§ 1. Ilekroć w uchwale jest mowa o:

1) ustawie o rachunkowości - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr76.poz.694²),

2) kapitałach mniejszości - rozumie się przez to kapitały określone w art. 3 ust. 1 pkt 46 ustawy o rachunkowości,

3) wartości firmy jednostek podporządkowanych - rozumie się przez to nadwyżkę wartości udziałów nad odpowiadającą im częścią aktywów netto wycenionych według ich wartości godziwych,

4) ujemnej wartości firmy jednostek podporządkowanych - rozumie się przez to nadwyżkę odpowiedniej części aktywów netto wycenionych według ich wartości godziwych nad wartością udziałów,

5) różnice kursowe z przeliczenia - rozumie się przez to różnice kursowe określone w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych, wydanym na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 8 lit. b ustawy o rachunkowości,

6) jednostce dominującej niższego szczebla - rozumie się przez to jednostkę, która jest zależna w stosunku do określonej jednostki i równocześnie jest podmiotem dominującym w stosunku do jednej lub kilku innych jednostek.

§ 2. 1. Pomniejszenia funduszy własnych banku, o których mowa w art. 127 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy - Prawo bankowe, stosuje się, jeśli zaangażowanie kapitałowe banku w danym podmiocie:

1) w przypadku gdy podmiotem tym jest bank krajowy, bank zagraniczny, instytucja kredytowa lub instytucja finansowa:

a) stanowi więcej niż 10% kapitału (funduszu) podstawowego tego podmiotu.

b) stanowi nie więcej niż 10% funduszy własnych tego podmiotu i łącznie z innymi zaangażowaniami kapitałowymi banku w banki krajowe, banki zagraniczne, instytucje kredytowe i instytucje finansowe nieprzekraczającymi 10% kapitału (funduszu) podstawowego tych podmiotów indywidualnie, stanowi więcej niż 10% funduszy własnych banku, przed pomniejszeniem ich o pozycje określone w art. 127 ust. 1 pkt 3 ustawy - Prawo bankowe.

2) w przypadku gdy podmiotem tym jest zakład ubezpieczeń - stanowi co najmniej 20% kapitału (funduszu) podstawowego tego podmiotu lub pozwala na wykonywanie co najmniej 20% głosów w organach tego podmiotu.

2. W przypadku pośredniego zaangażowania kapitałowego banku (poprzez instytucje niefinansowe), zaangażowanie kapitałowe banku oblicza się jako część zaangażowania kapitałowego jednostki dominującej niższego szczebla w bank krajowy, bank zagraniczny, instytucję kredytową lub instytucję finansowe, proporcjonalną do udziału zaangażowania kapitałowego banku w kapitale (funduszu) podstawowym tej jednostki, nieprzekraczającą zaangażowania kapitałowego banku w podmiot zależny. Zasadę tę stosuje się odpowiednio również w przypadku, gdy pośrednie powiązania pomiędzy bankiem a bankiem krajowym, bankiem zagranicznym, instytucją kredytową i/lub instytucją finansową mają charakter wielopoziomowy.

§ 3. 1. Bank działający w holdingu, o którym mowa w art. 141f ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, zobowiązany do sporządzania skonsolidowanego sprawozdania finansowego, niezależnie od obowiązku obliczania funduszy własnych na podstawie indywidualnego sprawozdania finansowego, obowiązany jest obliczać w ujęciu skonsolidowanym fundusze własne grupy obejmującej podmioty ujęte w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym, stosując odpowiednio zasady określone w art. 127 ustawy - Prawo bankowe oraz § 1 i 2 uchwały.

2. Dodatkowo w rachunku funduszy własnych banku w ujęciu skonsolidowanym uwzględnia się odpowiednio:

- wartość firmy jednostek podporządkowanych,

- ujemną wartość firmy jednostek podporządkowanych,

- kapitały mniejszości,

- różnice kursowe z przeliczenia.

3. Skonsolidowane fundusze własne banku powiększa się i pomniejsza o pozycje, o których mowa w ust. 2, odpowiednio w relacji do struktury funduszy własnych podmiotów zależnych.

§ 4. Traci moc uchwała nr 6/2001 Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania wysokości funduszy własnych banków należących do bankowej grupy kapitałowej dla potrzeb stosowania norm i granic określonych ustawą - Prawo bankowe, wysokości, szczegółowego zakresu i warunków pomniejszania funduszy podstawowych banku, innych pozycji bilansu banku zaliczanych do funduszy uzupełniających banku, wysokości i warunków ich zaliczania, innych pomniejszeń funduszy własnych banku, wysokości i warunków pomniejszania o nie funduszy własnych oraz uwzględniania powiązań banków z innymi podmiotami zależnymi lub działającymi w tym samym holdingu przy określaniu sposobu obliczania funduszy własnych (Dz. Urz. NBP Nr 22, poz. 44).

§ 5. Uchwala wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.