Na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) zarządza się, co następuje:

§ 1. Pracownikom Służby Więziennej wykonującym obowiązki w stałym i bezpośrednim kontakcie z osobami pozbawionymi wolności przysługuje dodatek w wysokości do 50% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, zwany dalej „dodatkiem”.

§ 2. Kierownicy jednostek organizacyjnych Służby Więziennej mogą różnicować wysokość tego dodatku, uwzględniając charakter obowiązków wykonywanych przez pracownika, rodzaj, typ i kategorię jednostki oraz system wykonywania kary pozbawienia wolności.

§ 3. Dodatek przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

§ 4. Dodatek jest wypłacany z dołu, w terminie wypłaty wynagrodzenia zasadniczego:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie tego prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

§ 5. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy dodatek przysługuje w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.

§ 6. Podwyższenie albo obniżenie wysokości dodatku lub utrata prawa do tego dodatku może nastąpić tylko w przypadku zmiany charakteru obowiązków wykonywanych przez pracownika.

§ 7. Pracownicy zakładów opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności oraz nauczyciele zatrudnieni w zakładach karnych dodatek z tytułu stałego i bezpośredniego kontaktu z osobami pozbawionymi wolności otrzymują na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.