Na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2005 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 61, poz. 410, z 2008 r. Nr 209, poz. 1315 i 1317, z 2009 r. Nr 69, poz. 589 i Nr 143, poz. 1164 oraz z 2010 r. Nr 109, poz. 709 i Nr 257, poz. 1724) uchwala się, co następuje:

§ 1. Wysokość stopy referencyjnej, określającej oprocentowanie podstawowych operacji otwartego rynku, prowadzonych przez Narodowy Bank Polski, wynosi 3,75 %.

§ 2. Oprocentowanie kredytu refinansowego udzielanego pod zastaw papierów wartościowych, zwanego dalej „kredytem lombardowym”, wynosi 5,25 %.

§ 3. Oprocentowanie lokaty terminowej przyjmowanej od banków przez Narodowy Bank Polski wynosi 2,25 %.

§ 4. Stopa redyskontowa weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski wynosi 4,0 %.

§ 5. Oprocentowanie kredytu refinansowego, niewymienionego w § 2, jest wyższe o 1 punkt procentowy niż oprocentowanie kredytu lombardowego i wynosi 6,25 %.

§ 6. Stopa referencyjna, oprocentowanie kredytów refinansowych, oprocentowanie lokaty terminowej oraz stopa redyskontowa, o których mowa w § 1-5, ustalone są w stosunku rocznym.

§ 7. Traci moc uchwała nr 15/2009 Rady Polityki Pieniężnej z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie stopy referencyjnej, oprocentowania kredytów refinansowych, oprocentowania lokaty terminowej oraz stopy redyskontowej w Narodowym Banku Polskim (Dz. Urz. NBP Nr 21, poz. 25 i z 2010 r. Nr 19, poz. 21).

§ 8. Uchwała wchodzi w życie z dniem 20 stycznia 2011 r.