3 dni robocze przed datą przewozu,
b) 5 dni roboczych przed datą przewozu ładunków niebezpiecznych.
8. Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych jest dysponentem limitu nalotu na potrzeby Polskich Kontyngentów Wojskowych i Polskich Jednostek Wojskowych, zwanych dalej „PKW/PJW", wykonujących zadania poza granicami państwa.
9. Dowódca Sił Powietrznych opracuje, w uzgodnieniu z Dowódcą Operacyjnym Sił Zbrojnych, procedury użycia statków powietrznych w sytuacjach szczególnych, zwłaszcza na potrzeby ewakuacji medycznej rannych, chorych lub zwłok spoza granic kraju.
10. W przypadku, kiedy ilość złożonych zapotrzebowań przekracza możliwości wydzielenia statków powietrznych, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych określa priorytety przewozów na potrzeby PKW/PJW.
11. W ramach planowania transportu lotniczego w ruchu międzynarodowym, na potrzeby PKW/PJW, koordynatorem przewozów jest Szef Szefostwa Transportu i Ruchu Wojsk - Centrum Koordynacji Ruchu Wojsk, zwany dalej „Szefem STiRW-CKRW". Szef STiRW-CKRW sprawuje merytoryczny nadzór nad przygotowaniem osób i ładunków do przewozu, koordynuje proces przygotowania dokumentów przewozowych, załadunku (wyładunku) osób i ładunków na statki powietrzne, a także prowadzenie odprawy celnej i granicznej.
12. Jednostki i komórki organizacyjne resortu obrony narodowej, wydzielające i wycofujące UiSW oraz środki zaopatrzenia PKW/PJW, kierują swoje potrzeby transportowe do Szefa STiRW-CKRW, celem wykonania zapotrzebowania zbiorczego i przedstawienia Dowódcy Operacyjnemu Sił Zbrojnych propozycji użycia statku powietrznego.
13. Przygotowanie i przewóz ładunków niebezpiecznych organizuje się zgodnie z przepisami o ładunkach niebezpiecznych, wydanymi przez Międzynarodowe StowarzyszenieTransportu Powietrznego (International AirTransport Association - IATA) lub dwustronnymi umowami o przewozie ładunków niebezpiecznych.
14. Użycie statków powietrznych, na potrzeby operacji reagowania kryzysowego, pomocy humanitarnej i innych działań prowadzonych przez organy administracji publicznej i organizacje pozarządowe, odbywa się na podstawie zawartych porozumień lub zgody Ministra Obrony Narodowej wyrażonej w formie pisemnej. Zainteresowane organy administracji publicznej i organizacje pozarządowe kierują stosowne wnioski do Ministra Obrony Narodowej. Zawarte porozumienia lub udzielane zgody określają tryb i warunki użycia statku powietrznego. Wyżej wymienione loty realizowane będą z limitu Ministra Obrony Narodowej.
15. Dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych, wydzielający statki powietrzne do przewozów w ruchu międzynarodowym, występują poprzez podległe komórki do właściwych organów ruchu lotniczego państw obcych o zgodę na lot i przewóz ładunków niebezpiecznych w ich przestrzeni powietrznej.
16. Dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych prowadzą ewidencję wykonanych lotów, a raz w kwartale dokonują analizy wykorzystania limitów nalotów. Wyniki tych analiz przesyłają dysponentom do wiadomości.
17. W celu sporządzenia planów limitu nalotu statków powietrznych dysponenci przesyłają do dowódców rodzajów Sił Zbrojnych, w terminie do dnia 30 września każdego roku, zapotrzebowania na kolejny rok, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 2.
W uzasadnionych przypadkach dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych, w ramach posiadanych możliwości technicznych, mogą na wniosek dysponentów zwiększyć limit nalotu w drodze korekty planu rocznego, pod warunkiem zwiększenia budżetu w wysokości niezbędnej do wykonania zadań transportowych przez wydzielane statki powietrzne.
18. Wykorzystanie wojskowych transportowych statków powietrznych na potrzeby Sił Zbrojnych RP realizuje się zgodnie z obowiązującymi przepisami Regulaminu Lotów Lotnictwa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
19. Traci moc decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 338/MON z 11 października 2005 r. w sprawie trybu wykorzystania wojskowych transportowych statków powietrznych na potrzeby sił zbrojnych (Dz. Urz. MON Nr 19, poz. 179).
20. Decyzja wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Obrony Narodowej: B. Klich
Załączniki do decyzji Nr 359/MON Ministra Obrony Narodowej
z dnia 29 lipca 2008 r.(poz. 206)
Załącznik Nr 1
Załącznik Nr 2