Na podstawie § 2 pkt 7 i 14 rozporządzenia Rady Ministrów dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w celu umożliwienia Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej (WOP) organizowania i prowadzenia na terenach będących w trwałym zarządzie (użytkowaniu) wojska, skutecznych działań ratowniczych, postanawia się, co następuje:

1. Podstawowe zadania systemu ratowniczo-gaśniczego, zwanego dalej „systemem”, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 sierpnia 1992 r. w sprawie zasad i trybu wykonywania zadań przez Wojskową Ochronę Przeciwpożarową (Dz. U. Nr 66, poz. 334).

2. W okresie czasu pokojowego (P), przy realizacji zadań, o których mowa w pkt 1, system może być wspomagany przez jednostki ochrony przeciwpożarowej, w tym w szczególności jednostki ratownicze Państwowej Straży Pożarnej.

3. System jest zorganizowany na trzech poziomach:

1) jednostki wojskowej (garnizonu);

2) terenu działania delegatury WOP;

3) krajowym.

4. Na poziomie jednostki wojskowej (garnizonu) wykonuje się wszystkie podstawowe zadania systemu.

5. Poziomy, o których mowa w pkt 3 ppkt 2 i 3, spełniają rolę wspomagającą i koordynującą w sytuacjach wymagających użycia sił i środków spoza danej jednostki wojskowej (garnizonu) i terenu działania delegatury WOP.

6. Na poziomie jednostki wojskowej (garnizonu) oraz terenu działania delegatury WOP, zadania systemu realizowane są w oparciu o:

1) delegaturę WOP;

2) wojskowe straże pożarne i inne pododdziały wojska;

3) żołnierzy lub pracowników posiadających kwalifikacje zawodowe w zakresie ratownictwa (np. z wojsk inżynieryjnych, przeciwchemicznych, wojskowej służby zdrowia);

4) jednostki ochrony przeciwpożarowej mające siedzibę na obszarze lub w bezpośrednim sąsiedztwie garnizonu.

7. Na poziomie krajowym zadania systemu realizowane są w oparciu o:

1) Inspektorat WOP;

2) specjalistyczne pododdziały wojska;

3) szkołę specjalistów pożarnictwa;

4) wydzielone na obszarze województw pododdziały wojska przeznaczone do udzielania wsparcia Krajowemu Systemowi Ratowniczo-Gaśniczemu.

8. Siły i środki wymienione w pkt 6 ppkt 2-4 są aktywowane do działań na wezwanie kierującego działaniem ratowniczym, poprzez system służb dyżurnych oraz stanowisk kierowania Państwowej Straży Pożarnej, zgodnie ze sporządzonymi zestawieniami, stanowiącymi załączniki do „Planów ochrony przeciwpożarowej i działań ratowniczych”.

9. Siły i środki wymienione w pkt 7 ppkt 2-4 są aktywowane do działań poprzez dyżurną służbę operacyjną Sił Zbrojnych RP, na pisemny wniosek Szefa WOP, którego wzór stanowi załącznik do decyzji.

10. Wniosek, o którym mowa w pkt 9, może dotyczyć także postawienia w stan gotowości do działań wskazanych nim sił i środków.

11. W przypadku, gdy siły i środki poziomu jednostki wojskowej (garnizonu) są niewystarczające do likwidacji zdarzenia, na pisemny wniosek kierującego działaniami ratowniczymi, właściwy miejscowo szef delegatury WOP może, poprzez służby dyżurne (operacyjne), wezwać do akcji najbliżej zlokalizowane siły i środki poziomu działania delegatur WOP.

12. W zależności od przewidywanego rozwoju sytuacji, szef delegatury WOP, przez właściwe służby dyżurne (operacyjne), może wnioskować o postawienie w stan gotowości do działania wskazane siły i środki z terenu działania innych delegatur WOP

13. W celu zapewnienia możliwości dysponowania siłami i środkami, o których mowa w pkt 11 i 12, szefowie delegatur WOP, których tereny działania ze sobą graniczą, obowiązani są przekazać sobie wzajemnie zestawienia sił i środków przewidzianych do działań ratowniczych w sąsiadujących garnizonach.

14. W przypadku konieczności aktywowania dodatkowych sił i środków wojska, innych niż przewidzianych w zestawieniach, niezależnie od ich organizacyjnego podporządkowania, na wezwanie służby dyżurnej (operacyjnej), są one zobowiązane do uczestniczenia w działaniach ratowniczych.

15. W przypadku prowadzenia działań ratowniczych, dłużej niż 6 godzin, dowódca jednostki wojskowej, na terenie którego trwają działania, jest zobowiązany zapewnić pełne zabezpieczenie logistyczne uczestniczącym w akcji ratowniczej.

16. W przypadku organizowania ćwiczeń z udziałem znacznych sił i środków wojska oraz innych przedsięwzięć wymagających podjęcia dodatkowych czynności w celu zabezpieczenia ich przebiegu, właściwi dowódcy jednostek wojskowych, na wniosek właściwego miejscowo szefa delegatury WOP lub Szefa WOP, są zobowiązani skierować, określone planem zabezpieczenia przeciwpożarowego ćwiczeń lub innych przedsięwzięć, pododdziały wojskowych straży pożarnych do wskazanych rejonów.

17. Działaniami ratowniczymi na terenach będących w trwałym zarządzie (użytkowaniu) wojska kieruje dowódca jednostki ochrony przeciwpożarowej wymienionej w art. 15 pkt 1-4a i 6 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 z późn. zm.).

18. Przybyły na miejsce zdarzenia przedstawiciel jednostki organizacyjnej WOP ma obowiązek przejąć kierowanie tymi działaniami.

19. W celu wykonania postanowień niniejszej decyzji oraz innych przepisów określających udział sił i środków wojska w akcjach ratowniczych, zgodnie z „Planem użycia oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych RP w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych” oraz w ramach Systemu Kierowania Reagowaniem Kryzysowym MON lub Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, poleca się:

1) Szefowi WOP, w przypadku powstania zdarzeń lub organizowania ćwiczeń wymagających do ich likwidacji lub zabezpieczenia aktywowania do działań sił i środków wojska spoza poziomu jednostki wojskowej (garnizonu), uruchomić w Inspektoracie służbę oficera operacyjnego WOP, a ponadto:

a) uzgodnić z Komendą Główną Państwowej Straży Pożarnej zasady:

- przekazywania informacji, dotyczących zdarzeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń, pomiędzy Krajowym Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności (KCKRiOL), a Inspektoratem WOP oraz pomiędzy stanowiskami kierowania komend PSP, a delegaturami WOP,

- pełnienia przez oficerów z Inspektoratu WOP służby w KCKRiOL w przypadku powstania zdarzeń pożarowych jak również organizowanych ćwiczeń, które mogą powodować konieczność aktywowania sił i środków wojska,

b) uzgodnić ze Sztabem Generalnym WP zasady meldowania przez oficera operacyjnego WOP służbie operacyjnej SZ RP, o prowadzonych działaniach ratowniczych na terenach będących w trwałym zarządzie (użytkowaniu) wojska,

c) uzgodnić z dowództwami rodzajów Sił Zbrojnych RP oraz Dowództwem Garnizonu Warszawa szczegółowe zasady współpracy oficerów z delegatur WOP z powoływanymi w sytuacjach szczególnych Grupami Reagowania Kryzysowego,

d) spowodować uaktualnienie, we wszystkich komórkach i jednostkach organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, „Planów ochrony przeciwpożarowej i działań ratowniczych”, o ustalenia wynikające z postanowień niniejszej decyzji;

2) dowódcom rodzajów Sił Zbrojnych RP oraz Dowódcy Garnizonu Warszawa:

a) wyposażyć Inspektorat i delegatury WOP w sprzęt łączności i komputerowy, umożliwiający przekazywanie i przetwarzanie informacji niejawnych,

b) zapewnić w systemie całodobowego dyżuru, Szefowi WOP na obszar kraju, a szefom delegatur WOP na teren ich działania, samochód oso-bowo-terenowy z natychmiastowym stawiennictwem na hasło „Ratunek”,

c) umożliwić wykorzystanie śmigłowca, w przypadkach szczególnie uzasadnionych koniecznością szybkiego dotarcia do miejsca zdarzenia, celem przejęcia kierowania działaniami ratowniczymi przez Szefa Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej;

3) Szefowi Sztabu Generalnego WP - ująć w dokumentach określających procedury użycia sił i środków wojska w przypadkach wystąpienia sytuacji kryzysowych, zadania i obowiązki oficerów Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej.

20. Decyzja wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załącznik do decyzji Nr 323/MON Ministra Obrony Narodowej
z dnia 1 grudnia 2003 r. (poz. 202)