§ 1. Zarządzenie określa organizację i zakres działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej.

§ 2. Użyte w przepisach zarządzenia skróty oznaczają:

1) k.k. - ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.²);

2) k.p.k. - ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.³);

3) k.k.w. - ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.⁴);

4) k.p.w. - ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148, z późn. zm.⁵);

5) u.s.u.p.s. - ustawę z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843);

6) u.s.w. - ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753, z późn. zm.);

7) u.s.p. - ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.⁶);

8) [st] - odniesienie do danych, które stanowią podstawę do sporządzania sprawozdań statystycznych;

9) WKU - Wojskowa Komenda Uzupełnień.

TYTUŁ II

ZASADY PROWADZENIA BIUROWOŚCI W SĄDACH WOJSKOWYCH

DZIAŁ I

Organizacja i zakres działania sekretariatu sądu wojskowego

§ 3. 1. Sekretariat sądu wojskowego, zwany dalej "sekretariatem", stanowi zespół urzędników i innych pracowników sądu, wykonujących czynności w sprawach sądowych powierzonych sądowi wojskowemu.

2. Sekretariat ma strukturę bezwydziałową i składa się z:

1) kancelarii ogólnej wraz z biurem podawczym;

2) kancelarii sędziów wojskowych;

3) kancelarii wojskowego sędziego penitencjarnego lub wykonawczego.

§ 4. Zakres zadań sekretariatu obejmuje wszystkie czynności związane z:

1) prowadzeniem akt spraw sądowych oraz urządzeń ewidencyjnych służących do ich rejestrowania;

2) wykonywaniem wydawanych w sprawach sądowych zarządzeń prezesa sądu, przewodniczących wydziałów i sędziów;

3) obsługą kancelaryjną rozpraw i posiedzeń;

4) sporządzaniem sprawozdań statystycznych;

5) realizacją innych zadań określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 lutego 2006 r. w sprawie organizacji sądów wojskowych oraz ustalenia regulaminu wewnętrznego urzędowania tych sądów (Dz. U. Nr 42, poz. 287) i w przepisach szczególnych.

§ 5. Pracą sekretariatu kieruje jego kierownik, podległy bezpośrednio prezesowi sądu i odpowiedzialny za prawidłowe i terminowe wykonywanie czynności należących do zakresu zadań sekretariatu oraz za przestrzeganie dyscypliny i kultury pracy przez wszystkich pracowników tego sekretariatu.

§ 6. 1. W zakresie czynności w sprawach sądowych do obowiązków kierownika sekretariatu należy w szczególności:

1) przyjmowanie nadchodzących do sądu pism oraz przedstawianie ich prezesowi sądu lub osobie przez niego upoważnionej;

2) przyjmowanie interesantów lub kierowanie ich według kompetencji do właściwych sędziów lub innych pracowników sądu;

3) udostępnianie akt sprawy do przejrzenia pod swoją kontrolą po uzyskaniu zgody prezesa sądu, przewodniczącego rozprawy lub posiedzenia;

4) wydawanie odpisów, wyciągów i zaświadczeń, a na zarządzenie prezesa sądu (osoby przez niego upoważnionej) albo przewodniczącego rozprawy lub posiedzenia, także innych dokumentów oraz ich uwierzytelnianie;

5) sporządzanie wezwań, zawiadomień i ponagleń;

6) sporządzanie pism o nadesłanie danych z ksiąg urzędu stanu cywilnego, o nadesłanie akt spraw karnych z innych sądów, o dostarczenie dokumentów lub przedmiotów przez osoby trzecie;

7) sporządzanie pism o uiszczenie grzywien, innych należności pieniężnych i kosztów sądowych w przedmiocie ich egzekucji;

8) sprawdzanie odpowiednio wcześnie przed terminem posiedzenia, czy w sprawie wyznaczonej na posiedzenie zostały doręczone wezwania i zawiadomienia, a w przypadku braku dowodu doręczenia lub stwierdzenia, że adresat nie otrzymał przesyłki albo że oskarżony nie będzie doprowadzony na posiedzenie lub że którakolwiek z osób wezwanych nie stawi się na posiedzenie - przedstawianie akt przewodniczącemu posiedzenia lub przewodniczącemu wydziału w celu wydania dodatkowych zarządzeń, które zapobiegałyby odroczeniu posiedzenia;

9) dokonywanie i aktualizowanie wpisów w repertoriach, wykazach oraz innych urządzeniach ewidencyjnych służących do rejestrowania spraw i pism;

10) zabezpieczanie akt spraw i innych dokumentów sądowych;

11) prowadzenie kontrolki terminowego sporządzania uzasadnień i załatwiania środków odwoławczych;

12) udostępnianie pieczęci urzędowej sądu oraz osobisty nadzór nad jej używaniem;

13) realizacja postanowień o przyznaniu należności świadkom, biegłym, tłumaczom i innym uprawnionym osobom.

2. Czynności określone w ust. 1 należą do samodzielnego zakresu działania kierownika sekretariatu. Kierownik sekretariatu podpisuje również pisma dotyczące tych czynności.

3. Kierownik sekretariatu może upoważnić pracowników do sporządzania i podpisywania wezwań, zawiadomień i ponagleń, o których mowa w ust. 1 pkt 5, a za zgodą prezesa sądu - także do wykonywania innych czynności wymienionych w ust. 1.

4. Pracownicy sekretariatu, upoważnieni przez kierownika sekretariatu do samodzielnego wykonywania czynności wymienionych w ust. 1 pkt 5-7, powołują się w treści pism wysyłanych w zakresie tych czynności na upoważnienie kierownika sekretariatu.

5. Do obowiązków kierownika sekretariatu w zakresie czynności administracyjnych należy:

1) planowanie i organizowanie pracy sekretariatu, w tym podział czynności podległych pracowników, przy przestrzeganiu zasady równomiernego obciążania obowiązkami poszczególnych osób;

2) zaznajamianie podległych pracowników ze zmianami przepisów regulaminowych i instrukcyjnych dotyczących pracy sekretariatu oraz organizowanie dla nich szkoleń;

3) przedstawianie prezesowi propozycji wniosków w przedmiocie awansowania i ukarania tych pracowników;

4) prowadzenie księgi rozkazów dziennych;

5) prowadzenie akt osobowych urzędników i innych pracowników sądu oraz wtórników kart ewidencyjnych żołnierzy zawodowych;

6) opracowywanie sprawozdań statystycznych z działalności sądu;

7) zaopatrywanie sądu w sprzęt, urządzenia i materiały niezbędne do pracy sądu;

8) w przypadku gdy w sądzie działa system informatyczny - informowanie prezesa sądu o stanie działania systemu, w szczególności pisemne zgłaszanie problemów z jego funkcjonowaniem.

§ 7. 1. Jeżeli w ramach sekretariatu została wyodrębniona sekcja dla określonego rodzaju spraw, jej kierownikiem jest jeden z pracowników sekcji, który organizacyjnie podlega bezpośrednio kierownikowi sekretariatu i odpowiada przed nim za całość pracy sekcji.

2. Kierownik sekretariatu w uzgodnieniu z prezesem sądu przekazuje kierownikowi sekcji czynności wymienione w § 6 ust. 1 w zakresie spraw objętych działaniem powierzonej mu sekcji.

§ 8. 1. Pracownicy sekretariatu (sekcji) wykonują powierzone im zadania zgodnie z podziałem czynności ustalonym przez kierownika sekretariatu i zatwierdzonym przez prezesa sądu.

2. Jeżeli kierownik sekretariatu lub inny pracownik został upoważniony do podpisywania pewnej kategorii pism nienależących do zakresu jego działania, wówczas w treści tych pism powołuje się na to upoważnienie.

§ 9. 1. W zakresie czynności w sprawach mobilizacyjnych i związanych z gotowością bojową do obowiązków kierownika sekretariatu należy:

1) opracowywanie, przyjmowanie, rejestrowanie i przechowywanie wymaganych na podstawie przepisów szczególnych dokumentów oraz ich aktualizowanie;

2) udostępnianie i wydawanie materiałów wymienionych w pkt 1 osobom upoważnionym, posiadającym odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa;

3) współdziałanie z WKU w zakresie przydziałów mobilizacyjnych;

4) terminowe wykonywanie i przesyłanie dokumentacji dotyczącej ćwiczeń wojskowych żołnierzy rezerwy.

2. Wykonywanie czynności wymienionych w ust. 1 prezes sądu może powierzyć innemu pracownikowi, który posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa.

§ 10. Kancelarie sędziów wojskowych oraz wojskowego sędziego penitencjarnego lub sędziego wykonawczego załatwiają wszelkie czynności biurowe związane z prowadzeniem spraw w tych kancelariach.

DZIAŁ II

Biurowość w sprawach sądowych przepisy wspólne

Rozdział 1

Przyjmowanie i wysyłanie korespondencji

§ 11. 1. Przyjmowanie i wysyłanie korespondencji w sądach wojskowych odbywa się za pośrednictwem kancelarii ogólnej w jej biurze podawczym, a korespondencji niejawnej za pośrednictwem kancelarii tajnej.

2. Do zakresu czynności biura podawczego należy:

1) przyjmowanie korespondencji wpływającej do sądu i znakowanie jej pieczęcią wpływu;

2) rozdzielanie przyjętej korespondencji pomiędzy poszczególne komórki organizacyjne, stosownie do wewnętrznych ustaleń w tym zakresie określonych przez prezesa sądu w instrukcji kancelaryjnej;

3) przyjmowanie pism do wysłania i ich ekspedycja;

4) współpraca z pocztą w zakresie ekspedycji przesyłek.

§ 12. 1. Pismo wpływające do sądu znakuje się pieczęcią wpływu z oznaczeniem sądu i zamieszcza się adnotację zawierającą datę i godzinę wpływu pisma, liczbę załączników i podpis przyjmującego pismo.

2. Jeżeli załączniki stanowią złożone w oryginale papiery wartościowe (np. weksle, czeki), należy to także odnotować na piśmie, o którym mowa w ust. 1.

3. Kopertę, w której pismo nadesłano, załącza się do pisma.

4. Pismo adresowane imiennie doręcza się bez otwierania koperty.

§ 13. Na żądanie osoby wnoszącej pismo do sądu, upoważniony do przyjmowania korespondencji pracownik sekretariatu poświadcza przyjęcie pisma na jego kopii lub w książce doręczeń.

§ 14. 1. Kierownik sekretariatu przedstawia wpływające pismo jawne prezesowi sądu, który wydaje zarządzenie co do sposobu jego załatwienia.

2. Adnotację o wykonaniu zarządzenia pracownik kancelarii sędziowskiej lub inny pracownik sekretariatu zamieszcza obok zarządzenia.

3. Zarządzenia i adnotacje związane z obiegiem pism i sposobem ich załatwienia powinny być opatrzone datą i czytelnym podpisem bądź skróconym podpisem i pieczęcią z imieniem i nazwiskiem podpisującego.

4. Przesyłki wysyła z sądu pracownik wyznaczony do przyjmowania i wysyłania korespondencji.

§ 15. 1. Datę przekazania kancelarii ogólnej pisma lub przesyłki przeznaczonej do wysłania pracownik kancelarii sędziowskiej lub inny pracownik sekretariatu odnotowuje we właściwych aktach i księgach biurowych.

2. Pisma i przesyłki wysyłane do instytucji mieszczących się w tym samym budynku przekazuje się bezpośrednio za potwierdzeniem odbioru lub potwierdza się ich przyjęcie przez adresata w książce doręczeń.

3. Obieg pism i akt zawierających informacje niejawne reguluje ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631, z późn. zm.⁷).

§ 16. 1. Pisma wysyłane przez sąd doręcza się adresatom w kopertach za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, na którym odbierający pismo wpisuje datę i potwierdza odbiór pisma swym czytelnym podpisem zawierającym imię i nazwisko, a doręczający wpisuje datę doręczenia i potwierdza swym podpisem sposób doręczenia lub przyczynę niedoręczenia pisma. Potwierdzenie to dołącza się do akt sprawy, z zastrzeżeniem § 47 ust. 2.

2. W wypadku doręczenia pisma za zwrotnym potwierdzeniem odbioru przez organ inny niż poczta stosuje się formularz potwierdzenia odbioru ustalony dla doręczania pism sądowych drogą pocztową.

3. Określenie rodzaju wysyłanego pisma na potwierdzeniu odbioru nie może zawierać żadnych informacji o jego treści merytorycznej.

§ 17. 1. W piśmie wysyłanym przez sąd podaje się nazwę sądu, sygnaturę akt, datę podpisania pisma, stanowisko służbowe oraz imię i nazwisko podpisującego. Pełne brzmienie imienia i nazwiska może być zastąpione odpowiednim skrótem, gdy podpisujący potwierdzi to pieczęcią imienną.

2. W nagłówku pisma podaje się, w miarę potrzeby, określenie przedmiotu sprawy.

3. W odpowiedzi na otrzymane pismo powołuje się datę i sygnaturę pisma, którego odpowiedź dotyczy.

§ 18. Podpisaną kopię pisma wysyłanego przez sąd pozostawia się w aktach sprawy, umieszczając na niej adnotację o dacie wysłania pisma.

§ 19. Do czynności często powtarzających się należy używać druków lub szablonów opracowanych na potrzeby wykonywania tych czynności.

§ 20. Arkusze pisma wysyłanego przez sąd należy trwale połączyć, opatrując w razie potrzeby miejsca połączeń pieczęcią.

Rozdział 2

Sporządzanie dokumentów (wokandy, protokoły i orzeczenia)

§ 21. 1. Z rozprawy lub posiedzenia sekretariat sądu sporządza wokandy przed ich terminem.

2. Wokanda zawiera: imiona i nazwiska sędziów i ławników oraz ich stopnie wojskowe, sygnatury spraw wyznaczonych na posiedzenie lub rozprawę, oznaczenie godzin, na które sprawy wyznaczono, imiona i nazwiska stron oraz ich obrońców lub pełnomocników, imiona i nazwiska innych osób wezwanych na posiedzenie lub rozprawę, przedmiot sprawy, kwalifikację prawną czynu zarzucanego oskarżonemu i sygnaturę akt oskarżyciela publicznego.

3. Z posiedzenia bez udziału stron można sporządzić wokandę w uproszczonej formie. Wokanda powinna zawierać wówczas co najmniej imiona i nazwiska sędziów i ławników, ich stopnie wojskowe, sygnatury akt spraw wyznaczonych na posiedzenie oraz kwalifikację prawną czynu.

4. Wokandę podpisuje przewodniczący rozprawy lub posiedzenia.

§ 22. 1. Po jednym egzemplarzu wokandy otrzymują: przewodniczący posiedzenia, protokolant i prokurator.

2. Jeden egzemplarz wokandy wywiesza się przed salą, w której odbywa się posiedzenie lub rozprawa; na egzemplarzu tym odnotowuje się zaistniałe zmiany planowanego czasu rozpoznania danej sprawy oraz zakreśla się numery spraw rozpoznanych w danym dniu, niezwłocznie po zakończeniu każdej z nich.

3. Na jednym egzemplarzu wokandy protokolant wpisuje godzinę faktycznego rozpoczęcia i ukończenia posiedzenia lub rozprawy, przyczynę ewentualnej zmiany planowanego czasu ich rozpoczęcia, liczbę przesłuchanych osób oraz wyniki rozpoznania spraw wymienionych na wokandzie. Egzemplarz ten podpisują przewodniczący posiedzenia i protokolant.

4. Egzemplarz wokandy, o którym mowa w ust. 3, protokolant oddaje po zakończeniu posiedzenia lub rozprawy kierownikowi sekretariatu, który składa go do zbioru wokand.

5. Kierownik sekretariatu prowadzi zbiór wokand w teczkach oddzielnych dla każdego roku kalendarzowego. Wokandy układa się w porządku chronologicznym i przechowuje trzy lata.

§ 23. 1. W protokołach i orzeczeniach sporządzonych zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego wymienia się sygnaturę akt, stanowiska służbowe oraz imiona i nazwiska sędziów, oskarżyciela publicznego i protokolanta, a także imiona i nazwiska ławników. W stosunku do uczestników postępowania będących żołnierzami w służbie czynnej podaje się także ich stopnie wojskowe.

2. Jeżeli wyrok jest zaoczny w całości lub w stosunku do niektórych tylko osób, albo jeżeli postępowanie toczy się w stosunku do nieobecnych, należy zaznaczyć to na wstępie orzeczenia.

3. Liczby wymienione w orzeczeniach określające wymiar kar i kwoty pieniężne oznacza się cyframi arabskimi i określa je słownie.

4. Na oryginałach orzeczeń można czynić tylko adnotacje wynikające z przepisu ustawy oraz wzmianki o stwierdzeniu prawomocności orzeczenia i o wydaniu tytułu wykonawczego.

5. Protokoły i orzeczenia sporządza się w miarę możliwości pismem maszynowym.

§ 24. Pieczęć urzędową sądu (okrągłą) umieszcza się na pismach określonych w przepisach szczególnych, a także uwierzytelnionych odpisach orzeczeń, protokołów i innych dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zaświadczeniach wydawanych na podstawie akt i ksiąg biurowych, a na polecenie prezesa sądu również na innych pismach.

Rozdział 3

Akta - zakładanie i prowadzenie

§ 25. 1. Akta zakłada się na podstawie zarządzenia prezesa sądu w przedmiocie zarejestrowania pisma wszczynającego postępowanie w sprawie.

2. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 1, jak również zarządzenie prezesa sądu dotyczące składu sędziowskiego do rozpoznania danej sprawy umieszcza się na osobnych kartach akt sprawy przed pismem wszczynającym postępowanie.

§ 26. 1. Akta sprawy powinny być umieszczane w oddzielnej okładce, oznakowanej według ustalonego wzoru i oznaczonej sygnaturą.

2. Akta powinny być zszyte lub połączone inną techniką, w sposób trwały, a karty ponumerowane. Czynności te należy przeprowadzać w miarę przybywania nowych arkuszy.

3. O zmianie numeracji kart należy uczynić wzmiankę z podaniem przyczyny zmiany. Wzmiankę tę zamieszcza się na karcie, której numerację zmieniono, a gdy zmiana dotyczy numeracji kilku kolejnych kart - na pierwszej z nich. Poprzednią numerację karty przekreśla się tak, aby nadal była czytelna.

4. Przepisy ust. 2-3 stosuje się odpowiednio do kopert, pism przewodnich, kart niezapisanych lub okładek dołączonych z innych akt.

§ 27. 1. Sygnatura akt składa się z oznaczenia repertorium lub wykazu, numeru porządkowego, pod którym sprawa jest do niego wpisana, oraz - po znaku łamania - dwóch ostatnich cyfr roku, w którym akta zostały założone (np. Sg 13/06, So 15/07).

2. W wypadku zmiany sygnatury akt sprawy nową sygnaturę wpisuje się na okładce akt obok sygnatury dotychczasowej, którą przekreśla się kolorem czerwonym w sposób umożliwiający jej odczytanie. Jeżeli akta sprawy, której sygnaturę zmieniono, umieszczono w nowej okładce, należy wpisać na niej również pierwotną sygnaturę i przekreślić ją w sposób wyżej określony.

§ 28. Dla spraw rozpoznawanych łącznie prowadzi się jedne akta pod jedną sygnaturą. Jeżeli dla poszczególnych spraw rozpoznawanych łącznie były założone osobne akta, należy je połączyć i prowadzić pod sygnaturą akt najwcześniej założonych. Sygnatury spraw dołączonych należy zaznaczyć na okładce w nawiasie.

§ 29. 1. Dla sprawy wyłączonej do odrębnego rozpoznania zakłada się osobne akta. Na okładce założonych akt należy nadać sygnaturę nowo zarejestrowanej sprawy, a w nawiasie sygnaturę akt sprawy pierwotnej.

2. Jeżeli sprawa wyłączona ma być przekazana innemu sądowi, organowi albo ma być rozpoznana w innym trybie, należy w miarę potrzeby wyłączyć poszczególne karty niezbędne do założenia osobnych akt lub sporządzić w tym celu uwierzytelnione odpisy, kserokopie lub fotokopie.

§ 30. 1. Akta, których zawartość nie przekracza 200 kart, stanowią jeden tom.

2. W wypadku gdy zawartość akt przekracza liczbę, o której mowa w ust. 1, należy założyć tom następny, zachowując ciągłość numeracji kart. Kolejne numery poszczególnych tomów oznacza się na okładkach cyfrą rzymską z podaniem liczby arkuszy w tomie oraz ewentualnie jego zawartość (np. "Tom II. Ark. 201-400. Dowody rzeczowe").

3. Jeżeli akta sprawy tworzą więcej niż jeden tom, na okładce każdego tomu umieszcza się taką samą sygnaturę i napisy jak w tomie pierwszym, z wyjątkiem napisów wymienionych w § 44 ust. 4.

4. Jeżeli akta sprawy mają nadaną klauzulę tajności, musi to być zaznaczone na każdym tomie akt.

§ 31. 1. Dla akt sprawy prowadzi się kartę przeglądową, którą umieszcza się na początku każdego tomu. Jeżeli arkusz karty nie wystarcza, dodaje się następne, oznaczając każdy z nich kolejną cyfrą rzymską.

2. Kartę przeglądową umieszcza się na początku każdego tomu akt.

3. Wszystkie pisma dotyczące danej sprawy wpisuje się do odpowiedniej karty przeglądowej w kolejności wpływu lub sporządzenia i w tej samej kolejności wszywa się je do akt. W przypadku pism stanowiących w swej treści jedną całość wpisuje się numer pierwszego i ostatniego arkusza danego pisma.

§ 32. 1. Kartę przeglądową zamyka się przez podkreślenie ostatniej pozycji, wpisanie daty i umieszczenie czytelnego podpisu pracownika dokonującego tej czynności w następujących wypadkach:

1) przed skierowaniem akt do sądu wyższej instancji;

2) przed udostępnieniem akt sprawy innym organom;

3) w aktach innego sądu wojskowego po załatwieniu wszystkich czynności w danej sprawie;

4) przed złożeniem akt do archiwum.

2. Po każdym zamknięciu prowadzi się kartę przeglądową w dalszym ciągu, jak długo wymaga tego postępowanie w danej sprawie.

3. Jeżeli akta zawierają więcej tomów, karta przeglądowa każdego tomu winna być zakończona wraz z adnotacją o jej kontynuacji w kolejnym tomie (np. ciąg dalszy w tomie II).

§ 33. Do akt sprawy nie dołącza się pism dotyczących czynności nadzorczych. Przepisu tego nie stosuje się do korespondencji w postępowaniu dotyczącym kasacji.

§ 34. 1. Akta spraw sądowych składa się do archiwum zakładowego po ukończeniu czynności sądowych związanych z wykonaniem orzeczenia lub zarządzenia kończącego postępowanie w sprawie, albo po uprawomocnieniu się orzeczenia lub zarządzenia, jeśli nie zachodzi potrzeba wykonania takich czynności, i przechowuje do czasu uzyskania zezwolenia na ich przekazanie do właściwego miejscowo Archiwum Państwowego (kat. "A") lub upływu okresu pozwalającego na ich zniszczenie.

2. Szczegółowe zasady przejmowania akt przez archiwum zakładowe sądu określają przepisy w sprawie archiwizacji akt spraw sądów wojskowych.

§ 35. Datę przekazania akt do archiwum zakładowego oraz numer spisu zdawczo-odbiorczego odnotowuje się w repertoriach i wykazie w rubryce "Uwagi".

§ 36. Przekazanie akt spraw sądowych do właściwego Archiwum Państwowego lub do zniszczenia następuje zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 6 grudnia 2002 r. w sprawie archiwizacji akt spraw sądów wojskowych (Dz. U. Nr 220, poz. 1857 oraz z 2006 r. Nr 56, poz. 393).

§ 37. Do akt spraw przekazywanych sądowi drugiej instancji na skutek wniesienia środka odwoławczego dołącza się akta tych spraw, z których dowód przeprowadził sąd pierwszej instancji.

§ 38. 1. Przedstawiając akta sprawy sądowi drugiej instancji na skutek wniesienia środka odwoławczego, sporządza się pismem maszynowym odpis zaskarżonego orzeczenia i dołącza do akt, chyba że oryginał orzeczenia sporządzono pismem maszynowym.

2. Przedstawiając Sądowi Najwyższemu - Izbie Wojskowej akta sprawy z kasacją, sporządza się pismem maszynowym odpis zaskarżonego orzeczenia sądu drugiej instancji i dołącza do akt, chyba że oryginał orzeczenia był sporządzony pismem maszynowym.

3. Przedstawiając akta Sądowi Najwyższemu - Izbie Wojskowej lub Trybunałowi Konstytucyjnemu w związku z przekazaniem pytania prawnego, należy dołączyć do akt - bez wszywania - dwa odpisy tego pytania.

§ 39. 1. W przypadku gdy orzeczenie sądu drugiej instancji należy doręczyć stronom - doręczenia dokonuje ten sąd.

2. W razie trudności w wykonaniu czynności wymienionych w ust. 1 sąd drugiej instancji, zwracając akta sądowi pierwszej instancji, dołącza odpowiednią liczbę odpisów orzeczenia i wskazuje, komu należy je doręczyć.

§ 40. Po zakończeniu postępowania w sądzie drugiej instancji i wykonaniu czynności wymienionych w i 39 ust. 1 sąd ten niezwłocznie zwraca akta sądowi pierwszej instancji.

§ 41. Sądy prowadzą zbiór własnych orzeczeń, składający się z odpisów orzeczeń ułożonych według daty ich wydania.

Rozdział 4

Szczególny sposób prowadzenia biurowości sądowej w systemie informatycznym

§ 42. 1. Prezes sądu może zarządzić prowadzenie urządzeń ewidencyjnych przez sekretariat sądu przy wykorzystaniu systemów informatycznych, zastępujących tradycyjne urządzenia ewidencyjne, spełniających wymagania minimalne dla systemów informatycznych określone przez Ministerstwo Sprawiedliwości lub Ministerstwo Obrony Narodowej.

2. Spełnienie wymagań minimalnych nie jest konieczne, jeżeli inne przepisy wprowadzają obowiązek posługiwania się systemami informatycznymi. Obowiązek spełnienia wymagań minimalnych nie dotyczy oddziałów i innych agend administracji sądowej.

3. Prezes określi w drodze zarządzenia system informatyczny, przy pomocy którego prowadzone mają być urządzenia ewidencyjne, zakres danych, które należy wprowadzić do tego systemu, niezbędne warunki techniczne, zasady tworzenia kopii zapasowych i bezpieczeństwa przechowywania danych, osobę odpowiedzialną za prowadzenie biurowości w systemie informatycznym z uwagi na kwestie techniczno-organizacyjno-wdrożeniowe, obowiązek raportowania o problemach jej funkcjonowania oraz obowiązek dokonywania przynajmniej raz w roku pisemnych ocen funkcjonowania, wskazania kierunku rozwoju oraz wykazania zalet wdrożonego programu.

4. Dopuszcza się częściowe prowadzenie biurowości według regulacji określonych w niniejszym zarządzeniu dla urządzeń ewidencyjnych prowadzonych w formie nieelektronicznej.. a częściowo w systemie informatycznym.

5. W przypadku zarządzenia prowadzenia urządzeń ewidencyjnych przez sekretariat sądu przy wykorzystaniu systemów informatycznych, spełniających wymagania minimalne określone przez Ministerstwo Sprawiedliwości dla systemów informatycznych zastępujących tradycyjne urządzenia ewidencyjne, dotychczasowe urządzenia ewidencyjne muszą być prowadzone do zakończenia ostatniej wpisanej w nich sprawy lub należy sporządzić w nich adnotacje o dalszym prowadzeniu sprawy w systemie informatycznym.

DZIAŁ III

Instrukcja sądowa w sprawach karnych

Rozdział 1

Akta spraw karnych

§ 43. Akta sprawy karnej prowadzi się jako dalszy ciąg akt postępowania przygotowawczego, zachowując ciągłość numeracji kart.

§ 44. 1. Każda sprawa karna wpływająca do sądu, po uprzednim zarejestrowaniu jej w repertorium, powinna być opatrzona na okładce w lewym górnym rogu - pod pieczątką prokuratury - pieczątką nagłówkową sądu oraz w prawym górnym rogu, pod znakiem akt prokuratury, sygnaturą akt sądu.

2. Na okładce akt należy wpisać stopień wojskowy, imiona, nazwiska i imiona ojców wszystkich oskarżonych, z tym że w stosunku do oficerów - kolorem czerwonym, natomiast dane innych osób oraz oznaczenie zarzucanych im przestępstw - kolorem niebieskim lub czarnym. Imiona i nazwiska oskarżonych wpisuje się na okładce akt w pierwszym przypadku.

3. Akta spraw, w których zastosowano tymczasowe aresztowanie, oznacza się wyrazem "areszt". Na każdym piśmie wysyłanym w sprawach, w których oskarżony przebywa w areszcie, umieszcza się napis "areszt".

4. Na okładkach akt, poza sygnaturą, umieszcza się właściwe dla danej sprawy oznaczenia, np.: "zabezpieczenie", "poręczenie", "dozór policji", "nieletni", "niebezpieczny", "dowód rzeczowy", przy czym dla oznaczeń tych można stosować odpowiednie skróty. W odniesieniu do zabezpieczenia i dowodu rzeczowego, obok skrótu "z" lub "d.rz." podaje się numer karty obejmującej wykaz zabezpieczonych lub przechowywanych przedmiotów.

5. W wykazie przechowywanych przedmiotów należy wymienić wszystkie przedmioty przechowywane w aktach sprawy, jak również przedmioty przekazane do depozytu sądowego albo oddane na przechowanie właścicielowi przedmiotu lub innej osobie.

§ 45. Na obwolucie akt w prawym górnym rogu tomu zawierającego akt oskarżenia lub pismo zastępujące akt oskarżenia zamieszcza się, po oznaczeniu na piśmie przez prezesa sądu, zapis o terminie, z którego upływem ustaje karalność czynu zarzuconego oskarżonemu, przez umieszczenie stosownej daty poprzedzonej słowem "przedawnienie". W przypadku objęcia jednym postępowaniem kilku oskarżonych lub zarzucenia oskarżonemu więcej niż jednego czynu zapisaniu podlega tylko termin, z którego upływem ustanie karalności następuje najwcześniej.

§ 46. Jeżeli format pisma lub dokumentu przy wszyciu do akt uniemożliwiłby odczytanie tekstu, należytego rodzaju pisma lub dokument nakleić na znormalizowanej czystej kartce papieru i dokonać odcisku stempla służbowego w taki sposób, by znalazł się na dokumencie i czystej karcie. Jeżeli pismo lub dokument zawiera treść na obu stronach, należy je tak nakleić, by można było odczytać obustronną treść. W przypadku braku możliwości naklejenia pisma na kartce papieru umieszcza się je w kopercie, którą wszywa się do akt sprawy.

§ 47. 1. Pisma złożone na rozprawie lub posiedzeniu oraz kopie zarządzeń wypłaty należności przyznanych uczestnikom postępowania umieszcza się za protokołem rozprawy lub posiedzenia.

2. Dowody doręczeń wezwań osób, które stawiły się na rozprawę lub posiedzenie, podlegają zniszczeniu, jeżeli przewodniczący posiedzenia nie zarządził inaczej. Zniszczeniu podlegają również koperty w przypadku gdy data stempla pocztowego nie stanowi podstawy ustalenia terminu, z którego upływem wiążą się skutki procesowe.

§ 48. Kopię postanowienia wypłaty należności przyznanych świadkom, biegłym, tłumaczom lub stronom należy dołączyć do akt sprawy ze wzmianką o jego przekazaniu kierownikowi sekretariatu do dokonania wypłaty.

§ 49. 1. Dokumentów i pism, o których z góry wiadomo, że po ukończeniu postępowania mają być zwrócone innemu sądowi, organowi lub osobie, nie wszywa się do akt sprawy karnej, lecz umieszcza się w kopercie wszytej do akt z zaznaczeniem na niej zawartości. Koperta powinna być zamknięta i opatrzona pieczęcią i podpisem osoby kopertującej. Numeruje się wówczas tylko kopertę, do której pismo (dokument) włożono, a w karcie przeglądowej wskazuje się, ile arkuszy zawiera.

2. Jeżeli załącznikiem są akta innej sprawy, do akt głównych sprawy karnej należy włączyć pisma przewodnie dotyczące ich wpływu i zwrotu.

3. W razie wyjęcia z akt sprawy dokumentów, należy w to miejsce założyć kartę ze wskazaniem, z jakiego powodu lub w jakim celu i na jak długo zostały wyjęte. Jeżeli wyjęte dokumenty nie mają być z powrotem do akt dołączone, należy oprócz tego sporządzić krótką adnotację w karcie przeglądowej akt, w rubryce "Uwagi".

§ 50. 1. Apelację, która wpływa do sądu, wszywa się do akt sprawy.

2. Sąd przedstawia akta sprawy sądowi odwoławczemu, dołączając do tych akt dwa odpisy wyroku sporządzone pismem maszynowym i dwa odpisy apelacji.

3. W wypadku złożenia przez strony innych środków odwoławczych, należy postąpić analogicznie.

§ 51. 1. Dla sprawy o wydanie wyroku łącznego zakłada się nowe akta zawierające wniosek lub zarządzenie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, odpisy prawomocnych wyroków mających podlegać połączeniu, aktualne opinie o skazanym, dane o karalności uzyskane z Krajowego Rejestru Karnego Ministerstwa Sprawiedliwości i akta spraw, w których wydano te wyroki.

2. Przesyłając akta sprawy w celu wydania wyroku łącznego, należy uczynić w nich adnotację co do zakresu, w którym orzeczona kara została wykonana. Adnotację sporządza upoważniony sędzia na oddzielnej karcie w formie notatki urzędowej.

3. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio po wydaniu wyroku łącznego.

4. Odpis prawomocnego wyroku łącznego lub odpis orzeczenia odmawiającego połączenia kar przesyła się wraz z aktami spraw zwracanym sądom, których wyroki były przedmiotem rozpoznania.

§ 52. 1. Niejawne akta spraw karnych rejestruje się w rejestrze teczek dokumentów niejawnych, dzienników i książek ewidencyjnych, a następnie sprawę rejestruje się w odpowiednim repertorium.

2. Akta oznaczone klauzulą tajności będące w załatwieniu oraz załatwione przechowuje się w kancelarii tajnej sądu w sposób przewidziany dla przechowywania dokumentów niejawnych i wydaje się je osobom uprawnionym tylko na czas potrzebny do pracy.

3. Osoby uprawnione, podejmujące akta oznaczone klauzulą tajności lub wydzielone materiały niejawne, postępują z nimi w sposób określony w przepisach o ochronie informacji niejawnych.

4. W sprawach oznaczonych klauzulą tajności notatki obrońcy, jak i innych osób uprawnionych do dostępu do akt niejawnych, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie karne w danej sprawie podlegają zniszczeniu, zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych, a fakt ten odnotowuje się w ewidencji właściwej dla wydanych arkuszy.

§ 53. 1. Do akt spraw karnych nie wolno dołączać pism, dokumentów i innych akt oznaczonych klauzulą tajności. Pisma takie i akta wpływające do sądów należy rejestrować w odpowiednim dzienniku korespondencji niejawnej, nadając sygnaturę akt sprawy karnej, do której pismo to należy (np. L.dz. 099 do Sg 36/95). Pisma i dokumenty niejawne przechowuje się w kancelarii tajnej w aktach wydzielonych, założonych do danej sprawy.

2. Na zewnętrznej stronie akt, do których należą pisma złożone w kancelarii tajnej, umieszcza się pieczątkę "akta wydzielone" oznaczone tak jak w ust. 1 i rejestruje w rejestrze akt wydzielonych.

3. Akta wydzielone przesyła się wraz z aktami sprawy w sposób określony dla przesłania korespondencji niejawnej.

4. Akta wydzielone, przechowywane w kancelarii tajnej sądu, przekazuje się do właściwego Archiwum Państwowego razem z aktami głównymi sprawy.

§ 54. Akta sądowe jawne przesyła się zawsze przesyłką poleconą za zwrotnym poświadczeniem odbioru.

Rozdział 2

Inne czynności biurowe

§ 55. Korespondencję w sprawach dotyczących osób zatrzymanych, tymczasowo aresztowanych, pozbawionych wolności, a także osób, w stosunku do których sąd orzekł o zastosowaniu środka zabezpieczającego na podstawie art. 94 § 1 k.k. lub art. 96 § 1 k.k., należy załatwiać bezzwłocznie, poza zwykłą kolejnością spraw.

§ 56. W zawiadomieniu o wszczęciu lub zakończeniu postępowania należy wymienić nazwisko i imię, a ponadto określić zwięźle czyn zarzucony oskarżonemu, kwalifikację prawną tego czynu, zastosowany środek zapobiegawczy, wskazać miejsce osadzenia oskarżonego oraz podać zwięźle treść orzeczenia.

§ 57. 1. W zawiadomieniu o skazaniu osoby podlegającej powszechnemu obowiązkowi obrony Rzeczypospolitej Polskiej należy w szczególności podać nazwisko i imię, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, ostatnie miejsce zamieszkania skazanego i zwięzłą treść orzeczenia.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zawiadomień o dacie rozpoczęcia i ukończenia wykonywania kary pozbawienia wolności, o darowaniu lub złagodzeniu kary na mocy amnestii lub w drodze łaski oraz o zatarciu skazania.

§ 58. 1. Odpisy wyroków wydanych poza rozprawą niezwłocznie umieszcza się w zbiorze, celem ich publicznego udostępnienia.

2. Po upływie siedmiu dni od wydania wyroku odpis dołącza się do właściwych akt.

§ 59. W pismach sądu dotyczących wykonania wyroku, a w szczególności udzielenia odroczenia lub przerwy wykonania kary i w poleceniach przyjęcia do zakładu karnego podaje się oprócz nazwiska i imienia osoby, której pismo dotyczy, również datę i miejsce jej urodzenia, imiona rodziców i nazwisko rodowe matki. Pisma opatruje się urzędową pieczęcią sądu i czytelnym podpisem sędziego.

§ 60. 1. W przypadku bezskutecznego upływu terminu do dobrowolnego uiszczenia należności sądowych, jeśli zapłata tych należności nie została rozłożona na raty ani umorzona, sąd wykonujący orzeczenie przesyła właściwemu organowi egzekucyjnemu tytuł wykonawczy, do którego dołącza się wynikające z akt sprawy informacje, mogące ułatwić wszczęcie i prowadzenie egzekucji. W szczególności należy:

1) obok imienia i nazwiska skazanego podać datę i miejsce jego urodzenia, imiona rodziców i miejsce zamieszkania;

2) określić miejsce pracy skazanego albo źródło utrzymania jego lub współmałżonka oraz stan rodzinny;

3) załączyć odpisy protokołów zajęcia, jeżeli zajęcia dokonał organ inny niż organ mający prowadzić egzekucję;

4) oznaczyć, czy i które z przedmiotów określonych w protokołach wymienionych w pkt 3 zostały wyłączone spod zajęcia albo co do których toczy się postępowanie o wyłączenie.

2. Przypadki, w których czynności egzekucyjnych nie prowadzi się, regulują odrębne przepisy.

DZIAŁ IV

Instrukcja sądowa w sprawach o wykroczenia oraz w sprawach z zakresu postępowania dyscyplinarnego

Rozdział 1

Akta spraw o wykroczenia i z zakresu postępowania dyscyplinarnego

§ 61. Do prowadzenia akt w sprawach o wykroczenia stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące biurowości w sprawach sądowych, w części dotyczącej przepisów wspólnych oraz o zakładaniu i prowadzeniu akt spraw karnych.

§ 62. 1. Akta sprawy dyscyplinarnej zakłada się na zarządzenie prezesa sądu po wpłynięciu wniosku o ukaranie dyscyplinarne lub odwołania od orzeczenia dyscyplinarnego w sprawie, do której rozpoznania właściwy jest sąd wojskowy, i oznacza właściwą sygnaturą.

2. Akta powinny być opatrzone w lewym górnym rogu okładki pieczątką nagłówkową sądu, a w prawym górnym rogu znakiem sadu (nn. Dg 1/06, Do 2/06, Dgo 3/06, Dsd 4/06).

§ 63. Akta, o których mowa w § 62 ust. 1, powinny zawierać w szczególności:

1) kartę przeglądową akt;

2) wniosek lub odwołanie osoby uprawnionej;

3) materiały zebrane w toku postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego;

4) materiały opiniodawcze;

5) protokół z rozprawy lub z posiedzenia sądu;

6) oryginał orzeczenia sądu z pouczeniem o trybie i terminie odwołania;

7) zarządzenie wykonania kary i adnotacje o jej wykonaniu;

8) inne dokumenty związane ze sprawą.

§ 64. W pozostałych kwestiach związanych z prowadzeniem akt spraw z zakresu postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy § 44 i następnych, dotyczących prowadzenia akt w sprawach karnych.

§ 65. Akta spraw opisanych w rozdziale niniejszym składa się do archiwum zakładowego po ukończeniu czynności sądowych związanych z wykonaniem orzeczenia lub zarządzenia kończącego postępowanie w sprawie albo po uprawomocnieniu się orzeczenia lub zarządzenia, jeśli nie zachodzi potrzeba wykonania takich czynności, i przechowuje do czasu uzyskania zezwolenia na ich przekazanie do właściwego miejscowo Archiwum Państwowego (kat. "A") lub upływu okresu pozwalającego na ich zniszczenie.

DZIAŁ V

Biurowość w sprawach karnych, w sprawach o wykroczenia oraz w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe

Rozdział 1

Urządzenia ewidencyjne - zasady ogólne

§ 66. 1. W sądach wojskowych prowadzi się następujące urządzenia ewidencyjne:

1) repertoria;

2) wykazy;

3) kartoteki (zbiory kart);

4) zbiory wokand;

5) księgi pomocnicze.

2. Urządzenia ewidencyjne prowadzi się według ustalonych wzorów.

3. Urządzenia ewidencyjne służą do rejestrowania czynności sądu, kontrolowania biegu spraw, sporządzania sprawozdań statystycznych oraz stanowią podstawę oznaczenia, układu i przechowywania akt.

4. Wpisów w urządzeniach ewidencyjnych dokonuje się niezwłocznie po zaistnieniu podstawy do ich zamieszczenia.

5. Jeżeli dla czynności sądu podejmowanych w sprawie w określonym urządzeniu ewidencyjnym brak odpowiedniej rubryki, wpisuje się je w rubryce "Uwagi".

§ 67. Repertoria, wykazy i księgi pomocnicze, zwane dalej "księgami biurowymi", prowadzi się systemem roczników, z numeracją od początku roku, z wyłączeniem wyjątków wymienionych w niniejszych przepisach. Można używać tej samej księgi w latach następnych, rozpoczynając numerację wpisów od początku roku następnego, jeżeli liczba pustych stron wystarczy co najmniej na okres półroczny.

§ 68. Na okładce i pierwszej stronie księgi biurowej należy umieścić nazwę sądu, nazwę księgi i rok kalendarzowy.

§ 69. 1. Księgi biurowe powinny być oprawione, a karty w księgach ponumerowane. Liczbę kart poświadcza się na ostatniej stronie księgi.

2. Po upływie roku kalendarzowego kierownik sekretariatu zamyka księgę, wymieniając pod ostatnim wpisem liczbę pozycji zamieszczonych w księdze i podpisując tę adnotację.

§ 70. 1. Załatwienie sprawy uwidacznia się w księdze biurowej przez zakreślenie czerwonym kolorem numeru porządkowego tej sprawy. Zakreślenie polega na umieszczeniu znaku "L" obejmującego z lewej strony numer porządkowy [st].

2. Sprawę, w której występuje kilka osób (żądań), uważa się za załatwioną, gdy załatwienie dotyczy wszystkich osób (żądań).

§ 71. W przypadku przeniesienia wpisu do innej księgi biurowej należy w każdej z ksiąg sporządzić adnotację o poprzednim i obecnym wpisie.

§ 72. 1. Omyłkowy wpis sprawy do księgi biurowej poprawia się przez przekreślenie go, bez zmiany numerów porządkowych dalszych spraw, chyba że skreśla się ostatni wpis. Inne zapisy dokonane omyłkowo lub niewłaściwie należy przekreślić, czyniąc o tym wzmiankę, i wpisać obok nich właściwe dane.

2. Osoba dokonująca przekreślenia omyłkowego wpisu opatruje tę czynność datą i podpisem.

Rozdział 2

Repertoria i wykazy

§ 73. Zarejestrowanie sprawy następuje przez wpisanie pisma wszczynającego postępowanie do właściwego repertorium i skorowidza alfabetyczno-numerowego.

§ 74. 1. Sprawy niepodlegające wpisaniu do repertorium rejestruje się w wykazach.

2. Przy zakładaniu repertorium lub wykazu na początku roku kalendarzowego kierownik sekretariatu sporządza na pierwszej stronie nowej księgi spis spraw niezałatwionych, wpisując w kolejności niezakreślone numery porządkowe z repertoriów lub wykazów z ostatnich pięciu lat, oddzielnie dla każdego roku. Załatwienie tych spraw należy uwidocznić przez zakreślenie numeru porządkowego w dawnym repertorium lub wykazie i przekreślenie numeru w spisie mieszczącym się na początku nowej księgi.

3. Sprawy niezakreślone z okresu wcześniejszego niż ostatnie pięć lat - a w przypadku spraw o wykroczenia - ostatnie dwa lata, przenosi się do nowego repertorium lub wykazu na stronach początkowych oddzielnie dla każdego roku, nie zmieniając numeracji tych spraw. Przenieść należy także zapisy dotyczące biegu danej sprawy w zakresie niezbędnym do dalszego postępowania w sprawie.

4. Przepisy ust. 2 i 3 nie dotyczą repertoriów lub wykazów prowadzonych w systemie informatycznym.

§ 75. 1. Jednocześnie z pierwszym wpisem należy uzupełnić te wszystkie rubryki repertorium lub wykazu, których wypełnienie jest możliwe według stanu sprawy lub treści wpływającego pisma.

2. Dalszych wpisów dokonuje się stopniowo, w ciągu postępowania, tj. niezwłocznie po zaistnieniu miarodajnych wydarzeń i w przypadkach stwierdzenia z akt podstaw do dokonania wpisów, aż do zupełnego ukończenia sprawy.

3. Jeżeli oskarżony jest oficerem, wpis w rubryce "Oskarżony" należy sporządzić kolorem czerwonym.

§ 76. 1. Do repertoriów lub wykazów wpisuje się tylko zdarzenia określone w tytułach poszczególnych rubryk. W rubryce przeznaczonej na uwagi należy wpisywać tylko takie czynności, które są miarodajne dla określenia stadium postępowania, albo o których informacja jest ważna ze względu na prawidłowy tok czynności.

2. Daty należy wpisywać w formie ułamka, złożonego z dnia i miesiąca (np. 15/8), a gdy zdarzenie zaszło w innym roku niż rocznik repertorium, należy dopisać dwie końcowe cyfry roku zdarzenia (np. 15/8/94).

3. Rubryki, które w danej sprawie pozostają bez wpisu, należy oznaczyć poziomą kreską najpóźniej z chwilą ostatecznego załatwienia danej sprawy.

§ 77. 1. Repertorium lub wykaz otwiera się każdego roku liczbą 1; dalsze liczby biegną kolejno przez cały rok kalendarzowy.

2. Poszczególne sprawy wpisuje się do repertorium lub wykazu w takim porządku, w jakim wpływają do sądu, zachowując kolejność alfabetyczną według nazwisk osób, których dotyczą. Liczba porządkowa, którą sprawa otrzymuje przy pierwszym wpisie, stanowi liczbę repertorium.

§ 78. Jeżeli w rejestrowanej sprawie występuje więcej osób w charakterze stron lub przewiduje się dokonanie obszerniejszych wpisów, należy zająć w repertorium lub wykazach taką liczbę następnych wierszy, aby dalsze wpisy były przejrzyste.

§ 79. 1. Sprawę rejestruje się w repertorium pod nowym numerem wyłącznie w następujących przypadkach:

1) uchylenia zaskarżonego orzeczenia przez sąd drugiej instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji;

2) podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie, której numer poprzednio zakreślono;

3) wznowienia postępowania w sprawie karnej;

4) przekazania sprawy do ponownego rozpoznania w wyniku uwzględnienia skargi kasacyjnej (kasacji);

5) gdy strona wniesie o dalsze prowadzenie sprawy zakończonej prawomocnym, choć niewykonanym zarządzeniem o zwrocie pisma wszczynającego postępowanie, równocześnie uzupełniając braki będące przyczyną zarządzenia o zwrocie;

6) gdy przewiduje to przepis szczególny.

2. Rejestrując sprawę pod nowym numerem, należy pod nową datą wpisu umieścić również datę pierwotnej rejestracji, a pod nowym numerem - poprzedni numer sprawy. Przy wpisie poprzednim należy odnotować numer, pod jakim sprawa została ponownie zarejestrowana w repertorium.

§ 80. Połączenie spraw należy uwidocznić w repertorium przez wpisanie czerwonym kolorem w rubryce "Uwagi" numeru porządkowego tej sprawy, z którą sprawę połączono.

§ 81. Sprawę wyłączoną do odrębnego rozpoznania rejestruje się pod nowym numerem porządkowym repertorium, czyniąc o tym wzmiankę przy poprzednim wpisie w rubryce "Uwagi" [st]. Przepis § 79 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 82. 1. Numer porządkowy sprawy zakreśla się w repertorium wyłącznie w następujących przypadkach:

1) wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w danej instancji;

2) przeniesienia sprawy do innej księgi lub połączenia z inną sprawą;

3) przekazania sprawy innemu sądowi według właściwości;

4) jeśli przewiduje to przepis szczególny.

2. Przepis § 70 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 83. O fakcie sprawdzenia repertorium lub wykazu przez prezesa sądu czyni się w sprawdzonej księdze odpowiednią adnotację.

Rozdział 3

Kartoteki

§ 84. 1. W postępowaniu wykonawczym określone czynności sądu ewidencjonowane mogą być na kartach zakładanych dla poszczególnych osób, wobec których - zgodnie z treścią orzeczenia - czynności te podlegają wykonaniu.

2. Zbiór założonych kart jednego wzoru stanowi kartotekę.

3. Karty osób, wobec których postępowanie wykonawcze jest w toku, przechowuje się w kartotece czynnej. Po zakończeniu tego postępowania kartę wycofuje się z kartoteki czynnej i przechowuje w kartotece nieczynnej [st].

4. Karty układa się według kolejności ich numerów, z podziałem na poszczególne lata kalendarzowe.

§ 85. 1. Kartę wyjmuje się z kartoteki wyłącznie w celu zamieszczenia lub uzyskania informacji.

2. W razie potrzeby wyjęcia karty ze zbioru na czas dłuższy, należy w miejsce karty wyjętej włożyć zakładkę z oznaczeniem nazwiska osoby, dla której karta została założona, i sygnatury karty. Poza przypadkiem przekazania sprawy innemu sądowi nie jest dopuszczalne dołączanie karty do akt sprawy.

§ 86. Dla każdej kartoteki prowadzi się wykaz kart w niej zawartych. W wykazie dokonuje się wpisów chronologicznie, z numeracją od początku roku kalendarzowego. Kolejny numer takiego wpisu ze wskazaniem rodzaju kartoteki stanowi sygnaturę karty i odpowiadających jej akt.

§ 87. Numer porządkowy w wykazie kart zakreśla się z chwilą przeniesienia karty do kartoteki nieczynnej lub przekazania sprawy innemu sądowi.

Rozdział 4

Księgi pomocnicze

§ 88. Dla każdego repertorium i wykazu prowadzi się skorowidz alfabetyczno-numerowy. Można prowadzić jeden skorowidz dla kilku ksiąg.

§ 89. 1. Kierownik sekretariatu prowadzi "Kontrolkę wysyłanych akt", zawierającą następujące rubryki:

1) liczba porządkowa;

2) oznaczenie sprawy;

3) data wysłania akt;

4) oznaczenie adresata;

5) daty wysłanych ponagleń o zwrot akt;

6) data zwrotu akt;

7) uwagi.

2. W rubryce "Uwagi" należy wpisywać daty otrzymania nadesłanych w tym czasie pism, które po zwrocie akt należy do nich dołączyć. Pisma te przechowuje się do czasu zwrotu akt w przeznaczonej do tego teczce.

3. Kierownik sekretariatu przegląda kontrolkę w odstępach miesięcznych i wysyła w miarę potrzeby ponaglenia o zwrot akt, o czym zawiadamia prezesa sądu.

§ 90. 1. W sądach prowadzi się "Kontrolkę terminowego sporządzania uzasadnień orzeczeń i załatwiania środków odwoławczych" [st]. Kontrolkę prowadzi się oddzielnie w wydziałach wojskowych sądów okręgowych,, rozpatrujących sprawy w pierwszej i drugiej instancji oddzielnie dla każdego rodzaju spraw.

2. W kontrolce odnotowuje się także uzasadnienia sporządzane z urzędu.

3. Kontrolkę prowadzi kierownik sekretariatu. Prezes sądu może na wniosek kierownika sekretariatu powierzyć prowadzenie kontrolki innemu pracownikowi sekretariatu.

4. Liczba kart w kontrolce powinna uwzględniać liczbę sędziów oraz liczbę uzasadnień opracowywanych w roku przez poszczególnych sędziów [st]. Na każdej karcie kontrolki należy wpisać nazwisko sędziego, którego sprawy będą ewidencjonowane.

5. Zakładając kontrolkę na nowy rok kalendarzowy, należy na pierwszych kartach dotyczących poszczególnych sędziów wpisać sygnatury akt spraw niezakreślonych w kontrolce prowadzonej w roku poprzednim.

§ 91. 1. W kontrolce, o której mowa w § 90, ewidencjonuje się wszystkie czynności sądu podejmowane w fazie postępowania międzyinstancyjnego w celu sprawowania bieżącego nadzoru nad terminowością ich wykonywania [st].

2. Z chwilą wpłynięcia wniosku o doręczenie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem, w kontrolce wpisuje się datę wpływu tego wniosku; jeżeli w jednej sprawie wpłynęło kilka takich wniosków, w tym także wniosków, o których mowa w art. 423 § 1a k.p.k., sprawę rejestruje się w kontrolce tylko raz, notując datę wpływu wniosku najwcześniej złożonego.

3. W przypadku gdy środek odwoławczy został złożony bez uprzedniego wniosku o doręczenie odpisu uzasadnienia, sprawę rejestruje się w kontrolce, wpisując w miejscu przeznaczonym na datę wpływu wniosku - datę orzeczenia oraz skrót "b.z.".

4. Jeżeli w zarejestrowanej już sprawie nie wniesiono apelacji albo jeśli postępowanie odwoławcze zakończyło się wsadzie pierwszej instancji, w kontrolce, w rubryce "Uwagi" należy wpisać datę uprawomocnienia się orzeczenia lub decyzji powodującej nieprzedstawienie sprawy sądowi drugiej instancji.

5. W przypadku nieprzyjęcia apelacji pozycję w kontrolce zakreśla się po upływie terminu do złożenia zażalenia na nieprzyjęcie apelacji.

6. Po zwrocie akt z sądu drugiej instancji w kontrolce wpisuje się zwięzłą informację o treści wydanego orzeczenia (np. utrzymano w mocy, częściowo uchylono).

7. W sądzie drugiej instancji odnotowuje się ponadto w kontrolce datę wpływu wniosku o doręczenie odpisu orzeczenia tego sądu z uzasadnieniem i oznaczenie składającego wniosek oraz datę doręczenia orzeczenia sądu odwoławczego.

8. W rubryce "Uwagi" wpisuje się wzmiankę o przedłużeniu terminu do sporządzenia uzasadnienia i przyczynę usprawiedliwionego przedłużenia.

9. Po dokonaniu ostatniego z przewidzianych dla danej sprawy zapisów należy numer tej sprawy zakreślić w kontrolce.

§ 92. Kierownik sekretariatu przechowuje kontrolkę terminowego sporządzania uzasadnień orzeczeń i załatwiania środków odwoławczych przez dwa lata następujące po roku, dla którego kontrolka została założona.

§ 93. 1. W sądach kierownik sekretariatu prowadzi "Kontrolkę spraw zagrożonych przedawnieniem", przeznaczoną do wpisywania sygnatur spraw, w których termin przedawnienia karalności jest krótszy niż dwa lata.

2. Kierownik sekretariatu sukcesywnie uaktualnia kontrolkę, o której mowa w ust. 1, przez ewidencjonowanie w niej - w miarę upływu czasu - sygnatur kolejnych spraw niezałatwionych, w których wobec przedłużania się postępowania sądowego termin ustania karalności czynu ustalony przez prezesa sądu stał się krótszy niż dwa lata.

3. Sprawy wpisane do kontrolki są objęte stałym nadzorem prezesa sądu i kierownika sekretariatu.

§ 94. 1. Przedmioty niedające dołączyć się do akt sprawy ewidencjonuje się w "Księdze depozytów".

2. W księdze, o której mowa w ust. 1, należy dokładnie oznaczyć cechy charakteryzujące dany przedmiot. Przedmioty przekazane w tej samej sprawie i w tym samym czasie wpisuje się pod jednym numerem.

3. Wpis w księdze, o której mowa w ust. 1, zakreśla się po wykonaniu orzeczenia dotyczącego przechowywanego przedmiotu.

§ 95. 1. Wydanie przechowywanego przedmiotu następuje przez wysłanie, wydanie osobie uprawnionej za pokwitowaniem lub na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

2. W "Księdze depozytów" wpisuje się datę zakończenia przechowywania w depozycie.

3. Dokumenty i korespondencję dotyczącą przechowywanych przedmiotów, a w szczególności dowody wysłania przedmiotów, potwierdzenia odbioru, protokoły zdawczo-odbiorcze i protokoły zniszczenia przedmiotów, przechowuje się we wszytej do akt kopercie.

4. Osoba odbierająca przedmiot może potwierdzić również odbiór w "Księdze depozytów" przez podpisanie odpowiedniej adnotacji.

§ 96. Sposób przechowywania weksli, czeków i innych papierów wartościowych regulują odrębne przepisy.

§ 97. W sekretariacie sądu mogą być prowadzone inne, niewymienione w niniejszym rozdziale księgi pomocnicze, jeżeli ich posiadanie jest niezbędne do wykonywania zadań sądu.

Rozdział 5

Szczegółowe zasady prowadzenia repertoriów, wykazów i innych urządzeń ewidencyjnych

§ 98. W wojskowych sądach garnizonowych prowadzi się repertoria [st]:

1) "Sg" dla spraw, w których do wojskowego sądu garnizonowego wniesiono akt oskarżenia lub pismo zastępujące akt oskarżenia, dla spraw w przedmiocie wydania wyroku łącznego, wniosków prokuratorskich o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i o zastosowanie środków zabezpieczających oraz wniosków prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania karnego;

2) "Ks" dla spraw o przestępstwa i wykroczenia skarbowe, w których wniesiono do sądu akt oskarżenia lub pismo zastępujące akt oskarżenia (np. wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności);

3) "Wz" dla wniosków dotyczących warunkowych przedterminowych zwolnień.

§ 99. 1. W wojskowych sądach okręgowych prowadzi się repertoria [st]:

1) "So" dla spraw, w których do wojskowego sądu okręgowego wniesiono akt oskarżenia lub pismo zastępujące akt oskarżenia, dla spraw w przedmiocie wydania wyroku łącznego, wniosków prokuratorskich o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i o zastosowanie środków zabezpieczających oraz wniosków prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania karnego;

2) "SA" dla spraw, w których wniesiono apelacje od wyroków wojskowych sądów garnizonowych;

3) "Kz" dla spraw, w których wniesiono zażalenia na postanowienia wojskowych sądów garnizonowych lub na zarządzenia prezesów tych sądów, z wyłączeniem zażaleń na postanowienia sądów wydane w postępowaniu wykonawczym;

4) "Kzw" dla spraw, w których wniesiono zażalenia na postanowienia wojskowych sądów garnizonowych wydane w postępowaniu wykonawczym;

5) "Żo" dla spraw, w których uprawnione podmioty zgłosiły wnioski o odszkodowanie w trybie k.p.k. oraz przepisów szczególnych.

2. Wojskowe sądy okręgowe prowadzą "rejestr postanowień dotyczących kontroli operacyjnej" na podstawie przepisów szczególnych; do rejestracji spraw stosuje się przepisy ustalone dla postępowania z informacjami niejawnymi.

§ 100. 1. Wpisując do repertorium sprawę dotyczącą kilku oskarżonych, należy nazwisko każdego z nich wpisać w oddzielnym wierszu repertorium pod wspólnym numerem porządkowym, oznaczając nazwiska kolejno dużymi literami (A, B, C).

2. W repertoriach "Sg" i "Ks" (co do spraw o przestępstwa i wykroczenia skarbowe) w rubryce "Uwagi" należy wpisać informację dotyczącą oznaczonego na piśmie przez prezesa sądu terminu, z którego upływem ustaje karalność czynu zarzucanego oskarżonemu, przez umieszczenie stosownej daty poprzedzonej słowem "przedawnienie" [st]. W przypadku zarzucenia oskarżonemu więcej niż jednego czynu zapisaniu podlega tylko termin, z którego upływem ustanie karalności następuje najwcześniej.

3. W rubryce, o której mowa w ust. 2, wpisuje się także, z podkreśleniem, datę uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

§ 101. W razie wyłączenia sprawy do odrębnego postępowania na marginesie repertorium, w jednej linii z nazwiskiem oskarżonego, co do którego postępowanie wyłączono, należy wpisać wyraz "wyłączono". Po rozpoznaniu sprawy wyłączonej napis ten należy przekreślić. Przepis § 81 stosuje się odpowiednio.

§ 102. Zażalenia na postanowienia lub zarządzenia wydawane w rozpoznawczym postępowaniu sądowym wydaje się pod numerem nadanym sprawie w repertorium "Sg" i "Ks".

§ 103. Numer porządkowy sprawy zakreśla się w repertorium po wydaniu wyroku, po uprawomocnieniu się postanowienia o przekazaniu sprawy według właściwości innemu sądowi lub postanowienia o przekazaniu sprawy w celu uzupełnienia postępowania przygotowawczego, po uprawomocnieniu się innego rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w danej instancji.

Rozdział 6

Repertorium "Sg"

§ 104. Sprawy o przestępstwo, w wyniku którego pokrzywdzonym jest małoletni, oznacza się dodatkowo, na podstawie aktu oskarżenia - przez zamieszczenie na lewym marginesie repertorium, równolegle do numeru porządkowego sprawy - adnotacji sporządzonej czerwonym kolorem "Pokrzywdzony małoletni". Oznaczenie może być zapisane w skrócie. Taką samą informację - o i!e wynika ona z orzeczenia sądu - zamieszcza się też w rubryce "Wyrok".

§ 105. W sprawach, w których w postępowaniu przygotowawczym lub w postępowaniu sądowym zostało wydane postanowienie o zabezpieczeniu roszczeń o naprawienie szkody albo grożących oskarżonemu kar majątkowych, należy umieścić na marginesie repertorium, obok numeru porządkowego danej sprawy znak "Z" [st].

§ 106. 1. Informacje dotyczące kwalifikacji prawnej czynu wpisuje się na podstawie aktu oskarżenia, przy czym należy wymienić wszystkie zarzucane aktem oskarżenia czyny.

2. Jeżeli złożono nowy lub dodatkowy akt oskarżenia, należy sprostować lub uzupełnić wpis w odpowiedniej rubryce, czyniąc stosowny zapis w rubryce "Uwagi".

§ 107. 1. W rubrykach "Wyrok" należy w szczególności wpisać odpowiednio: informacje dotyczące rodzaju i wymiaru kary orzeczonej za poszczególne czyny wraz z kwalifikacją prawną przyjętą przez sąd oraz karę łączną, informacje o zaliczeniu tymczasowego aresztowania, orzeczeniu dozoru, o środkach karnych, środkach zabezpieczających, darowaniu kary na podstawie amnestii, a także dane co do treści orzeczenia o kosztach sądowych oraz o obowiązkach związanych z warunkowym umorzeniem postępowania, orzeczeniem kary ograniczenia wolności lub warunkowym zawieszeniem wykonania kary [st].

2. W sprawach o przestępstwo, w wyniku którego została wyrządzona szkoda w mieniu, należy podać kwotę wysokości szkody ustaloną przez sąd.

3. Jeżeli w jednej sprawie skazano dwie lub więcej osób, adnotację o wysokości szkody wpisuje się oddzielnie co do każdego skazanego, w kwocie każdemu z nich przypisanej [st].

4. W przypadku orzeczonego zobowiązania do naprawienia szkody, zasądzenia świadczenia pieniężnego lub nawiązki, w rubrykach 13 lub 14 należy podać podstawę prawną oraz kwotę zasądzonego zobowiązania do naprawienia szkody (świadczenia pieniężnego, nawiązki) [st].

§ 108. W rubrykach "Inne załatwienie" wpisuje się tylko te postanowienia, które kończą postępowanie, oraz adnotacje o przekazaniu sprawy innemu sądowi albo innemu organowi, z wyjątkiem przypadków żądania udzielenia pomocy sądowej [st].

§ 109. W rubryce "Środek odwoławczy" odnotowuje się również datę złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku oraz wskazuje, od kogo wniosek pochodzi [st]. W razie wniesienia środka odwoławczego w postaci zażalenia - przed wpisaniem daty i osoby wnoszącej zażalenie umieszcza się wyraz "zażalenie".

§ 110. W rubrykach "Orzeczenie II instancji" wpisuje się zwięztą treść orzeczenia (np. "wyrok uchylono - do ponownego rozpoznania"). Jeżeli sąd drugiej instancji orzekł merytorycznie, przepis § 107 stosuje się odpowiednio.

§ 111. 1. W przypadku zwrócenia oskarżycielowi publicznemu aktu oskarżenia w trybie art. 337 § 1 k.p.k. i 345 § 1 k.p.k. numer porządkowy sprawy zakreśla się w repertorium po upływie terminu do wniesienia zażalenia na podstawie art. 337 § 2 k.p.k. i 345 § 3 k.p.k. Datę doręczenia oskarżycielowi aktu oskarżenia lub wezwania odnotowuje się w repertorium w rubryce "Uwagi" [st].

2. Jeżeli sąd zwraca się o usunięcie braków w postępowaniu przygotowawczym w trybie art. 397 § 1 k.p.k., w rubryce "Uwagi" odnotowuje się przyczynę odroczenia rozprawy oraz termin przedstawienia dowodów przez oskarżyciela publicznego.

§ 112. 1. W przypadku niewniesienia przez oskarżyciela posiłkowego, który wniósł akt oskarżenia, zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania numer porządkowy sprawy zakreśla się po upływie 14 dni od daty doręczenia oskarżycielowi wezwania do uiszczenia kosztów. Datę doręczenia odnotowuje się w repertorium w rubryce "Uwagi" [st].

2. Jeżeli dowód wniesienia zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania wpłynął po zakreśleniu numeru sprawy w repertorium, ale opłata została uiszczona w terminie, sprawę wpisuje się do repertorium, stosując przepis § 79 ust. 2.

§ 113. Jeżeli sprawa ponownie wpłynęła do sądu (np. po uzupełnieniu postępowania przygotowawczego) lub podjęto warunkowo umorzone postępowanie, sprawę wpisuje się ponownie do repertorium, stosując przepis § 79 ust. 2.

§ 114. Wydanie wyroku łącznego obejmującego wyrok wydany w danej sprawie odnotowuje się przez zamieszczenie w repertorium w rubryce "Uwagi" adnotacji wskazującej datę wydania wyroku łącznego, nazwę sądu i sygnaturę akt sprawy, w której wydano wyrok łączny.

§ 115. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio przy prowadzeniu innych repertoriów prowadzonych dla spraw karnych, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

Rozdział 7

Repertorium "Ks"

§ 116. 1. Sprawy o przestępstwa i wykroczenia skarbowe ewidencjonuje się w repertorium "Ks" [st].

2. Sprawy o wykroczenia wyróżnia się przez umieszczenie na marginesie tego repertorium, obok numeru porządkowego danej sprawy kolorem czerwonym oznaczenia literowego "W".

3. W sądach o małym wpływie spraw karno-skarbowych dopuszcza się możliwość ewidencjonowania ich w repertorium "Sg". W takim przypadku sprawy o przestępstwa i wykroczenia skarbowe wyróżnia się spośród innych spraw wpisanych w repertorium "Sg" przez umieszczenie na marginesie, obok numerów porządkowych spraw o przestępstwa skarbowe kolorem czerwonym oznaczenia literowego "Ks", obok zaś numerów porządkowych spraw o wykroczenia skarbowe - oznaczenia "Ks-W" [st].

§ 117. 1. Do prowadzenia repertorium "Ks" stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące prowadzenia repertorium "Sg", z zachowaniem przepisów poniższych [st].

§ 118. 1. Rubryka "Symbol sprawy" służy do oznaczania spraw, których wyodrębnienie z ogólnej liczby spraw wpisanych do repertorium "Ks" jest celowe (m.in. dla potrzeb statystycznych). W szczególności w rubryce tej zamieszcza się następujące oznaczenia skrótowe:

1) "dpo" - wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności;

2) "n" - sprawa o wykroczenie rozpoznawana w postępowaniu nakazowym;

3) "np" - sprawa o umorzenie postępowania z uwagi na stan niepoczytalności.

2. W razie zmiany trybu rozpoznawania sprawy oznaczenie, o którym mowa w ust. 1, należy odpowiednio zmienić.

3. W rubryce 4 wpisuje się imię i nazwisko oskarżonego oraz kwalifikację prawną zarzucanego mu czynu (czynów), a także oznaczenie podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej.

4. Rubryka 7 przeznaczona jest na wpisanie oznaczenia interwenienta oraz przedmiotu zagrożonego przepadkiem.

5. W rubryce 9 odnotowuje się datę wyznaczonej rozprawy lub posiedzenia.

6. Rubryki 10, 11 i 12 są przewidziane na wpisywanie daty i treści wyroku albo postanowienia rozstrzygającego wniosek w przedmiocie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

7. W rubryce 15 wpisuje się informacje o złożonym środku odwoławczym (apelacja, zażalenie, sprzeciw od wyroku zaocznego lub wyroku nakazowego).

§ 119. Numery porządkowe spraw zakończonych takimi orzeczeniami, od których przysługuje sprzeciw, zakreśla się zgodnie z regulacją i 103.

Rozdział 8

Repertoria "SA", "Kz", "Kzw" i "Wz"

§ 120. 1. Po wpłynięciu sprawy rozpoczynającej postępowanie apelacyjne wpisuje się ją do repertorium "SA".

2. W rubryce "Nazwisko i imię oskarżonego" wpisuje się nazwiska tylko tych oskarżonych, co do których wniesiono apelacje.

3. Rubrykę "Przestępstwa z art. ..." wypełnia się odpowiednio według zasad określonych w § 106.

4. Rubrykę "Nazwa sądu pierwszej instancji" wypełnia się przez wpisanie skrótów nazw sądów wojskowych, np.: "WSG Gdynia", "WSG Wrocław".

5. Rubrykę "Apelacja wniesiona przez" wypełnia się przez wpisanie, zależnie od okoliczności, wyrazów: oskarżony, oskarżyciel (publiczny, posiłkowy), powód cywilny; w przypadku wniesienia apelacji przez prokuratora należy wpisać ponadto nazwę prokuratury [st].

6. W rubryce "Data orzeczenia sądu pierwszej instancji, liczba repertorium, krótka treść" wpisuje się zwięzłą treść orzeczenia co do osób wnoszących apelację ze wskazaniem kwalifikacji prawnej czynów oraz datę orzeczenia sądu pierwszej instancji i sygnaturę akt.

7. W rubryce "Krótka treść apelacji" wpisuje się zwięzłą treść środka odwoławczego.

8. W rubryce "Treść wyroku drugiej instancji" wpisuje się zwięzłą treść tego wyroku [st]. W przypadku gdy sąd odwoławczy orzekł merytorycznie, przepis § 107 stosuje się odpowiednio.

9. Rubryki "Inne załatwienie" służą w szczególności do odnotowania odpowiednio: daty i treści orzeczenia o pozostawieniu bez rozpoznania przyjętego środka odwoławczego (art. 430 k.p.k.).

10. W rubryce "Orzeczenia wraz z aktami przesłano" należy wpisać faktyczną datę wysyłki akt i wskazać adresata.

§ 121. 1. W repertorium "Kz" wszystkie zażalenia dotyczące tego samego postanowienia lub zarządzenia wydanego przez sąd pierwszej instancji rejestruje się pod tym samym numerem, aż do czasu wydania rozstrzygnięcia przez sąd odwoławczy.

2. Wpisanie informacji o utrzymaniu w mocy, uchyleniu lub częściowym uchyleniu albo zmianie postanowienia sądu pierwszej instancji lub zarządzenia prezesa sądu - polega na umieszczeniu odpowiednio w jednej z rubryk 6-8 znaku "x". W przypadku gdy sąd odwoławczy załatwił sprawę w inny sposób, należy treść orzeczenia w tym przedmiocie wpisać słownie [st].

§ 122. 1. W repertorium "Kzw" wpisuje się zażalenia wniesione na postanowienia wydawane w postępowaniu wykonawczym [st].

2. Do prowadzenia repertorium "Kzw" stosuje się odpowiednio przepisy § 121.

§ 123. W przypadku gdy sąd odwoławczy zwraca akta sądowi pierwszej instancji w celu usunięcia usterek popełnionych w zakresie postępowania po wydaniu orzeczenia lub prowadzenia akt sprawy, numeru porządkowego sprawy nie zakreśla się w repertorium sądu odwoławczego.

§ 124. Do repertorium "Wz" wpisuje się wnioski o warunkowe przedterminowe zwolnienie skazanego z odbycia reszty kary oraz szczegółowe informacje o sposobie ich załatwienia przez sąd penitencjarny [st].

Rozdział 9

Repertorium "Żo"

§ 125. Do repertorium "Żo" wpisuje się sprawy osób:

1) które zgłosiły żądanie odszkodowawcze za niesłuszne skazanie, aresztowanie lub zatrzymanie, w trybie przepisów k.p.k.;

2) które zgłosiły żądanie o odszkodowanie w związku z uchyleniem wobec nich orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej lub z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo z zawodowej służby wojskowej oraz co do których uchylono w trybie nadzoru inne prawomocne orzeczenia dyscyplinarne; sprawy te wyróżnia się spośród innych spraw wpisanych w repertorium "Żo" przez umieszczenie na marginesie, obok numerów porządkowych spraw kolorem czerwonym oznaczenia literowego "Dg";

3) które zgłosiły żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia w trybie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149, z późn. zm.⁸); sprawy te wyróżnia się spośród innych spraw wpisanych w repertorium "Żo" przez umieszczenie na marginesie, obok numerów porządkowych spraw kolorem czerwonym oznaczenia literowego "Un".

Rozdział 10

Wykazy oraz kontrolki dla spraw karnych oraz dla spraw o przestępstwa i wykroczenia skarbowe Wykazy "Ko", "Kp" i "MED"

§ 127. 1. Do wykazu "Kp" wpisuje się sprawy z zakresu nadzoru sprawowanego przez sąd nad postępowaniem przygotowawczym w sprawach karnych, w szczególności dotyczące:

1) zastosowania i przedłużenia tymczasowego aresztowania w toku śledztwa lub dochodzenia - (art. 250 k.p.k. i art. 263 k.p.k.);

2) zastosowania aresztowania jako kary porządkowej w toku postępowania przygotowawczego (do 30 dni) na wniosek prokuratora wobec osób uporczywie uchylających się od złożenia zeznania, wykonania czynności biegłego, tłumacza oraz wydania przedmiotów - (art. 287 § 2 k.p.k. i art. 290 k.p.k.);

3) zażaleń na zatrzymanie osoby - (art. 246 k.p.k.);

4) zażaleń na odmowę wszczęcia dochodzenia lub śledztwa oraz na umorzenie postępowania przygotowawczego, gdy prokurator nadrzędny nie przychylił się do zażalenia - (art. 306 § 1 i 2 k.p.k.);

5) wniosków prokuratora o skierowanie podejrzanego na badanie psychiatryczne połączone z obserwacją psychiatryczną w zakładzie zamkniętym oraz o przedłużenie tej obserwacji - (art. 203 k.p.k.);

6) zażaleń na postanowienie prokuratora w przedmiocie zastosowania innych niż tymczasowe aresztowanie środków zapobiegawczych - (art. 252 § 2 k.p.k.) oraz na postanowienia dotyczące zabezpieczenia majątkowego na mieniu oskarżonego - (art. 293 § 2 k.p.k.);

7) zażaleń oskarżonego na postanowienie prokuratora w sprawie zachowania w tajemnicy danych osobowych świadka - (art. 184 § 5 k.p.k.);

8) zarządzenia - na wniosek prokuratora - kontroli i utrwalenia treści rozmów telefonicznych - (art. 237 § 1 k.p.k.) oraz zatwierdzenia postanowień prokuratora w tym przedmiocie wydanych w sytuacjach niecierpiących zwłoki - (art. 237 § 2 k.p.k.), a także rozpoznawania zażaleń na postanowienia prokuratora w zakresie kontroli i utrwalenia tych rozmów - (art. 240 k.p.k.);

9) wniosków prokuratora dotyczących orzeczenia o przepadku przedmiotu poręczenia majątkowego - (art. 270 § 1 k.p.k.);

10) wniosków prokuratora o orzeczenie przepadku przedmiotów tytułem środka zabezpieczającego - po prawomocnym umorzeniu dochodzenia lub śledztwa - (art. 323 § 3 k.p.k.);

11) przesłuchania - na żądanie strony, prokuratora lub innego organu prowadzącego postępowanie - świadka w sytuacji, gdy zachodzi obawa niemożności przesłuchania go na rozprawie - (art. 316 § 3 k.p.k.);

12) wniosków prokuratora o udzielenie informacji stanowiących tajemnicę bankową - (art. 106b ustawy Prawo bankowe);

13) wniosków prokuratora i podejrzanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu oraz wniosków stron i innych osób uprawnionych o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu - (art. 78 § 1 k.p.k., art. 88 § 1 k.p.k.);

14) postanowień prokuratora o objęciu ochroną lub pomocą osób - (art. 17 ust. 1 i 2 ustawy o świadku koronnym);

15) wniosków prokuratora o przesłuchanie osoby poniżej 15 lat w trybie art. 185a k.p.k.;

16) wniosków prokuratora o wydanie listu żelaznego;

17) nadania klauzuli wykonalności na postanowieniu prokuratora o zabezpieczeniu majątkowym;

18) wnioski prokuratora o wydanie europejskiego nakazu aresztowania.

2. Wpisując do wykazu "Kp" wnioski wymienione w ust. 1 pkt 1, zamieszcza się na marginesie obok numeru porządkowego dokonanego wpisu oznaczenie skrótowe "Ar".

3. Dla każdego wniosku (innego pisma) wpisanego do wykazu "Kp" prowadzi się odrębne akta oznaczone symbolem tego wykazu. W przypadku gdy dokumentacja dotycząca załatwionego wniosku składa się z paru kart, "założenie akt" może sprowadzać się do trwałego ich połączenia i wyraźnego oznakowania pełną sygnaturą sprawy. Dokumentację tę przechowuje się w odrębnej teczce.

§ 128. Akta spraw "Kp" przechowuje się w oddzielnych grupach w porządku numerycznym. Tak samo przechowuje się akta spraw "Ko", które nie dotyczą sprawy "S" znajdującej się w danym sądzie (np. akta pomocy sądowej).

§ 129. 1. W sądach wojskowych prowadzi się wykaz "MED" [st].

2. Do wykazu "MED" wpisuje się sprawy, które sąd postanowił skierować do postępowania mediacyjnego (art. 339 § 4 k.p.k.).

3. W wykazie "MED" wpisuje się w szczególności: sygnaturę akt właściwej sprawy "S", datę przesłania stosownych dokumentów do postępowania mediacyjnego, oznaczenie stron mediacji (oskarżonego i pokrzywdzonego), oznaczenie instytucji lub osoby godnej zaufania przeprowadzającej mediację oraz datę nadesłania sprawozdania z przebiegu postępowania mediacyjnego i jego wynik.

Rozdział 11

Wykaz osób tymczasowo aresztowanych "Ar"

§ 130. W wojskowym sądzie garnizonowym i w wojskowym sądzie okręgowym jako sądzie pierwszej instancji prowadzony jest wykaz "Ar".